Μες το σακάκι το παλιό
που ξέχασε ο χρόνος
άφησα ένα σ' αγαπώ
για να μην είσαι μόνος
Το 'λεγε πάντα η καρδιά
όταν σε χαιρετούσε
όταν σαν τα μικρά παιδιά
εσένα λαχταρούσε
Ραμμένα όνειρα ξανά
στα μέτρα τα δικά σου
θα τα ξηλώσει η καρδιά
σαν φύγω μακριά σου
Κρυφά μυστικά
τις καρδιές βασανίζουν
το πάθος βαθιά
οι ματιές ψιθυρίζουν
_
γράφει η Σοφία Σκλείδα
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Πολύ ομορφογραμμένο ξεχωρίζοντας και την κυρίαρχη στροφή
Ραμμένα όνειρα ξανά
στα μέτρα τα δικά σου
θα τα ξηλώσει η καρδιά
σαν φύγω μακριά σου
θα μπορούσε άνετα να μελοποιηθεί…
Ευχαριστώ από καρδιάς!
Πολύ όμορφη και τρυφερή η γραφή σας!!
Ευχαριστώ πολύ Άννα μου!
Απλό,λιτό ,περιεκτικό!Μου αρέσει πολύ
Αλέξια σε ευχαριστώ από καρδιάς!