Πάλι για λίγο στην σκηνή
λίγο κάτω απ' τα φώτα...
Μακρυά η ζωή η αληθινή
λυσσομανά σαν πρώτα
μα δεν με φτάνει πάνω εδώ
δεν φτάνει να δαγκώσει
και δεν μπορεί χωρίς αιδώ
τώρα να με πληγώσει...
Εδώ είναι ο ρόλος μου ζωή
και η ζωή μου ρόλος
πάνω στην ράμπα έχω πνοή
κάτω μου ο κόσμος όλος
στέκει μακρυά μου θεατής
που ανέκαθεν με κρίνει
κι αν στην ζωή μου είναι κατής
εδώ κρίματα σβήνει....
_
γράφει ο Σπύρος Μακρυγιάννης - Αργοναύτης
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Κάνουμε πολλές παραστάσεις Σπύρο…να λυσσομανά η αληθινή ζωή…αλλά να μη δαγκώνει…και να σβήνει τα κρίματα ο γύρω κόσμος που κάθεται βραχνάς… Μια μάσκα να φοράμε και να μην μας αγγίζει κανείς…ούτε καν η ίδια η ζωή… Καλό ξημέρωμα!
Όντως είναι έτσι Μάχη μου… Το συγκεκριμμένο ποίημα γράφτηκε πριν την τελευταία παράσταση των ΔραΠαικτών Βόλου, την θεατρική ομάδα στην οποία ανήκω… Πόσα πράγματα από την ζωή σου ξεχνάς ή θυμάσαι πάνω στην σκηνή είναι απίστευτο… Κι ο κόσμος για λίγο σε βλέπει αλλιώς…
Όλη η ζωή μια ράμπα,απλά κοστούμια αλλάζουμε!Όμορφο!
Σε ευχαριστώ πολύ πολύ! Αλήθεια κι αυτό…
Μου άρεσε πολύ το ποίημα σου Σπύρο…κρύβει τόσες αλήθειες!!! Καλές γιορτές με υγεία!!!
Σοφία μου σε ευχαριστώ από την καρδιά μου… Γράφτηκε με το συναίσθημα της στιγμής σε ανάλογη κατάσταση… Πως να μην περιέχει τόσες αλήθειες;;;