Μέσα μου με βασανίζουν,
με πίκρα και μαράζι, όσα τούτο τον κόσμο μαστίζουν.
Στη ρουτίνα του ο άνθρωπος μ΄ ανενεργή την ελπίδα.
Αρχές και ηθικές, γεμάτος πληγές.
Σ’ ένα κύκλο βολοδέρνει και κάποτε ξεσπάει,
μα ο κύκλος δεν σπάει…
Ο σύγχρονος τρόπος, το μπλα μπλα κι όλο πληθαίνουν τα κακά.
Την αντίσταση, μέσα του, μ’ αρρώστιες την ξεπερνά,
στου κύκλου στριφογυρίσματα μ´ ανάποδη την τροχιά.
_
γράφει η Νατάσα Λουκά
0 Σχόλια