Νύχτα προδοσίας, της Ελευθερίας Σταματοπούλου

Δημοσίευση: 11.07.2015

Ετικέτες

Κατηγορία

 

Βράδιασε απόψε από νωρίς

πένθιμες πέφτουν οι σταγόνες της βροχής

πάνω στα απομεινάρια

της ρημαγμένης μου ζωής.

Κι οι σάλπιγγες που άλλοτε ηχούσαν δυνατά

τώρα βουβά και αυτές μοιρολογούν

πως έφυγες έτσι ξαφνικά.

Μια νύχτα σαν και αυτή

δίχως άστρα, παγερή.

Και εγώ έμεινα εδώ

περιμένοντας ένα σου σημάδι από καιρό

πως τάχα θα φανείς

ζητώντας συγχώρεση θα 'ρθεις

μετανιωμένος, γονατιστός.

Προδότη εσύ της ντροπής

μιας αγάπης δυνατής...

 

_

γράφει η Ελευθερία Σταματοπούλου

Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!

Ακολουθήστε μας

Οι θόρυβοι τού δρόμου: η “μουσική” του

Οι θόρυβοι τού δρόμου: η “μουσική” του

Δεν ξέρω τι λέτε εσείς, μα σε εμένα οι θόρυβοι του δρόμου, μεγάλοι ή μικροί, στην όποια ώρα της μέρας ή της νύχτας μου, μού κρατούν μιαν ιδιότυπη συντροφιά. Ακόμη και αυτός του απορριμματοφόρου του δήμου, είτε αυτού των 12 το βράδυ, είτε εκείνου των 6 το...

Δεν μπορώ να διαβάσω το βράδυ

Δεν μπορώ να διαβάσω το βράδυ

Δεν μπορώ να διαβάσω το βράδυ...Τι υπάρχει το βράδυ;Ζωή ή θάνατος;Ανυπαρξία ή ύπαρξη;Τριβή ή παθητικότητα;Παραπέτασμα ή παραδοχή;Το βράδυ επικοινωνείς με το πνεύμα σου= ΖΕΙΣΤη μέρα επικοινωνείς με τους άλλους= ΠΕΘΑΙΝΕΙΣΤο βράδυ μεταμορφώνεσαι σε μύγα,...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Επιμέλεια άρθρου

Διαβάστε κι αυτά

Δεν μπορώ να διαβάσω το βράδυ

Δεν μπορώ να διαβάσω το βράδυ

Δεν μπορώ να διαβάσω το βράδυ...Τι υπάρχει το βράδυ;Ζωή ή θάνατος;Ανυπαρξία ή ύπαρξη;Τριβή ή παθητικότητα;Παραπέτασμα ή παραδοχή;Το βράδυ επικοινωνείς με το πνεύμα σου= ΖΕΙΣΤη μέρα επικοινωνείς με τους άλλους= ΠΕΘΑΙΝΕΙΣΤο βράδυ μεταμορφώνεσαι σε μύγα,...

Νυχτερινή απαγγελία

Νυχτερινή απαγγελία

«Α πα πα πα, τι είναι αυτό πια με σένα βρε παιδί μου; Γλώσσα δεν έβαλες μέσα σου όλη τη νύχτα απόψε. Μα γιατί άραγε; Πρόβαρες τα καινούρια σου ποιήματα και σε ενέπνεε αυτό να το κάνεις μέχρι τα χαράματα; Έστησα μεν αυτί να ξεχωρίσω τι έλεγες αλλά στ’ αυτιά...

Νυχτερινή απαγγελία

Όταν έρχεσαι…

Όταν έρχεσαι για μένα θα το φωνάζεις. Θα λες το όνομά μου με έναν τρόπο καθηλωτικό. Όταν με ζητάς θα το έχει ζητήσει πρώτα ολόκληρο το σώμα σου. Όταν έρχεσαι για μένα δεν θα κρύβεσαι πίσω από μάσκες δειλίας και ατολμίας. Θα μου απευθύνεσαι σταράτα με τα μάτια σου να...

3 σχόλια

3 Σχόλια

  1. Αγγελική

    Μπραβο!!

    Απάντηση
  2. Ροδάνθη

    Βράδια που μας βρίσκουν να συλλογιζόμαστε τη ρημαγμένη μας ζωή, μια συγχώρεση που είτε μας τη χρωστάνε είτε εμείς οι ίδιοι την οφείλουμε. Ατμοσφαιρικό το ποίημα! Μπράβο Ελευθερία !

    Απάντηση

Υποβολή σχολίου