23.01.2021

Στο στύψιμο θολώνει

Σαν με ρωτάς ποιο χρώμα να φορέσω,

πια, δεν έχω αμφιβολία.

Φόρεσα το γαλάζιο, το κόκκινο και το ροζ,

το πράσινο και το μαβί, το κίτρινο και το σκατί,

το ένα και το άλλο. 

 

Πολλές φορές τα έσμιξα, να βγάλω το καθάριο

μα και τούτο μούντζες μ άφηνε και το ’βγαζα, 

να φορέσω άλλο.

Από μακριά σαν το κοιτούσα μου φαινόταν 

χρώμα ζωηρό και φωτεινό,

μα όταν το φορούσα ήθελα να το βγάλω,

ξεθώριαζε, τη λάμψη του έχανε.

 

Οι ομόχρωμοι μ’ έδιωχναν

«στο στύψιμο θολώνει» και με περιγελούσαν.

Είδα κι απόειδα μέχρι να καταλάβω,

πως όλα τα χρώματα στο στύψιμο ξεθωριάζουν.

 

Όλα! ακόμα και το λευκό,

που σαν του ρίξεις μια πινελιά 

πιο βρώμικο από όλα τ’ αλλά γίνεται.

Μα γυμνός δε γίνεται.

Την παλέτα κράτησα στο λυγισμένο χέρι 

κι απ’ όλα τα χρώματα μια σταγόνα έριξα,

όλα τα χρώματα έσμιξα

και έλαμψαν

της γης και τ’ ουρανού τα χρώματα

 

_

γράφει η Νατάσα Λουκά

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 15 – 16 Φεβρουαρίου 2025

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 15 – 16 Φεβρουαρίου 2025

Real News https://youtu.be/2a72XROiaaUΚαθημερινή https://youtu.be/TvC4bKhFsr8?si=NU_CAZ-ZoUZtWPeR https://youtu.be/x7nNBchmgw8?si=kp3f-okyaaz7rDHxΠρώτο Θέμa Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των...

Αν η πόρτα άνοιγε, θα έφευγες;

Αν η πόρτα άνοιγε, θα έφευγες;

Φόβος Φοβάμαι.  Φοβάμαι πως θα ’ρθει εκείνη η μέρα που μονάχα θα υπάρχω, μα δεν θα ζω. Ένα χέρι πλησιάζει.Είναι κρύο.Φοβάμαι.Το χέρι που κάποτε αγκάλιαζε τις πληγές μου – ή έτσι νόμιζα, τουλάχιστον –τώρα έχει γίνει ένας βαρύς βράχος που προσπαθεί να με αφανίσει....

Tα βατραχάκια

Tα βατραχάκια

Στους καλυτερότερους νέους μικρούς  ηθοποιούς τους μαθητές μας… Βρεκεκέξ… τραγουδούν οι ψυχές στο ποτάμι. Το βάρος του λόγου ανήκει σε εκείνους  που τολμούν να κρατήσουν ζωντανή την ελπίδα. Δύο φωνές συγκρούονται:  η μία, βαριά σαν τον κεραυνό,  Η...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Tα βατραχάκια

Tα βατραχάκια

Στους καλυτερότερους νέους μικρούς  ηθοποιούς τους μαθητές μας… Βρεκεκέξ… τραγουδούν οι ψυχές στο ποτάμι. Το βάρος του λόγου ανήκει σε εκείνους  που τολμούν να κρατήσουν ζωντανή την ελπίδα. Δύο φωνές συγκρούονται:  η μία, βαριά σαν τον κεραυνό,  Η...

Φλόγες ή το παραμύθι δύο κεριών

Φλόγες ή το παραμύθι δύο κεριών

Χθες, με μια κίνηση ηχητική και πρόσχαρη, άναψα τα κεριά που έχω στο σαλόνι μου. Όχι όλα ▪︎ μόνο εκείνα που μου πρόσφεραν την χαρά της συμμετρίας. Μα το ξέρεις▪︎ ακόμα και εκεί πρέπει να υπάρχει μία τάξη έτσι για να πιστέψω πως μπορώ να γαληνέψω το εσωτερικό μου χάος....

Δεν έχω οξυγόνο

Δεν έχω οξυγόνο

Σας παρακαλώ, κύριε, δεν έχω οξυγόνοΑφήστε να με αναπνεύσω Εκκωφαντική σιωπή ναρκοθέτησε το πεδίοΒαραθρώδες κενό μες στης γης τα αποκαΐδιαΗ φύση κλαίει, σπαράζει, θρηνεί, μεμψιμοιρεί και σκούζειΕκφωνεί τον επικήδειο λόγοΜπροστά σε μαρμαρωμένο ακροατήριο των ψυχών Σας...

0 σχόλια

0 Σχόλια

Υποβολή σχολίου