Ο Γιώργος Κορδέλλας, από τη θέση ενός πενηντάχρονου ζωγράφου, αφηγείται στην κόρη που αγνοούσε πως έχει με τη Δώρα την ιστορία της Σαώ, της Δώρας αλλά και τη δική του στην Ελλάδα του πρόσφατου παρελθόντος.
Χρησιμοποιώντας το πρώτο πρόσωπο, ο καταξιωμένος σκηνοθέτης στην πρώτη του συγγραφική απόπειρα, καταφέρνει πολύ περισσότερο από τον πρωταγωνιστή του να δράσει ως ζωγράφος γεμίζοντας το βιβλίο του με εικόνες ζωντανές που κάνουν τον αναγνώστη να νιώθει πως βρίσκεται μέσα στην ιστορία. Ιδρώνει μαζί με τους πρωταγωνιστές από τη ζέστη, χάνεται μέσα στα εντυπωσιακά τοπία που περιγράφονται με πολλές αλλά όχι κουραστικές λεπτομέρειες, μυρίζει τα αρώματα της ατμόσφαιρας και παθιάζεται με το πάθος τους. Με γραφή που θα μπορούσε να τη χαρακτηρίσει κανείς λιτή κι απέριττη και που είναι ίσως μαζί με την κινηματογραφική δράση κι εξέλιξη των γεγονότων το χαρακτηριστικό εκείνο που κάνει το μυθιστόρημα ξεχωριστό. Σαν καλοσκηνοθετημένο σενάριο ταινίας, ο Γιώργος Κορδέλλας συνδυάζει τη σύγχρονη Ελλάδα με εκείνη του μυθικού παρελθόντος της συνυφαίνοντας μαζί με τα φαντασιακά στοιχεία το ρεαλισμό σε μια εξόχως απολαυστική ιστορία που διαβάζεται απνευστί!
Ο συγγραφέας καταφέρνει να ‘παίζει’ με τους ήρωές του. Από τη μια τους κάνει να φαίνονται καθημερινοί, συνηθισμένοι και ανθρώπινοι κι από την άλλη τους περιβάλλει με ένα πέπλο μυστηρίου δίνοντας στον αναγνώστη μόνο όσες πληροφορίες είναι απαραίτητες ώστε να μην τους απομυθοποιήσει αλλά να τους κάνει να φαντάζουν ενίοτε ακόμα κι εξωπραγματικοί. Κι ακριβώς το ίδιο κάνει με την πλοκή της ιστορίας και τις πληροφορίες που τη συνθέτουν, δίνοντας άπλετο χώρο στη φαντασία οποιουδήποτε διαβάσει το βιβλίο για να υποθέσει ή και να συμπεράνει όλα όσα κρύβονται πίσω από τις λέξεις. Και προφανώς το κάνει αυτό χρησιμοποιώντας την εμπειρία του ως σκηνοθέτης, κάτι που δίνει μεγάλη προστιθέμενη αξία στο μυθιστόρημα.
Πριν λίγο καιρό βρέθηκα σε μια εκδήλωση που ανάμεσα στους προσκεκλημένους ήταν ο σκηνοθέτης Γιάννης Σμαραγδής. Κάποια στιγμή, στην εκφορά του λόγου του, είπε πως πιθανόν κάθε σκηνοθέτης το πρώτο έργο που δημιουργεί να είναι και το καλύτερο του. Δε γνωρίζω αν αυτό είναι αλήθεια ή όχι ή ακόμα αν τούτο έχει ισχύ για την περίπτωση του πρώτου βιβλίου που γράφει ο συγγραφέας, εκείνο όμως που θεωρώ πως συμβαίνει είναι το γεγονός πως ο Γιώργος Κορδέλλας στην πρώτη του αυτή συγγραφική προσπάθεια έχει καταφέρει να δημιουργήσει μια εξαιρετική ιστορία που κεντρίζει το ενδιαφέρον του αναγνώστη και τον κάνει μέσα από τις γραμμές πάνω στο χαρτί να βλέπει στο μυαλό του μια ολοζώντανη εικόνα που εξελίσσεται με πολύ γρήγορο ρυθμό και ανατροπές που τον κρατούν σε εγρήγορση μέχρι την τελευταία τελεία.
◊
Διαβάστε την παρουσίαση του βιβλίου ΣΑΩ εδώ.
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
“Ο συγγραφέας καταφέρνει να ‘παίζει’ με τους ήρωές του. Από τη μια τους κάνει να φαίνονται καθημερινοί, συνηθισμένοι και ανθρώπινοι κι από την άλλη τους περιβάλλει με ένα πέπλο μυστηρίου δίνοντας στον αναγνώστη μόνο όσες πληροφορίες είναι απαραίτητες ώστε να μην τους απομυθοποιήσει αλλά να τους κάνει να φαντάζουν ενίοτε ακόμα κι εξωπραγματικοί”
Ακούγεται ιδιαίτερα ενδιαφέρον Κώστα μου! Και με την απόλυτη εμπιστοσύνη που έχω στην κρίση σου, το βάζω να παίρνει σειρά στα προς ανάγνωση!
“Μια γνώμη”… κατατοπιστική, που σου κεντρίζει το ενδιαφέρον να μπεις στον κόσμο του βιβλίου… Να’σαι καλά Κώστα.
Ευχαριστώ πολύ, αλλά είναι το ίδιο το βιβλίο που αξίζει!