γράφει η Κατερίνα Σιδέρη

–

Το βιβλίο “Ο φυσιοθεραπευτής“, μια όμορφη νουβέλα, θυμίζει παραμύθι… πραγματεύεται φαινόμενα της εποχής όπως το bulling και τον παιδικό ρατσισμό και μας περιγράφει τη μοναχική πορεία του ήρωα Σταύρου, γεμάτη ερωτηματικά και χαμένα κομμάτια από το παζλ της ζωής του.

Εξυψώνει τη μητρική αύρα, στοργή και αγάπη, την αναγκαιότητά τους για την παιδική ηλικία και τις θυσίες εκείνων των γυναικών που για το παιδί τους, χωρίς δεύτερες σκέψεις παραγκώνισαν τη δική τους ζωή και τα όνειρά τους.

Όμορφες περιγραφές και λυρικές εκφράσεις, μας παρουσιάζουν μαγικούς και εξωτικούς τόπους, όπου ξεπηδούν αβίαστα από τις σελίδες του βιβλίου, μας παρασέρνουν μαζί τους στη δίνη τους, μας ταξιδεύουν σε χώρες ονειρεμένες, πλημμυρισμένες χρώματα, αρώματα, αυθεντικά χαμόγελα και γαλήνιες ακρογιαλιές.

Το κουβάρι της ιστορίας των ηρώων, θα προσπαθήσει να ξεμπλέξει ο Σταύρος, αναζητώντας την άκρη του νήματος, που άλλοτε βρίσκεται στην Αφρική και άλλοτε στα χέρια του Ιάσωνα, καταλήγοντας στα χέρια της γιαγιάς του, που με τρόπο λυτρωτικό θα τον απαλλάξει από τα ερωτηματικά, τους φόβους και το κυνήγι του παρελθόντος, αποφασίζοντας στο τέλος και με απόλυτη συνείδηση, να το αφήσει μπερδεμένο σε μια άκρη του μυαλού του.

Πολλές φορές το παρελθόν σε κρατά δέσμιο, ανίκανο να πορευτείς ελεύθερος, να ζήσεις και να γευτείς τις χαρές που σου επιφυλάσσει το μέλλον. Το βιβλίο αυτό, έχει μοναδικό σκοπό του να αφυπνίσει τις συνειδήσεις μας και να μας επαγρυπνήσει να ζούμε στο παρόν κάθε του στιγμή, αλλά και να ονειρευόμαστε το μέλλον, απαλλαγμένοι και απογυμνωμένοι από τις Ερινύες του παρελθόντος.

Ολοκληρώνοντας την ανάγνωσή του, μια γλυκιά θαλπωρή απλώθηκε στη ψυχή μου και η φράση που χαράχτηκε στο μυαλό μου, την οποία θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας, ήταν: και ζήσανε αυτοί καλά και εμείς καλύτερα και ένα χαμόγελο ευχαρίστησης ζωγραφίστηκε στο πρόσωπό μου.

Η θέληση, η δύναμη, ένα ξαφνικό δυσάρεστο ή ευχάριστο γεγονός και η προσωπική μας δίψα για συνέχεια, είναι όσα χρειάζονται για να καταφέρουμε να βγούμε από το τέλμα που μας έχει αγκιστρώσει και μας κρατά απομονωμένους και αποχαυνωμένους από όλα και όλους.

Γινόμαστε σκληροί, απόμακροι, άθελά μας πληγώνουμε τους ανθρώπους που προσπαθούν να μας στηρίξουν και αποστασιοποιημένοι προσπαθούμε να ζήσουμε μια ανιαρή ζωή που απλά κυλά και μας παρασέρνει έρμαια στο πέρασμά της.

Γυρίσουμε σελίδα, αφήνουμε τους ανθρώπους να γίνουν αρωγοί μας, συγχωρούμε, αγαπάμε, τολμάμε, ονειρευόμαστε και ζωγραφίσουμε το κάδρο της ζωής μας, με τα δικά μας χρώματα, αυτά που μας χαρακτηρίσουν.

Πολλές φορές η λύση είναι τόσο κοντά μας που δεν τη βλέπουμε και άλλες πάλι, όταν τη δούμε δεν έχει πια νόημα να την ακολουθήσουμε πιστά, αν δεν είναι γεμάτη αγάπη, θαλπωρή και γαλήνη. Αυτά είναι μερικά από τα διδάγματα του βιβλίου που προτείνω ανεπιφύλακτα να διαβάσετε, τόσο εσείς που νιώθετε ότι έχετε χαθεί στη δύνη του παρελθόντος όσο και όλοι εσείς που καταφέρατε και βρήκατε διέξοδο στο τούνελ των προσωπικών σας αναζητήσεων.

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αρμός.