Στη μεγάλη πόλη

Δημοσίευση: 31.12.2015

Ετικέτες

Κατηγορία

 

 

Στένεψαν οι ορίζοντες στην πόλη
Κι οι δήμιοι έστησαν τις κρεμάλες στο λιμάνι
Αφήνοντας τον ιππόδρομο για άλλη φορά
Περίμεναν υπομονετικά τους καταδικασμένους
κι ήταν πολλοί
Ήρθαν γυμνοί πάνω σε ποδήλατα
που είχαν για ρόδες τους σκουριασμένα ρολόγια
Οι άρχοντες τότε έβαλαν τα μαύρα σύννεφα
ψηλά στους γερανούς
Κι ετοίμαζαν όλο βιάση
τις γιορτές των σατύρων
Στη θάλασσα αφήσαν - μόνο - τα πλοία των Τατάρων
να φορτώνουν σαλτιμπάγκους και φτωχές χορεύτριες
Σφυρίγματα και αρρώστιες περιδιάβαιναν τους δρόμους
Και τα ξοφλημένα αισθήματα
φανήκαν από τους υπονόμους
λερώνοντας τις πηγές της μνήμης
Ω! Τι υπέροχη που φαντάζει η μεγάλη πόλη
καθώς έρχεται το τελευταίο καλοκαίρι

 

_

γράφει ο Χριστόφορος Τριάντης

Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!

Ακολουθήστε μας

Αυτό-θανάτωση ίσον Μοναξιά

Αυτό-θανάτωση ίσον Μοναξιά

Όλα άρχισαν από την μνήμη, εκεί όπου εσύ κατοικείς, και δεν κοιτάω πιά τις φωτογραφίες σου, τις έχω θάψει πρώτα μέσα μου, το μόνο αποδεικτικό στοιχείο πως κάποτε υπήρξες. Σκυφτός μου γράφω αυτό το γράμμα, σκυφτός θα πει, ελάχιστος χώρος να καταλαμβάνει το σώμα, αυτό...

Morituri me salutan

Morituri me salutan

Ένας χάρτης δεν αρκεί για να με σώσει από τη δίνη του ωκεανού Μέχρι και ο Θεός δε με λυπήθηκε! Ποιος θα με προδώσει; Παράφορος κυματισμός Δεν είναι τυχαίος… Κείνται άπασες οι φιλοδοξίες αναμένουσες τη βίαια αρπαγή τους Είναι αδίστακτες! Δάκρυα αγύμναστα, νόθα Ιαχές...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Επιμέλεια άρθρου

Διαβάστε κι αυτά

Morituri me salutan

Morituri me salutan

Ένας χάρτης δεν αρκεί για να με σώσει από τη δίνη του ωκεανού Μέχρι και ο Θεός δε με λυπήθηκε! Ποιος θα με προδώσει; Παράφορος κυματισμός Δεν είναι τυχαίος… Κείνται άπασες οι φιλοδοξίες αναμένουσες τη βίαια αρπαγή τους Είναι αδίστακτες! Δάκρυα αγύμναστα, νόθα Ιαχές...

Οι μέρες της νιότης μας

Οι μέρες της νιότης μας

Αποκαΐδια στην ποδιά του Χρόνου  οι μέρες της νιότης μας  σκόρπισαν στο πρώτο τίναγμα.  Διαβατάρικα πουλιά που έχασαν την άνοιξη  απ’ του χειμώνα τις κορφές αγναντεύουν  ηλιόλουστα σκιρτήματα αλλοτινών ερώτων.  Παραδομένες στις ρυτίδες του καιρού  άλλες στεριές και...

Οι μέρες της νιότης μας

Άνθρωπος

Κι άλλοι πέρασαν τα τείχη, Άλλοι με δάφνες, Άλλοι με βάγια και άλλοι γκρεμίζοντας τα. Και εμείς παραμέναμε δίπλα τους εκεί  και τους δοξάζαμε. Τι και αν οι ύμνοι δεν γραφόταν για αυτούς. Τι και αν υμνούνταν φωναχτά για εμάς. Για εκείνους που ακολουθούμε πιστά,  Για...

1 σχόλια

1 Σχόλιο

  1. drmakspy

    Πολύ όμορφο με υπέροχες αλληγορίες!

    Απάντηση

Υποβολή σχολίου