Όταν το Ανείπωτο

γίνεται πιο ηχηρό από την κραυγή.

 

Σαμ Σέπαρντ: «Ο άλλος μέσα του»

Εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ

–

γράφει ο Άγγελος Πετρουλάκης

–

 

Ο Σαμ Σέπαρντ (1943 – 2017) διέπρεψε και ως ηθοποιός και ως θεατρικός συγγραφέας. Είχε τιμηθεί με το βραβείο Πούλιτζερ και είχε χαρακτηρισθεί ως εμβληματικός συγγραφέας για την Αμερική τής γενιάς του.

Στο πρόσφατο βιβλίο του, ο κεντρικός άξονάς του, αναμετριέται με τον εαυτό του και τις μνήμες από τον πατέρα του. Αναμετριέται και με μια Αμερική που κυνηγά τους εφιάλτες της.

Μυθιστόρημα καθαρά αφηγηματικό, σε πολλά όμως επίπεδα, που φωτίζει έναν ταραγμένο εσωτερικό κόσμο του οποίου ο πυρήνας καταλαμβάνεται από τον πατέρα, που αν και κοντά στα εβδομήντα του σημαδεύεται από την ύπαρξη μιας ερωμένης, μόλις 15 χρονών.

Η Φελίσιτυ θα οδηγήσει και τον 14χρονο γιο σ’ ένα ερωτικό ντελίριο, σημαδεύοντας κι εκείνου τη ζωή.

Οι αναφορές στην ιστορική περίπτωση του ζεύγους της Ενριέττε Φόγκελ και του Χάινριχ φον Κλάιστ, στον Ναμπόκοφ που όταν ρωτήθηκε «γιατί γράφει», είχε απαντήσει για την «αισθητική απόλαυση», αλλά και στη γέννηση της ατομικής βόμβας, συνθέτουν ένα αδιόρατο δίχτυ στο οποίο συνυπάρχουν η αυτοαναίρεση, ο αποπροσανατολισμός, η έλλειψη αυτοεκτίμησης, οι απώλειες.

Όλα τα αφηγηματικά μέρη συνοψίζονται σε έναν εσωτερικό μονόλογο, ο οποίος ενίοτε γίνεται σπαραχτικός, διδάσκοντας πως η γραφή δεν χρειάζεται να επινοεί, αρκεί ο συγγραφέας να μπορεί να καταγράφει τον εσωτερικό του χάρτη και ν’ αποκαλύπτει τη σχέση του με τα γεγονότα.

«Το Ανείπωτο – πιο ηχηρό από κραυγή», γράφει ο Σέπαρντ, ενώ στα χείλη τής γυναίκας τοποθετεί την ομολογία: «Δεν ξέρω αν μου λείπει ένα άτομο ή μια εποχή».

Η νεαρή ερωμένη τού πατέρα του, που είχε «πάντοτε την αίσθηση πως ζει τη ζωή κάποιας άλλης», λειτουργεί ως καταλύτης στα αφηγηματικά μέρη, άλλοτε αποσυνθέτοντας και άλλοτε ανασυνθέτοντας καταστάσεις, με τον συγγραφέα να δίνει τη λύση μέσω μιας αυτοκτονίας, που αφήνει στον αναγνώστη την αναζήτηση των δραματικών ερωτημάτων που διέπουν τις ζωές των ανθρώπων.

«Ο άλλος μέσα του» είναι ένα μυθιστόρημα για την άλλη όψη τής Αμερικής, για τον μοναχικό άνθρωπο που δεν θέλει να είναι μόνος.