Ιωάννα Καπερνέκα
Vakxikon.gr
ISBN: 978-618-5144-64-7

Η Ιωάννα Καπερνέκα, «ανατέλλων ζήλος» (vakxikon.gr, 2016), είναι μία πρωτοεμφανιζόμενη ποιήτρια που κινείται σε έναν ιστό υπαρξιακής ποίησης με μία μυστηριακή πνοή που εμπνέεται από τη μυθολογική παράδοση με δόσεις λυρισμού.

Στην ουσία πρόκειται για υπαρξιακή ποίηση με ένα εικαστικό υπόβαθρο που δένεται άρρηκτα με την αφηγηματική και περιγραφική ροή με μία πλούσια εικονοπλασία με κίνηση, ήχους και φυσική χρωματική. Η δημιουργός μιλά για τη μοναξιά (συμπληγάδες), την αναζήτηση ταυτότητας (εποχιακή λήθη, ερμητικό), τον έρωτα (στο φευγιό μου, ματαίωση). Κοινωνικές παραστάσεις ενσωματώνονται σε συνθέσεις μέσα σε μία υπαρξιακή αναζήτηση (γλυκό σταφύλι, στο φευγιό μου).

Ξεχωρίζει η προσπάθεια αξιοποίησης της αρχαιοελληνικής μυθολογίας με μία στοχαστική διάθεση (χάσμα) και έναν λυρικό μυστικισμό με υπαρξιακές ανάσες. Δεν καρπώνεται ωστόσο τη δυναμική της μυθολογικής παράδοσης με το συμβολικό της περιεχόμενο. Διακρίνεται μία μυστηριακή προσέγγιση της μυθολογίας που δένεται στην ποιητική της με το φυσικό περιβάλλον (αφούγκρασμα στο δάσος, αναβρασμός στο νότο, κληρονομιά, έκλαμψη).

Μέσα από την ποιητική προσέγγιση αναβιώνει μία μυστικιστική ατμόσφαιρα σύνδεσης του ανθρώπου με τη φύση με μία σταθερότητα στις γυναικείες θεότητες, κάτι που συνδέει με έναν αδιόρατο ερωτισμό τις εύπορες -ανοιξιάτικες- κοιλάδες της μυθολογίας καλυμμένο με ένα υπαρξιακό πέπλο (απαλλαγή).

Με πυξίδα το λυρισμό μέσα από το υπαρξιακό της πρίσμα η Καπερνέκα αναζητά τη δική της εκφραστική ισορροπία ανάμεσα στη στοχαστική προσέγγιση και την υπαρξιακή αναζήτηση. Υπάρχει μία ποικιλία στην έκφραση· μακροσκελείς στίχοι με έντονα πεζολογικά στοιχεία συνηγορούν με το αφηγηματικό ύφος που εμπλουτίζεται με ρητορικά ερωτήματα ή άλλοτε με υμνώδη πρόζα (Ναϊάδες) και τον καθημερινό λόγο.

Η προφορικότητα της γλώσσας της δένεται αρμονικά με την πρόζα, παρά την έμφαση στην περιγραφικότητα. Η ποιητική λιτότητα υποτάσσεται στην πεζολογική γραφή· το συναίσθημα δεν εξάγεται από τον ποιητικό λόγο ή τη μουσικότητα του στίχου, αλλά από το ίδιο το περιεχόμενο.