Μοιάζουν με λάθη τα σωστά
Η αλήθεια με το ψέμα
Της λογικής τα νήματα
Παράλογα μπλεγμένα
Γεμίζουν τα παράθυρα
Φερέφωνα σε οθόνες
Αναίμακτα να σφάζονται
Οι εθνικές πατρόνες
Θεμέλιο ρίχνουν το θυμό
Το φόβο για αγκωνάρι
Να σώσουν τα οφίτσια τους
Και ο χάρος όποιον πάρει
Κι όσοι πάνω απ’ το λίκνο μου
Τραγούδαγαν κοιμήσου
Μου τάζουν μαγικά ραβδιά
Στο χείλος της αβύσσου
Το δίλημμα στα χέρια μου
Στα ζάρια να το παίξω
Αν θέλω θάνατο αργό
Ή τώρα μια… και έξω …
Οι ελπίδες ‘γιναν αριθμοί
Ξεπουλημένοι οι αγώνες
Τα όνειρα μας σέρνονται
Τραπεζικοί θαμώνες
_
Αλήθεια πόσα διαμάντια θα γεννήσει ακόμα αυτή η κρίση;;; Τελικά στην τέχνη μας έκανε καλό…
Εξαιρετικό και επίκαιρο…. Μπράβο μπράβο μπράβο Βάσω….
Σε ένα ποίημά μου, το Ηλιοβασίλεμα γράφω ότι μέσα στην νύχτα που ζούμε πρέπει να ετοιμάζουμε κάτι όμορφο για την αυγή που αργά ή γρήγορα θα έρθει… Είνα αυτό ένα λαμπρό παράδειγμα εφαρμογής της “συμβουλής” μου…
Κύριε Σπύρο, τα λόγια σας με τιμούν. Το Ηλιοβασίλεμα είναι ένα από τα ποιήματα που ¨ζήλεψα¨ με την καλή έννοια. Με ένα πραγματικά ελπιδοφόρο μήνυμα, για την αυγή που πάντα ακολουθεί το σκοτάδι. Ίσως η πιο σκοτεινή ώρα της νύχτας να είναι , όπως λένε, αυτή λίγο πριν το ξημέρωμα. Σας ευχαριστώ θερμά.
Βάσω πολύ όμορφο το ποίημα σας!!
Επίκαιρο. Γεμάτο ρυθμό και δύναμη.
Να είστε καλά!!
Καλή σας ημέρα!!
Σας ευχαριστώ που πάντα είστε υποστηρικτική στις στιχουργικές μου απόπειρες . Καλό σας απόγευμα.
Πόσο δίκιο έχει ο κάθε στίχος σας…και πόσο πονάει αυτή η πραγματικότητα…
…Να τάζουν όλοι μαγικά ραβδιά στο χείλος της αβύσσου… για τα λεφτά…για τα οφίτσια…ξεπουλιούνται οι ψυχές…
Μια χώρα που δε θα της δώσουμε ποτέ μια ελιά, ένα αμπέλι και ένα καράβι για να τη φτιάξουμε από την αρχή… βλέπετε οι ελιές, τα αμπέλια μας και τα καράβια μας…μπαίνουν και εκείνα σε ένα ταμείο ντροπής…
Καλή μας δύναμη…
Η πορεία των τελευταίων ετών μας τραβάει όλο και πιο κάτω. Ίσως τελικά έπρεπε να φτάσουμε στον πάτο για να εγκαταλείψουμε τις αυταπάτες μας για εύκολες λύσεις και μαθητευόμενους μάγους. Ίσως έφτασε η στιγμή να εγκαταλείψουμε τα παλάτια στην άμμο και με πρώτη ύλη αυτά που μας υπέδειξε ο Οδ. Ελύτης, τα οποία προσωπικά πιστεύω πως τα κουβαλάμε μέσα μας και δεν μπορεί κανένα ταμείο να τα υποθηκεύσει, να βάλουμε τις βάσεις για ένα καλύτερο αύριο. Καλή δύναμη και καλό σας απόγευμα .
Ένας θηλυκός Σουρής που καυτηριάζει την πραγματικότητα! Εύγε!
Με τρομάζει πολλές φορές το πόσο επίκαιρα μπορεί να είναι ποιήματα που γράφτηκαν πριν από έναν αιώνα και βάλε … Τελικά ¨αυτός ο κόσμος δεν θ’ αλλάξει ποτέ;¨ δεν εξελισσόμαστε καθόλου; Η ζωή μας κύκλους κάνει; Δεν έχω την απάντηση. Όσο για τους στίχους μου έχουν καυστική διάθεση, αλλά σίγουρα ο δρόμος είναι μακρύς για να χαρακτηριστώ θηλυκός Σουρής και εγώ κάνω μόλις τα πρώτα μου δειλά βήματα. Σας ευχαριστώ.
“Μοιάζουν με λάθη τα σωστά
Η αλήθεια με το ψέμα
Της λογικής τα νήματα
Παράλογα μπλεγμένα”
Άντε τώρα να τα ξεμπλέξεις όλα αυτά. Ευτυχώς που υπάρχει το όνειρο , η πένα και οι στίχοι για να βρίσκουμε έξοδο στα αδιέξοδά μας. Πολύ ωραίο το ποίημά σας!
Μοιάζουν με λάθη τα σωστά
Η αλήθεια με το ψέμα
Της λογικής τα νήματα
Παράλογα μπλεγμένα
Επίκαιρο… επίκαιρο και δυνατό το ποίημα σας Βάσω και με έναν τρόπο που τα λέει όλα!!! Μπράβο σας.
Κυρίες μου, σαν άνθρωπος που κινείται κυρίως στη βάση της λογικής και όχι του συναισθήματος , αυτός ο παραλογισμός των ημερών, να προσπαθούμε δηλαδή την ώρα που βουλιάζουμε να φορτώσουμε ο ένας στις πλάτες του άλλου τις ευθύνες για το ναυάγιο, με πόνεσε πολύ περισσότερο από τα όποια μέτρα, αντίμετρα, παραμέτρους, συμφωνίες, διαφωνίες και παραφωνίες . Αυτή η ευθυνοφοβία μου ψαλίδιζε την όποια ελπίδα σωτηρίας. Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια.