Πού να πιστέψω;

Σε Ποιά Σημαία να πιστέψω...;

Σε Ποιόν Θεό;

Αφού Πατρίδα

και Θρησκεία αναζητώ...

Για ποιά "Ειρήνη" πρέπει

να πολεμήσω...;

Αυτός Ο Δρόμος

δεν μας βγάζει πουθενά.

Το Όπλο που έπρεπε στον ώμο

να κρατήσω, παιχνίδι έγινε,

Μέσα σε Χέρια Παιδικά...

Πότε θ' αλλάξει

πορεία αυτό το πλοίο;

Τόσες φουρτούνες...

Πώς να αντέξει το σκαρί;

Κι αν πιά ο κόσμος

κόπηκε στα δύο,

δεν θα προλάβει

τίποτα να σωθεί...

Πόσες Γενιές θα πρέπει

να περάσουν;

Κλάματα πόνου...

Πόσα θα ακουστούν;

Αφού Οι Επόμενοι

Την Ιστορία θα ξεγράψουν.

Όλα Όσα Χτίσαμε...

Χωρίς ανάμνηση δεν αρκούν.

_

γράφει η Μαρία Νάντη 

Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!