Πέτρα βουβή

A39

Πατρίδα δεν έχω να σου ονομάσω γιε μου

Κι αν κάποτε είχα νεκρή ετούτη η μνήμη

Αγνάντεψα μια θάλασσα όνειρο αντρίκιο

τέτοια που να χωρά μια απλωσιά αγάπη

Βλαστάρια έβγαλα από τούτο το κράμα

Τα πότισα με δάκρυα και ιδρώτα

άνθρωποι χρήσιμοι κι απλοί να γεννούν

τα αγαθά του κόσμου δίκαια να γεύονται

Μα σωπάσανε βλέπεις οι δικαιοσύνες μας

κι ας γεμίσαμε από δικαστήρια και δικαστές

Οι καμπάνες έπαψαν να ηχούν ευλαβικά

Αδειάσαν τα καθίσματα στις εκκλησιές

και τις εικόνες κανείς δεν προσκυνά

Μολύνθηκαν κι οι αυλές των σχολείων

γεμίσανε οι φάμπρικες από άγουρα χέρια

Ξεκορμίζονται ζωές πριχού ν’ ανθίσουν

κι ατροφεί λυπημένο το δεντρί της γης

Δεν έχω πατρίδα γιε μου δεν είμαι από εδώ

Ξένος μέσα στους ξένους και εχθρός

Πέτρα βουβή και μοναχή δεν ταίριαξα του κόσμου

Δεν τόλμησα ποτέ να αναμετρηθώ μ’ όλους αυτούς

Τούτο θαρρώ ενοχικά βάρος μεγάλο μου ‘ναι…

 

«Πέτρα βουβή στο βορεινό
πως νταγιαντίζεις πες μου
το ξεροβόρι του χιονιά
την όργητα τ’ ανέμου
Κι οι πέτρες δεν την έχουνε
την τόση αμοναξά μου
γιατί είδα μια κι είχε αγκαλιά
τη ρίζα τ’ ασφεντάμου…»

Στίχοι: Γιώργος Σταυρακάκης (Μιχαλομπάς)
Μουσική: Βασίλης Ξυλούρης
Πρώτη Εκτέλεση: Ψαραντώνης

Ακολουθήστε μας

Φωτιά

Φωτιά

Μη με κρατάς! Θέλω να πάω κοντά. Τυφλώνομαι απ’ την ομορφιά της. Πρέπει να την αγγίξω κι ας γίνω ανάμνηση στη δίνη της. Είναι η σωτηρία μου. Η αρχή και το τέλος των πάντων.Καρδιά από πέτρα, χέρια και πόδια φτιαγμένα από χαλάζι. Τί να σου κάνουνε κι αυτά;...

Φωτιά

Έως το τίποτα

Σκιάχτρα μορφές Έρχονται και ταράζουν τα όνειρά μου Η διέξοδος μέσα μου Ομίχλη απέραντη   Ταξίδια ανείπωτα Ανατριχιάζουν στο βλέμμα μου Ψιλά γράμματα οι λέξεις Στη συμφωνία θανάτου   Σιωπή απόλυτη Συμπαραστάτης στο πλάι μου Και βήματα μετρημένα...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Φωτιά

Έως το τίποτα

Σκιάχτρα μορφές Έρχονται και ταράζουν τα όνειρά μου Η διέξοδος μέσα μου Ομίχλη απέραντη   Ταξίδια ανείπωτα Ανατριχιάζουν στο βλέμμα μου Ψιλά γράμματα οι λέξεις Στη συμφωνία θανάτου   Σιωπή απόλυτη Συμπαραστάτης στο πλάι μου Και βήματα μετρημένα...

Όνειρα γραμμένα σε δίσκους

Όνειρα γραμμένα σε δίσκους

Τα θυμάμαι εκείνα τα τραγούδιαόνειρα καλοκαιρινά, αγκαλιές κάτω από τ' άστρα.Θυμάμαι την μελωδία, το στίχο, τον ρυθμόθυμάμαι, θυμάμαι την ζεστασιά και το σ' αγαπώ. Να τ' οι δίσκοι, να και τα όνειρα μαςκάθε μελωδία ξεχωριστή, όπως και κάθε μέραμια μελωδία...

Η ελιά

Η ελιά

           Μεγάλη παρηγοριά φίλε μου το γράψιμο. Σου κρατάει απίστευτη συντροφιά. Έτσι και γράψεις στο χαρτί - ή όπου αλλού δεν έχει σημασία- αυτά που σου βαραίνουν το μυαλό και την καρδιά, πάει περίπατο η όποια μοναξιά σου. Αν δε παράλληλα, τα όσα σου...

30 σχόλια

30 Σχόλια

  1. Pola Vakirli

    Πολύ παραστατικά αποδίδεις με λόγο ποιητικό Μάχη την αδικία και τη μοναξιά του πρόσφυγα, του ξεριζωμένου!!!!

