Χαμόγελα αποχαιρετισμού
στην αποβάθρα του σταθμού.
Φορτωμένες οι αποσκευές τους
με τα όνειρα της γνώσης,
ταξιδεύουν ανυποψίαστοι
στις ράγες της ανευθυνότητας.
Νύχτα χωρίς ανατολή
χάρισαν στο ταξίδι της νιότης.
Η μετωπική σύγκρουση συνοδεύτηκε
από τον κρότο της λάμψης
και τους οδήγησε στα σιδερένια αλώνια
παλεύοντας με τον χάροντα.
Φωνές τρόμου, εικόνες φρίκης
σκόρπισαν τα βαγόνια της κερδοσκοπίας.
Οι κραυγές των μανάδων
στον πόνο της απώλειας
συγκινούν και ραγίζουν καρδιές.
Η κοιλάδα των Τεμπών
βάφτηκε άδικα με αίμα.
Το μέλλον τους θυσιάστηκε
με το τρένο της καταστροφής
στο βωμό των συμφερόντων.
Χαμένη άνοιξη
για πενήντα επτά ψυχές.
Η δικαίωση περιμένει
και το δίκιο αργοσβήνει
στην προκρούστεια κλίνη της εξουσίας.
_
γράφει ο Κώστας Τσιαλαφούτας
0 Σχόλια