Το όνειρό σου
σαν φάρος της νύχτας,
μες στο ανέσπερο
της κάμαρης φως,
ανοίγει δρόμους
γεννάει ελπίδες
κι ο φόβος εισβάλλει
πειρατής αλγεινός.
Έξω η νιότη σου
στήνει καρτέρι,
σα βάρκα ξέμπαρκη
της νύχτας σκιά,
κοιτάζει στο άπειρο
το πεφταστέρι
και το στεφάνι της νίκης
σου φορεί στα μαλλιά.
_
γράφει η Χριστίνα Σουλελέ
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Πολύ γλυκεια στήριξη σε όλα τα παιδιά που κοιμούνται σήμερα με άγχος φόβο ελπίδα Χριστίνα μου. Καλή επιτυχία κουράγιο σε όλα τα παιδιά κι αέρα στα πανιά τους! Πόσο έντονα θυμάμαι τις δικές μου φοβητσιαρες στιγμές. Στο παρά πέντε των πανελληνίων ένας καλός μαθηματικός μου γράψε στο τελευταίο διαγώνισμα: με τι σίδερο τι πέτρες τι αιμα τι φωτιά, χτίζουμε ονειρευομαστε και τραγουδουμε! Από τον Ελύτη της καρδιάς μου. Υπήρξε γουρικος ελπίζω να ναι και τώρα…
Μάχη μου σε ευχαριστώ πολύ. Το έγραψα όταν τρία χρόνια πριν έδινε εξετάσεις η κόρη μου. Καλή επιτυχία σε όλα τα παιδιά , να έχουν δύναμη και να μη φοβούνται τίποτα. Η ζωή είναι μπροστά τους.
Πολύ γλυκιά η πρωτοβουλία σας Κα Σουλελέ!
Καλή επιτυχία στα παιδιά μας!
Με την ευχή κάποτε,
ο θεσμός των Πανελληνίων,
να πάρει άλλη μορφή και έκφραση,
πολύ μακριά απ´ αυτήν που καρατομεί
την κρίση και την ευαισθησία των παιδιών μας ….
Καλό βράδυ!
Οι Πανελλήνιες όπως και όλο το σύστημα των εξετάσεων είναι η πιο ψυχοφθόρος διαδικασία σε μια ηλικία που τα παιδιά μας έχουν ανάγκη να ζήσουν τη νιότη τους μέσα από άλλες δραστηριότητες . Πολλές φορές όμως βάζουν τα ¨θέλω τους” στην άκρη.Ευχαριστώ κύριε Σκοπετέα για τα καλά σας λόγια.
Ευχαριστώ κύριε Σκοπετέα για τα καλά σας λόγια. Το σύστημα των εξετάσεων είναι η πιο ψυχοφθόρος διαδικασία για τα παιδιά μας. Φτάνουν να μισούν το σχολείο και αυτή η περίοδο της ζωής τους είναι μια σκιά στη νιότη τους. Βάζουν στην άκρη πολλά “θέλω τους” …δυστυχώς
Τρυφερό πολύ για τα παιδιά που ρίχνονται στην μάχη!!! Φαντάζομαι πόσο θα σήκωσε ψηλά το βλαστάρι σου τότε…. Μπράβο.
Σας ευχαριστώ πολύ drmakspy είναι λόγια που βγήκαν από την καρδιά μου . Και ναι, χρειάζονται ενθάρρυνση από μας , αρκετό άγχος έχουν από μόνα τους.
Ο εφιάλτης ημών , των παιδιών μας και τώρα των εγγονών μας συνεχίζεται Με την Δαμόκλειο σπάθη να επικρέμεται των κεφαλών τόσο των μαθητών όσο και των γονιών Τα καλύτερα χρόνια των παιδιών μέσα σε μαυρο άγχος για χρόνια και χρόνια, είτε είναι καλοί μαθητές είτε όχι .Ο σαδισμός μιας αλλόκοτης Παιδείας ανόητης και στείρας ντιπ για ντιπ…Και ένα εκπαιδευτικό σύστημα που εκείνος που θα το αλλάξει προς το καλύτερο, δεν φαινεται να έχει γεννηθεί ακόμα. Καλά έκανες και το έθιξες Σουλελέ μου …
Πολύ όμορφη στήριξη στα νέα παιδιά και τα όνειρα που κουβαλούν!