Το βλέμμα βαρύ και αμήχανο φυλακίζει τη θλίψη της στιγμής
Το πένθος της ζωής
Η πανάγια αγνότητα αιχμαλωτίζει και προσκαλεί
Το άψυχο, θεϊκό σώμα απόλυτα παραδομένο
μοιάζει αιώνια νεανικό
αέναα κινούμενο
Ο πόνος της ψυχής ξεχειλίζει
Και η Ουράνια Βασιλεία δέχεται στους κόλπους της
τη μοναδική αλήθεια
στεφανώνοντας με δόξα τα πάθη και τους φόβους μας…
_
γράφει η Σοφία Σκλείδα
Σας ενέπνευσε πολύ όμορφα αυτό το γλυπτό αριστούργημα του Μιχαήλ Αγγέλου και ταιριάξατε τις λέξεις με τον οδυρμό της εποχής μας…
Καλημέρα!
Σας ευχαριστώ πολύ!