    Απάντηση
    • Μάχη Τζουγανάκη

      Σας ευχαριστώ πολύ….Και πλέον νιώθουμε και οι ίδιοι ξεριζωμένοι από την πατρίδα μας…

      Απάντηση
  2. ΛέναΜαυρουδή Μούλιου

    ”Δεν τόλμησα ποτέ να αναμετρηθώ μ΄όλους αυτούς.
    Τούτο θαρρώ ενοχικά βάρος μεγάλο μου΄ναι.”
    Ο ξεριζωμένος, ο πάντα ξένος, που νιώθει απελπισία στη σκέψη ότι τελικά ”νικήθηκε χωρίς να πολεμήσει,” όπως λέει και ο Ουράνης.
    Όπως πάντα υπέροχο το ποίημα σου Μάχη Τζουγανάκη …
    Καλό σου μήνα και ΧΡΌΝΙΑ ΠΟΛΛΆ για τη γιορτή σου χθες.

    Απάντηση
  3. Σοφία Ντούπη

    Πόσες και πόσες μάνες έτσι! Πέτρα βουβή η καρδιά τους! Αντρίκιο το όνειρο της μάνας!…Αντρίκιες κι οι κουβέντες σου Μάχη μου, ειπωμένες με σοφία μάνας!!! Μπράβο σου… τις ευχές μου για τη γιορτή σου και καλό μήνα.

    Απάντηση
    • Μάχη Τζουγανάκη

      Σε ευχαριστώ Σοφία μου για το όμορφο σχόλιό σου αλλά και για τις ευχές. “Αντρίκιο το όνειρο της μάνας”…μου άρεσε η αίσθηση που σου άφησε.. Καλό μήνα με υγεία και χαμόγελα! Η σελίδα μας χιονίζει ήδη και δίνει εορταστικές νότες σιγά σιγά… Η γιορτή της Αγάπης πλησιάζει…ας γιορτάσουμε όλοι μαζί της…

      Απάντηση
  4. Άννα Ρουμελιώτη

    […Πέτρα βουβή και μοναχή δεν ταίριαξα του κόσμου

    Δεν τόλμησα ποτέ να αναμετρηθώ μ’ όλους αυτούς…]

    Τι να πω περισσότερο Μάχη μου;;; Τα λες όλα σε αυτήν την γραφή που μόνο αγγίγματα βαθιά ριζώνουν μέσα μας!!!Καλημέρα και καλό μήνα

    Απάντηση
  5. erina espiritu

    μπράβο Μάχη, εξαιρετικό, αγγίζεις τόσο ευαίσθητα μια τραγική πραγματικότητα

    Απάντηση
    • Μάχη Τζουγανάκη

      Σε ευχαριστώ Erina μου. Σε ευχαριστώ που μπορεις και κοιτάς με τέτοια ευαισθησία την πραγματικότητα και για αυτο σε αγγίζουν τα παραπάνω λόγια. Καλό μας μήνα!

      Απάντηση
  6. Ανώνυμος

    Μάχη μου με συγκίνησες!!!

    Μπράβο έχω να σου πω!

    Καλή σου ημέρα!!!

    Απάντηση
  7. Ανώνυμος

    Ο Ανώνυμος είμαι εγώ.

    Ελένη Ιωαννάτου. Από το κινητο δεν μου βγάζει το όνομα.

    Απάντηση
    • Μάχη Τζουγανάκη

      Το αντελήφθην…από άλλα σχόλια! Αν θέλεις βοήθεια για την ανωνυμία σε….επωνυμία… μέσω κινητου..στείλε μου μήνυμα!!
      Καλό βράδυ! 🙂

      Απάντηση
  8. Έλενα Σαλιγκάρα

    Υπέροχο Μαχη!!!!! 🙂

    Απάντηση
  9. Ανώνυμος

    Υπέροχο Μαχη!!!!! 🙂

    Απάντηση
  10. Χριστίνα Σουλελέ

    Πάρα πολύ ωραίο Μάχη!

    Απάντηση
  11. kostoglou Vaso

    Χαίρομαι που τουλάχιστον η πένα σου παραμένει λαλίστατη και αιχμηρή, για να μαρτυρά με τον μοναδικό της τρόπο τις αλήθειες που μας πληγώνουν.
    Καλό βράδυ

    Απάντηση
    • Μάχη Τζουγανάκη

      Βάσω σε ευχαριστώ πολύ. Αλήθειες που πληγώνουν πράγματι…Με όσα συμβαίνουν στον κόσμο… πολλές πένες σωπαίνουν όταν δεν αντέχουν καν να διαμαρτυρηθούν..

      Καλό σου βράδυ και καλό δημιουργικο μήνα…

      Απάντηση
  12. Βάσω Αποστολοπούλου

    “Δεν έχω πατρίδα γιε μου δεν είμαι από εδώ
    Ξένος μέσα στους ξένους και εχθρός”

    Η αφόρητη μοναξιά της ψυχής… η πιο τραγική απ’ όλες…
    Τραντάζει ο στίχος σου, Μάχη μου!

    Απάντηση
  13. Αθηνά Μαραβέγια

    “…Μα σωπάσανε βλέπεις οι δικαιοσύνες μας…”
    Και μένουνε ακόμα βουβές, αλίμονο…
    Πικρό, αλλά και πανέμορφο… και τόσο, δυστυχώς, πραγματικό…
    Ευχαριστώ σε!!!!!!!!!!!

    Απάντηση
      • Αθηνά Μαραβέγια

        Καλό βράδυ και σε σένα και καλή συνέχεια με τόσο δυνατές “αράδες”!!!!!!!!!!!!

        Απάντηση

Υποβολή σχολίου