Τραγούδι του 2002, σε στίχους του Μάνου Ελευθερίου, μουσική Θάνου Μικρούτσικου και εκτέλεση από τον Χρήστο Θηβαίο.
Το τραγούδι αυτό γράφτηκε για τον Γιώργο Χειμωνά, αν και κάποιοι, εσφαλμένα, πιστεύουν ότι αναφέρεται στον διανοούμενο και στοχαστή Νίκο Πουλαντζά, που έζησε  κι αυτός, όπως κι ο Χειμωνάς, στο Παρίσι.

Ο Γιώργος Χειμωνάς (1938-2000) γεννήθηκε στην Καβάλα και έζησε τα παιδικά του χρόνια στη Θεσσαλονίκη. Αργότερα εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του μόνιμα στην Αθήνα. Σπούδασε ιατρική στα Πανεπιστήμια Θεσσαλονίκης, Αθήνας και Παρισιού. Η πρώτη του παρουσία στα ελληνικά γράμματα ήταν το αφήγημά του “Ο Πεισίστρατος” που δημοσιεύτηκε το 1960 στη Θεσσαλονίκη και κέρδισε το Λογοτεχνικό Βραβείο του Δήμου Θεσσαλονίκης. Εξέδωσε κατά χρονολογική σειρά τα πεζογραφήματα: “Η εκδρομή” 1964, “Μυθιστόρημα” 1966, “Ο Γιατρός Ινεότης” 1971, “Ο γάμος” 1974, “Ο αδελφός” 1975, “Οι χτίστες” 1979, “Τα ταξίδια μου” 1984, “Ο εχθρός του ποιητή” 1990. Ακόμα έχουν εκδοθεί τα δοκίμιά του : “6 μαθήματα για τον Λόγο” 1984, “Έβδομο μάθημα για τον Λόγο: Λόγος, ο Χρόνος και το Σύμβολο” 1984, “Η δύσθυμη Αναγέννηση: Όγδοο μάθημα για τον Λόγο” 1987, “Τα όνειρα της αϋπνίας” 1994, “Ένατο μάθημα για τον Λόγο” 2001. Μετέφρασε επίσης την “Ηλέκτρα” του Σοφοκλή, τις “Βάκχες”, τη “Μήδεια” και τον “Ορέστη” του Ευριπίδη, τον “Άμλετ” και τον “Μάκβεθ” του Σαίξπηρ. Έγραψε, τέλος, το λιμπρέτο της όπερας “Πυλάδης” που ανέβηκε στο Μέγαρο Μουσικής. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του έζησε στο Παρίσι όπου και πέθανε στις 27 Φεβρουαρίου του 2000.