Το βλέμμα βαρύ και αμήχανο φυλακίζει τη θλίψη της στιγμής
Το πένθος της ζωής
Η πανάγια αγνότητα αιχμαλωτίζει και προσκαλεί
Το άψυχο, θεϊκό σώμα απόλυτα παραδομένο
μοιάζει αιώνια νεανικό
αέναα κινούμενο
Ο πόνος της ψυχής ξεχειλίζει
Και η Ουράνια Βασιλεία δέχεται στους κόλπους της
τη μοναδική αλήθεια
στεφανώνοντας με δόξα τα πάθη και τους φόβους μας…
_
γράφει η Σοφία Σκλείδα
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Σας ενέπνευσε πολύ όμορφα αυτό το γλυπτό αριστούργημα του Μιχαήλ Αγγέλου και ταιριάξατε τις λέξεις με τον οδυρμό της εποχής μας…
Καλημέρα!
Σας ευχαριστώ πολύ!