Στάχτη

Δημοσίευση: 22.07.2017

Ετικέτες

Κατηγορία

Ήρθε μια μέρα, τάχα ίδια με όλες
τα μάτια άνοιξα πάλι, μύρισα καμένο
γύρω μου στάχτη
πήρα στη χούφτα μου λίγη και με έκαψε
ήταν ακόμη ζεστή
σημάδι πως κάτι πολύ πρόσφατα κάηκε
κι έγινε στάχτη
μαζί με τη μυρωδιά τού καμένου
φτάνει στα ρουθούνια μου
και η μυρωδιά σου
η μυρωδιά μου
τότε κατάλαβα
πάει καιρός και ζω ακόμη με τη στάχτη
κοιμάμαι και ξυπνώ
τη βλέπω, τη μυρίζω
έχει γίνει ένα με το δέρμα μου
κι έχει φράξει κάθε πόρο
δεν παγώνει, παραμένει ζεστή
λες και από την αρχή κάτι καίγεται ξανά και ξανά
και γίνεται στάχτη
με πεθαίνει μόλις βραδιάσει
και με γεννά ξανά το πρωί
από την ίδια μήτρα που γεννήθηκε το όνειρο αυτό
που πια είναι στάχτη
δεν ψάχνω το σπίρτο που ήταν το όργανο εκτέλεσης
μήτε τον εμπρηστή
τον ξέρουμε και οι δυο καλά
θέλω απλά να ξυπνήσω μια μέρα
και να μην μυρίσω καμένο
να μην βρω γύρω μου στάχτη.

_

γράφει η Θώμη Μπαλτσαβιά

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 09 – 10 Νοεμβρίου 2024

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 09 – 10 Νοεμβρίου 2024

Real News Καθημερινή  Πρώτο Θέμα Το Βήμα της Κυριακής   Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να διαγραφείτε με ένα κλικ...

Ήταν της Ρόδου τ’ όνειρο

Ήταν της Ρόδου τ’ όνειρο

Αλλάζουν οι καιροί αλλάζει κι η ζωή μια αγάπη σβήνει ,αποχωρεί πικρού Σεπτέμβρη η σιωπή τη θύμηση καλεί Καλοκαιριού στιγμές  οι μνήμες μακρινές  ο κόσμος ήταν όμορφος  της θάλασσας ο αμμόλοφος γυαλί Ήταν καρδιάς η άνοιξη  ψυχής η ανατολή ήταν αγάπης η άφιξη  στου...

Ατέρμονη μοναξιά

Ατέρμονη μοναξιά

Απόψε, νύχτα μου, δεν φέρνεις την χαρά. Είμαι μονάχος δίχως ζέστη στην καρδιά. Οι τοίχοι μου είναι πεζοί η συνείδηση μου σκοτεινή και είναι όλοι οι άνθρωποι στους ώμους μου φορτικοί. Πια την ζωή τους προχωρούν το όνομά μου δεν θέλουν να ακούν και σαν ανάμνηση παλιά...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Επιμέλεια άρθρου

Διαβάστε κι αυτά

Ατέρμονη μοναξιά

Ατέρμονη μοναξιά

Απόψε, νύχτα μου, δεν φέρνεις την χαρά. Είμαι μονάχος δίχως ζέστη στην καρδιά. Οι τοίχοι μου είναι πεζοί η συνείδηση μου σκοτεινή και είναι όλοι οι άνθρωποι στους ώμους μου φορτικοί. Πια την ζωή τους προχωρούν το όνομά μου δεν θέλουν να ακούν και σαν ανάμνηση παλιά...

Η σκόνη των αιώνων

Η σκόνη των αιώνων

Όσοι αιώνες και αν περάσουν,κρύο πάντα θα τους διαπερνά μέχρι το κόκκαλο.Των ποιητών τα πράγματα,άγρια προμηνύονται.Κάθε πέρσι και καλύτερα. Διότι· οι αιώνες,-όσο και αν έχουν ανάγκη τους ποιητές,για την οριακή επιβίωση -μπαίνει στη μέση το χρήμα και ο νόμος. Και...

Τα ξανακερδισμένα χρόνια

Τα ξανακερδισμένα χρόνια

Ρώτησαν κάποτε τον ποιητή:Γιατί γράφεις;-αφού ποτέ κανείς δεν πιάστηκε από στίχο,ώστε να αλλάξει η ανθρωπότητα.Την ανθρωπότητα αλλάζουν οι επαναστάσεις. και αυτός εμειδίασε ευδαιμονικά:«για όλον τον κόσμο!»«Kαι για μένα!…» Γράφει στα καφενεία, δίπλα στη...

0 σχόλια

0 Σχόλια

Υποβολή σχολίου