Ο Μιχάλης Γκανάς θεωρώντας ως προσφορά ζωής την εισαγωγή ενός παιδιού – έφηβου στον κόσμο της ομηρικής Οδύσσειας, καταπιάστηκε με τη συγγραφή του πρωτότυπου έργου του Ομήρου  θέλοντας με τον τρόπο του να μεταμορφώσει το βαρύ σχολικό μάθημα σε μια σύγχρονη αφήγηση προς τέρψη και διασκέδαση. Δύσκολο και παράτολμο το  εγχείρημα του ποιητή να ξαναγράψει  ένα ποίημα που διδάσκει ταυτόχρονα ηθική και αισθητική, το ποίημα των ποιημάτων όπως έχει χαρακτηρίσει ο ίδιος την Οδύσσεια. Το αποτέλεσμα θεωρούμε ότι τον δικαιώνει.

Χρησιμοποιώντας  το χιούμορ και την ειρωνεία, κάνει δικές του παρεμβάσεις,  θίγοντας έτσι και ζητήματα της σύγχρονης κοινωνίας, όπως το προσφυγικό.

Η αφήγηση του έπους διανθίζεται με λαϊκές εκφράσεις, στίχους δημοτικών τραγουδιών, αποσπάσματα από τον Ερωτόκριτο, σκηνές που παραπέμπουν στον Καραγκιόζη και στοιχεία ποιημάτων σύγχρονων Ελλήνων δημιουργών: Βάρναλη, Ρίτσου, Σεφέρη, Ελευθερίου, Ρασούλη, Γκάτσου Παπαδόπουλου, Σαββόπουλου. Ο αναγνώστης οδηγείται σε μια ασφαλή, λόγω των γνώριμων σ΄ αυτόν στοιχείων της πλούσιας γλωσσικής μας παράδοσης, και συναρπαστική συνάμα περιπέτεια που δίνει τη μοναδική αίσθηση συνέχειας της ελληνικής ποίησης απ΄ τον Όμηρο μέχρι σήμερα.

Έχοντας ξεπεράσει τον γλωσσικό σκόπελο αλλά και εκείνον των έμμετρων μεταφράσεων που ταλανίζουν τον αναγνώστη να αφουγκραστεί τις εικόνες των μύθων και της αλληγορίας, ο ποιητής δημιουργεί  στις εφηβικές ψυχές πρόσφορο έδαφος καλλιέργειας των υψηλών νοημάτων της ομηρικής Οδύσσειας και συνάμα πνευματικών αναζητήσεων: Τι  είναι θεός; Τι μη θεός;  Και τι το ανάμεσό τους;

–

Μόνο η Ελένη έµεινε Ωραία και µοιραία του Μενελάου φυσικά και του ωραίου Πάρη. Της Σπάρτης η βασίλισσα και όλεθρος της Τροίας ή αδειανό πουκάµισο, στην Αίγυπτο χαµένη ανάµεσα σε φοινικιές, και µύγες, και χουρµάδες σαν έπαθλο για βασιλείς που γίναν κερατάδες.

–

Διαχρονικό ανάγνωσμα με εξαιρετική εικονογράφηση και αισθητική, το βιβλίο του Μιχάλη Γκανά είναι σημαντικό εργαλείο στα χέρια εκπαιδευτικών και όχι μόνο.

Η εξαιρετική εικονογράφηση του βιβλίου έχει γίνει δια χειρός Βασίλη Γρίβα

_

γράφει η Μαρία Πιλάτου