Πάλι για λίγο στην σκηνή
λίγο κάτω απ' τα φώτα...
Μακρυά η ζωή η αληθινή
λυσσομανά σαν πρώτα
μα δεν με φτάνει πάνω εδώ
δεν φτάνει να δαγκώσει
και δεν μπορεί χωρίς αιδώ
τώρα να με πληγώσει...
Εδώ είναι ο ρόλος μου ζωή
και η ζωή μου ρόλος
πάνω στην ράμπα έχω πνοή
κάτω μου ο κόσμος όλος
στέκει μακρυά μου θεατής
που ανέκαθεν με κρίνει
κι αν στην ζωή μου είναι κατής
εδώ κρίματα σβήνει....
_
γράφει ο Σπύρος Μακρυγιάννης - Αργοναύτης
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Ακολουθήστε μας
Διαβάστε κι αυτά
Σαν με ρωτάς ποιο χρώμα να φορέσω, πια, δεν έχω αμφιβολία. Φόρεσα το γαλάζιο, το κόκκινο και το ροζ, το πράσινο και το μαβί, το κίτρινο και το σκατί, το ένα και το άλλο. Πολλές φορές τα έσμιξα, να βγάλω το καθάριο μα και τούτο μούντζες μ άφηνε και το ’βγαζα, ...
Είναι το βράδυ παγερό μα η φωτιά δεν φτάνει να μου ζεστάνει την ψυχή, το ντέρτι μου να γιάνει... - Όταν θωρώ σε να περνάς απ’ τα παράθυρά μου, μου κλέβεις νου και τη καρδιά, χάνω τα λογικά μου. - Είναι το κάτι στη ματιά, που παίρνει το μυαλό μου και μου ταράζει την...
- Στον πατέρα μου– Ο Ήλιος κρύος και καυτός και πάνω σου η Εκάτη.* Από την κούνια ορφανός, ταφή με ρούχα εργάτη. _ γράφει ο Φώτης Μάλλιος *Θεά της σελήνης, των νεκρών και των...
Κάνουμε πολλές παραστάσεις Σπύρο…να λυσσομανά η αληθινή ζωή…αλλά να μη δαγκώνει…και να σβήνει τα κρίματα ο γύρω κόσμος που κάθεται βραχνάς… Μια μάσκα να φοράμε και να μην μας αγγίζει κανείς…ούτε καν η ίδια η ζωή… Καλό ξημέρωμα!
Όντως είναι έτσι Μάχη μου… Το συγκεκριμμένο ποίημα γράφτηκε πριν την τελευταία παράσταση των ΔραΠαικτών Βόλου, την θεατρική ομάδα στην οποία ανήκω… Πόσα πράγματα από την ζωή σου ξεχνάς ή θυμάσαι πάνω στην σκηνή είναι απίστευτο… Κι ο κόσμος για λίγο σε βλέπει αλλιώς…
Όλη η ζωή μια ράμπα,απλά κοστούμια αλλάζουμε!Όμορφο!
Σε ευχαριστώ πολύ πολύ! Αλήθεια κι αυτό…
Μου άρεσε πολύ το ποίημα σου Σπύρο…κρύβει τόσες αλήθειες!!! Καλές γιορτές με υγεία!!!
Σοφία μου σε ευχαριστώ από την καρδιά μου… Γράφτηκε με το συναίσθημα της στιγμής σε ανάλογη κατάσταση… Πως να μην περιέχει τόσες αλήθειες;;;