Ραδιοκασετόφωνο, του Iάκωβου Ανυφαντάκη

γράφει η Κατερίνα Σιδέρη

Σε ένα χωριό της Κρήτης που έζησε και μεγάλωσε ο Ηλίας, θα βρεθεί μετά από χρόνια για να κηδέψει τον πατέρα του.

Ο Ηλίας είναι ένας οικονομικά ευκατάστατος άνδρας, έχει έναν γιο τον 12χρονο Μαρίνο από τον γάμο του με τη Φωτεινή και στην παρούσα φάση είναι μόνος, ενόσω πρόσφατα χώρισε με τη Νικόλ. Μοναχογιός του γιατρού και κομμουνιστή Δημήτρη που ο τελευταίος έφτασε κυνηγημένος στην Κρήτη, στέριωσε και πλέον θα τον φιλοξενήσει στα χώματά της.

Οι σχέσεις πατέρα και γιου δεν ήταν οι καλύτερες. Ένα τηλεφώνημα στο οποίο αντάλλασσαν λίγες κοινότυπες φράσεις και καμία επιπλέον επαφή, μιας και ο Ηλίας πίστευε ακράδαντα ότι ο πατέρας του ήταν αλλεργικός στη χαρά και ποτέ δεν προσπάθησε να τον φέρει κοντά του.

Η ζωή του Ηλία είναι μπερδεμένη. Προσπαθεί να διαχειριστεί τον πρόσφατο χωρισμό του με τη Νικόλ, χορεύτρια στο επάγγελμα που της πραγματοποιούσε κάθε της επιθυμία, έχει να αντιμετωπίσει τον θάνατο του πατέρα του με περίεργα και ανάμεικτα συναισθήματα και πασχίζει να γνωρίσει τον συγκαταβατικό γιο του που στωικά δέχεται τις αποφάσεις των γονιών του.

Ο Μαρίνος που μιλάει μονάχα όταν του ζητηθεί, ο Μαρίνος που βλέπει τον πατέρα του συγκεκριμένες ημέρες, ο Μαρίνος που τον ακολούθησε στο χωριό και θα αποτελέσει το δεκανίκι του.

Ένα ταξίδι με ένα μεγάλου κυβισμού αυτοκίνητο που διαθέτει ένα τέλειο ηχοσύστημα, οι λιγοστές κουβέντες που ακούστηκαν μεταξύ γιου και πατέρα στη διαδρομή, το γνώριμο τρίξιμο της πόρτας του πατρικού του, η νηφάλια Φωτεινή που του ξεκλείδωσε τον πραγματικό του εαυτό, ένας γιος που «χρωστάει» και ένας ακόμη που κόβει τις λέξεις, είναι τα πρώτα σημεία που ξεχώρισα κατά την ανάγνωση του βιβλίου.

Ο Ηλίας και ο Μαρίνος θα αποδώσουν φόρο τιμής σε πατέρα και παππού αντίστοιχα. Οι δύο τους θα αποχαιρετήσουν τον Δημήτρη, μέσα σε μια φορτισμένη ατμόσφαιρα. Θα διανυκτερεύσουν στο πατρικό σπίτι του Ηλία και θα προσπαθήσουν να συνυπάρξουν και να γνωριστούν καλύτερα, όσο κι αν αυτό φαντάζει οξύμωρο και μάταιο.

Θα διαβάσουμε για έναν γρήγορο απολογισμό ζωής, για το ραδιοκασετόφωνο απομεινάρι μιας άλλης εποχής που εκπλήσσει με τις δυνατότητές του τον Μαρίνο, για την εφαρμογή κρυπτονομισμάτων, αλλά και για την Άσπα που θα μοιραστεί με τον γιο του αγαπημένου της κομμάτια από την άγνωστη ζωή του πατέρα του.

Ένας γιος που μεγαλώνει χωρίς την πατρική φιγούρα στην καθημερινότητά του, ένας γιος που μεγάλωσε πλάι στην πατρική φιγούρα αλλά δεν κατάφερε να συνδεθεί μαζί της, ένας πατέρας που αντιλαμβάνεται ότι είναι μακριά από τον γιο του και ένας ακόμη που έφυγε για πάντα, είναι οι χαρακτήρες που πλάι στη Φωτεινή, τη Νικόλ και την Άσπα προσπάθησαν ή προσπαθούν να ορθοποδήσουν.

