Ένα λυχνάρι φως
ανάσα πετρολύχναρου
δίπλα στη γωνιά
σιμά στο ξύλινο τραπέζι
φώτιζε τα πρόσωπα
οστεωμένα, αγγελικά
αγίων σχήματα
να βλέπουνε ο ένας τη θλίψη
στα μάτια του άλλου,
μια στάλα φως
έφτανε κιόλας
να ντύσει την αγάπη
κόρη τους
να την κάμει
στο ίδιο ξύλινο τραπέζι
να καθήσουν γύρω- γύρω
χαμογελώντας.
_
γράφει η Πολυξένη Βακιρλή
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Εργαστήριο: Το αγαπημένο μου βιβλίο γίνεται θεατρική παράσταση
20.10.2017, 7:30μμ - 20.10.2017, 10:30μμ
Σεμινάριο αποτελεσματικής επικοινωνίας με τον Γιώργο Πιντέρη
20.10.2017, 8:00μμ - 11.11.2017, 12:00πμ
Δημήτρης Μαμαλούκας | Οι 4 ξεχωριστοί ντετέκτιβ (Αγ. Ανάργυροι)
21.10.2017, 12:00μμ - 21.10.2017, 3:00μμ
Παρουσίαση του βιβλίου «Θεωρία Σημειωτικής» στον Ιανό Θεσσαλονίκ
23.10.2017, 6:30μμ - 23.10.2017, 10:30μμ
Εισήγηση: Σμύρνη – από τον κοσμοπολιτισμό έως τους εθνικισμούς
27.10.2017, 7:15μμ - 27.10.2017, 10:00μμ
Παρουσίαση του βιβλίου «Κρίσεις και αλλαγές-Το αχώριστο δίδυμο»
30.10.2017, 7:30μμ - 30.10.2017, 11:30μμ
Σχολή σύγχρονων γονέων: Ευτυχισμένο ζευγάρι = ευτυχισμένα παιδιά
29.11.2017, 7:00μμ - 29.11.2017, 11:00μμ
Πολυξένη ωραιότατο!!!
Μπράβο!!
Καλή σου ημέρα!!!
Σ’ ευχαριστώ πολύ Ελένη!!!!
Σ’ ευχαριστώ πολύ Ελένη!!!!
πολύ όμορφο και ξεχωριστό…
Μια διάχυτη θλίψη που η αγάπη καταφέρνει να μετατρέψει σε χαμόγελο… Υπάρχει ο ένας για τον άλλο… και αυτό μπορεί να αρκεί… Όμορφη δημιουργία…
“μια στάλα φως
έφτανε κιόλας
να ντύσει την αγάπη”
Μια στάλα φως – αλήθεια, πόση δύναμη μπορεί να κρύβει…
Πολλυ τρυφερό και με πολλή ευαισθησία δοσμένο, Πόλα μου!