Με τ’ ανοιξιάτικο αεράκι ένα πρωί,
πανιά θ’ ανοίξω πάλι στο γαλάζιο,
παίρνοντας μια βαθειά αναπνοή,
της θάλασσας τις στράτες σαν διαβάζω.
Η βάρκα μου ένα όμορφο σκαρί,
σε ταρσανά χτισμένο με μεράκι,
να σκίζει τα νερά και να ‘ν’ γερή,
με μένα καπετάνιο στο δοιάκι.
Ο ήλιος τα Μανδράκια να κερνά
χωρίς να τσιγκουνεύεται, το φως του
και η βαρκούλα το μπογάζι να περνά
της Ύδρας κι από ‘κει ρότα τ’ αγνώστου.
_
γράφει ο Γιώργος Ν. Μουσταΐρας
_____
Μανδράκια: Το πίσω λιμάνι της Ερμιόνης
0 Σχόλια