Από τα βιβλία που διαβάζω, επιλέγω μια φράση που μου κίνησε το ενδιαφέρον για να την μοιραστώ μαζί σας. Από το βιβλίο του Ιακώβου Ανυφαντάκη, ένα μικρό βιογραφικό του οποίου θα βρείτε στο τέλος του άρθρου, επέλεξα την παρακάτω:

…το να ‘σαι καλός είναι καλύτερο απ’ το να ‘σαι καλά…

Η αγάπη του Ηλία για τη Νικόλ που ποτέ δε θα σβήσει, η Φωτεινή που διαισθάνεται τη ψυχολογική φόρτιση και θέλει με κάθε τρόπο να συνδράμει, μια αγάπη που έμεινε μετέωρη για χάρη ενός παιδιού και μια ιστορία δια στόματος του συγκαταβατικού Μαρίνου θα κλείσουν την αυλαία της ιστορίας μετά την εξόδιο ακολουθία του Δημήτρη, οι ταξιδιώτες θα φύγουν για τον τόπο διαμονής τους έχοντας στις αποσκευές τους ως ενθύμιο το ραδιοκασετόφωνο, ένα σπίτι θα κλείσει την πόρτα του για πάντα και οι μύχιες σκέψεις όλων των ηρώων θα σταθούν εφαλτήριο για την μετέπειτα πορεία της ζωής τους.

Τι λέτε θα αλλάξει ρότα η ζωή κάποιου;

Σίγουρα όχι του Δημήτρη…

O Iάκωβος Ανυφαντάκης γεννήθηκε στο Ηράκλειο το 1983. Έχει γράψει κριτικές βιβλίου, άρθρα για συλλογικούς τόμους και ομιλίες για διεθνή συνέδρια ιστορίας, σενάρια για διαφημίσεις στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση, μία διδακτορική διατριβή για τη μνήμη του ελληνικού εμφυλίου στην πεζογραφία και τρία λογοτεχνικά βιβλία που ήταν υποψήφια ή έχουν τιμηθεί με λογοτεχνικά βραβεία.

Το Ραδιοκασετόφωνο (Εκδόσεις Πατάκη, 2023) είναι το τέταρτο βιβλίο του.

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη.

 

Περισσότερες πληροφορίες για το βιβλίο, θα βρείτε εδώ.

Ακολουθήστε μας

Το πρόσωπο του άλλου, του Köbö Abe

Το πρόσωπο του άλλου, του Köbö Abe

TANIN NO KAO (πρώτη έκδοση 1964) ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΆΛΛΟΥ  (Εκδόσεις Άγρα 2024)   Μετάφραση: Στέλιος Παπαλεξανδρόπουλος - γράφει η Βάλια Καραμάνου - Ο Αμπέ Κόμπο, ο «Κάφκα της Ιαπωνίας», δημιουργεί αυτό το συγκλονιστικό μυθιστόρημα το 1964. Ως εκπρόσωπος του «μαγικού...

Το σκυλάκι που νιαούριζε – Αναστασία Μαρία Κανατά

Το σκυλάκι που νιαούριζε – Αναστασία Μαρία Κανατά

γράφει η Κατερίνα Σιδέρη - Στην πόλη Κενταυρία, ζουν η Χλόη, ο Μάξιμος και τα δυο τους παιδιά ο Άλκης 11 χρονών και η Μπέτυ 9 χρονών. Κάποια Χριστούγεννα οι γονείς τους τους δώρισαν δυο χαριτωμένα κουταβάκια και τα παιδιά πέταξαν από τη χαρά τους. Το θηλυκό το...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Επιμέλεια άρθρου

Διαβάστε κι αυτά

Βιβλιοκριτικές
Το πρόσωπο του άλλου, του Köbö Abe
Το πρόσωπο του άλλου, του Köbö Abe

Το πρόσωπο του άλλου, του Köbö Abe

TANIN NO KAO (πρώτη έκδοση 1964) ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΆΛΛΟΥ  (Εκδόσεις Άγρα 2024)   Μετάφραση: Στέλιος Παπαλεξανδρόπουλος - γράφει η Βάλια Καραμάνου - Ο Αμπέ Κόμπο, ο «Κάφκα της Ιαπωνίας», δημιουργεί αυτό το συγκλονιστικό μυθιστόρημα το 1964. Ως εκπρόσωπος του «μαγικού...

