Μια νύχτα του Μαγιού, θα έρθω να σε πάρω

και να σε ταξιδέψω στ’ απέραντα του νου

ίσως η καρδιά σου, αρχίσει να αισθάνεται

στο κάλεσμα της άνοιξης και του αηδονιού.

Πιασμένοι χέρι-χέρι, μαζί να προχωρήσουμε

πάνω στην απάτητη και ανθισμένη γη

κι ό,τι μας πίκρανε πολύ, πίσω μας να αφήσουμε

μήπως και γλυτώσουμε απ’ τη καταστροφή.

Μακριά από τους φόβους μας και τις φωνές της μέρας

να βρει την αγαλλίαση η σκιαγμένη μας ψυχή

τον οργασμό της φύσης να φέρνει ο αέρας

κι εμείς να τον εισπνέουμε να παίρνουμε ζωή.

Κι αυτά που χώρια ζήσαμε, εμείς να τα ξεχάσουμε

στο ημίφως του φεγγαριού θα φαίνονται σκιά

κι όσα μας καθυστέρησαν, εμείς να προσπεράσουμε

γιατί όταν θα ‘μαστε μαζί θα είναι μηδαμινά.

Και την αυγή, του ήλιου οι πρώτες οι ακτίνες

κάτω από ένα δεντράκι, ας μας εύρουν αγκαλιά

θα είναι η νέα μας ζωή που μόλις ξεκινάει

κι εμείς θα το ποτίζουμε ν’ απλώσει τα κλαδιά.

Μια νύχτα του Μαγιού, κοντά μου θα σε πάρω

και θα σε οδηγήσω στης αγάπης, την αστείρευτη πηγή

εκεί να ξεδιψάσουμε τις άπιωτες καρδιές μας

με μια δροσιά που λίγοι την έχουνε γευτεί.

από την ποιητική συλλογή “Κίρκης φιλί”