Βρεθήκαμε σε μια φάλτσα νότα

Κάπου ανάμεσα σε ένα άσπρο κι ένα μαύρο πλήκτρο

Φτιάξαμε μια μελωδία που μεταπηδούσε

από βουνό σε θάλασσα

από γη σε ουρανό

Ανάψαμε ένα τσιγάρο κ την απολαύσαμε

Ο καπνός σχημάτιζε το Μάνο, τη Μελίνα, τη Φλερύ

Η κάφτρα του είναι το μόνο φως στο δωμάτιο

Το κορμί σου σκιά στον κατάλευκο τοίχο του μυαλού μου

Πίνακας ζωγράφου υψηλής τεχνικής

Με πινέλα από νότες φάλτσες

Κάναμε πρόποση

Ήπιαμε άκρατο κρασί

Το νερώσαμε με το σύννεφο του Νίκου

Κι έτσι ταξιδέψαμε

Βρέθηκε με σε μια φάλτσα νότα

Κάπου ανάμεσα σε ένα άσπρο κι ένα μαύρο πλήκτρο

–

γράφει η Μαίρη Αθανασίου