Βιβλιοκριτικές
Το σκυλάκι που νιαούριζε – Αναστασία Μαρία Κανατά
Το σκυλάκι που νιαούριζε – Αναστασία Μαρία Κανατά

Το σκυλάκι που νιαούριζε – Αναστασία Μαρία Κανατά

γράφει η Κατερίνα Σιδέρη - Στην πόλη Κενταυρία, ζουν η Χλόη, ο Μάξιμος και τα δυο τους παιδιά ο Άλκης 11 χρονών και η Μπέτυ 9 χρονών. Κάποια Χριστούγεννα οι γονείς τους τους δώρισαν δυο χαριτωμένα κουταβάκια και τα παιδιά πέταξαν από τη χαρά τους. Το θηλυκό το...

Βιβλιοκριτικές
Μαριγώ, η αρχόντισσα της Πόλης – Μάρθα Πατλάκουτζα
Μαριγώ, η αρχόντισσα της Πόλης – Μάρθα Πατλάκουτζα

Μαριγώ, η αρχόντισσα της Πόλης – Μάρθα Πατλάκουτζα

- γράφει η Κατερίνα Σιδέρη - Η Μαριγώ είναι κομμάτι της ιστορίας όλων μας. Είναι μια τολμηρή και ατρόμητη γυναίκα που θα αγωνιστεί για την ελευθερία, θα συμμετάσχει στην επανάσταση του 1821, θα θυσιάσει την περιουσία της και όπως πολλοί άλλοι θα ξεχαστεί από το...

Βιβλιοκριτικές
Η γιαγιά που έγινε σύννεφο – Έλλη Διακογιάννη
Η γιαγιά που έγινε σύννεφο – Έλλη Διακογιάννη

Η γιαγιά που έγινε σύννεφο – Έλλη Διακογιάννη

- γράφει η Κατερίνα Σιδέρη - Από μικρή θυμάμαι, κάθε φορά που κάποιος δικός μας έφευγε από τη ζωή, οι μεγάλοι να μας λένε ότι πήγε στον ουρανό. Ασαφής έκφραση για ένα παιδί. Πως πήγε στον ουρανό; Που θα μείνει; Γιατί πήγε στον ουρανό; Μήπως δεν ήμουν καλό παιδί και...

Βιβλιοκριτικές
«Max!», από το «Φυστίκι που Κυλάει»
«Max!», από το «Φυστίκι που Κυλάει»

«Max!», από το «Φυστίκι που Κυλάει»

γράφει ο Πάνος Τουρλής Πίσω από το ψευδώνυμο «Φυστίκι που κυλάει» είναι μια νέα γυναίκα που έχει καταφέρει να κερδίσει την αγάπη, τον σεβασμό και την εμπιστοσύνη χιλιάδων χρηστών των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Καταγράφει με το δικό της ιδιαίτερο στυλ και χιούμορ...

Βιβλιοκριτικές
Ο κρίκος, της Κυριακής Καζακίδου
Ο κρίκος, της Κυριακής Καζακίδου

Ο κρίκος, της Κυριακής Καζακίδου

γράφει ο Πάνος Τουρλής Ο Ανδρέας και η Γιαννούλα με βαριά καρδιά μετακομίζουν τη δεκαετία του 1960 στη Γερμανία ως εργάτες σε εργοστάσιο, αφήνοντας πίσω τους τρία παιδιά να μεγαλώσουν με τους παππούδες τους. Πώς θα είναι η ζωή εκεί; Πώς θα μεγαλώσουν τα παιδιά; Τι...

0 σχόλια

0 Σχόλια

Υποβολή σχολίου