Σκέψεις για το μυθιστόρημα «Ο Πίτερ Παν πρέπει να πεθάνει»

από την Ιουλία Ιωάννου

Ο ντετέκτιβ Ντέιβ Γκάρνεϊ θα έρθει αντιμέτωπος με παράξενα ευρήματα, αλλοπρόσαλλα στοιχεία και απροσδόκητους φόνους, που θα δοκιμάσουν την αντοχή, τη λογική και τη μεθοδολογία του.

«Είναι παλίρροια τα πράγματα τ’ ανθρώπινα / Αν πιαστούν στην πλήμμη, οδηγούν σ’ επιτυχία / Αν η επιτυχία τους ξεφύγει / Όλης της ζωής τους το ταξίδι ξέρες κι αθλιότητες».

 Ένα συγκλονιστικό ψυχολογικό θρίλερ με αστυνομική πλοκή, ένα ανελέητο κυνήγι για την απόδοση της δικαιοσύνης, καθώς οι ενδείξεις ότι η παράλειψη στοιχείων είναι κάτι παραπάνω από προφανής.

Πού μπορεί να οδηγήσει έναν άνθρωπο το συμφέρον;

Σε μια τόσο ακραία δολοφονία, όπως το να πυροβολήσεις το θύμα πάνω από τον τάφο της μητέρας του, την ώρα της ταφής της, εμπλέκονται πολλοί που θα είχαν όφελος από το θάνατό του και τα πράγματα εμπλέκονται ακόμα περισσότερο, όταν μια σειρά κομμάτια αρχίζουν να ξεφεύγουν και να μη δένουν με την αρχική υπόθεση.

Με ιδιαίτερη μαεστρία ξεδιπλώνονται οι χαρακτήρες και τα καλά κρυμμένα μυστικά τους, από ένα συγγραφέα που κάνει κατάδυση στην ψυχή του καθενός. Ολοζώντανοι διάλογοι, αποκαλύψεις που καθηλώνουν τον αναγνώστη και αυτό που κερδίζει ακόμη περισσότερο έδαφος, είναι ότι όσο προχωράει η ανάγνωση διαπιστώνεις ότι τίποτε απολύτως δεν αναφέρεται τυχαία. Ακόμη και η αναφορά στις τρεις κότες και τον κόκορα που φροντίζει με ιδιαίτερη αγάπη η Μάντλιν, έχουν το λόγο τους που παίρνουν μέρος στην πλοκή του μυθιστορήματος.

Το ένα έγκλημα διαδέχεται το άλλο, ανεξήγητοι φριχτοί θάνατοι, με περιγραφές που σοκάρουν, δείχνουν το πόσο ανελέητος, χωρίς ηθικούς φραγμούς είναι ο δολοφόνος. Και όταν σιγουρεύεσαι (;) για το ποιος πάτησε τη σκανδάλη, όταν όλα τα στοιχεία που αποκαλύπτονται οδηγούν σε ένα ασφαλές συμπέρασμα, το μεγάλο ερώτημα παραμένει: ποιος κρύβεται πίσω από την ανάθεση της δολοφονίας;

Στην αναζήτηση της αλήθειας, εμπλέκονται ιστορίες από το παρελθόν που καθοδηγούν τον επιθεωρητή Ντέιβ Γκάρνεϊ στο να λύσει σιγά – σιγά το μυστήριο, ορμώμενος και ο ίδιος από έναν εθισμό στο ρίσκο, από το να καταφέρει να απαλλαγεί από τους δικούς του δαίμονες που δεν τον αφήνουν να ησυχάσει. Και το κάρμα, τι ρόλο παίζει το κάρμα, το καλό και το κακό; Η απόδοση της δικαιοσύνης είναι μονόδρομος, σε μια χώρα που όλοι έχουν χάσει την πίστη τους στη δικαιοσύνη. Εκδίκηση και θυμός, μίσος και προαποφασισμένες αντιλήψεις για τα γεγονότα που παραμορφώνονται πιο πολύ από τη δύναμη των συναισθημάτων παρά από την αδυναμία των δεδομένων.

Και η ενοχή; «Η ενοχή ως γεγονός θα μπορούσε να είναι η προσωπική υπαιτιότητα για κάτι κακό. Η ενοχή ως συναίσθημα είναι η δυσάρεστη αίσθηση ότι έχεις κάνει κάτι που δεν έπρεπε να κάνεις».

«Η ενοχή είναι μια οδυνηρή πείνα για αρμονία – μια ανάγκη να αποζημιωθείς για την παραβίαση του εαυτού, να αποκαταστήσεις μια ισορροπία, μια συνέπεια».

Έγκλημα και τιμωρία λοιπόν, και ένας γρίφος που όταν λυθεί δεν θα μπορεί να τον πιστέψει ούτε ο πιο τολμηρός νους. Η αποκάλυψη της αλήθειας είναι πραγματικά συγκλονιστική!

Η μοίρα του καθενός, το κάρμα, είναι προδιαγεγραμμένο, θα βρει τρόπο να πετύχει το αποφασισμένο, χωρίς να μετρά παράπλευρες απώλειες…

«Και στην πραγματικότητα ζούμε. Μέχρι να πεθάνουμε».

Γιατί «Τίποτα στη ζωή δεν έχει σημασία εκτός απ’ την αγάπη. Τίποτα. Μόνο η αγάπη».