Σε Ποιά Σημαία να πιστέψω...;
Σε Ποιόν Θεό;
Αφού Πατρίδα
και Θρησκεία αναζητώ...
Για ποιά "Ειρήνη" πρέπει
να πολεμήσω...;
Αυτός Ο Δρόμος
δεν μας βγάζει πουθενά.
Το Όπλο που έπρεπε στον ώμο
να κρατήσω, παιχνίδι έγινε,
Μέσα σε Χέρια Παιδικά...
Πότε θ' αλλάξει
πορεία αυτό το πλοίο;
Τόσες φουρτούνες...
Πώς να αντέξει το σκαρί;
Κι αν πιά ο κόσμος
κόπηκε στα δύο,
δεν θα προλάβει
τίποτα να σωθεί...
Πόσες Γενιές θα πρέπει
να περάσουν;
Κλάματα πόνου...
Πόσα θα ακουστούν;
Αφού Οι Επόμενοι
Την Ιστορία θα ξεγράψουν.
Όλα Όσα Χτίσαμε...
Χωρίς ανάμνηση δεν αρκούν.
_
γράφει η Μαρία Νάντη
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
