Συνέντευξη με τους εκπροσώπους της δεύτερης Ποιητικής συλλογής με τίτλο “Εν αμφιβολία ποιητές” του Κ.Ε.Λ.Δ.!

(Φωτογραφία: © Στράτος Γιαννόπουλος)

Φιλοξενούμενοι στη δράση «Ελάτε να μιλήσουμε για τη λογοτεχνία» είναι οι εκπρόσωποι της δεύτερης Ποιητικής συλλογής με τίτλο “Εν αμφιβολία ποιητές” του Κ.Ε.Λ.Δ. (ΚΥΚΛΟΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ ΔΙΚΑΣΤΩΝ)!

Ο δεύτερος τόμος της Ποιητικής συλλογής με τίτλο “Εν αμφιβολία ποιητές” περιέχει δείγματα γραφής 26 εκ των μελών του Κ.Ε.Λ.Δ. . Πρόκειται για τους εξής ποιητές: Ανδρονίκη Αθανασιάδη, Σταμάτη Γιακουμή, Φραντζέσκα Γιαννακού, Ευγένιο Αρ. Γιαρένη, Αθανάσιο Δαββέτα, Γιάννη Αθ. Ευαγγελάτο, Βάια Ζαρχανή, Λίτσα Καποπούλου, Δομνίκη Λασπά, Σοφία Λιγνού, Αντώνιο Μελισσινό, Γεώργιο Μικρούδη, Φώτιο Α. Μουζάκη, Στέλλα Μπλέτα, Ευαγγελή. Νικ. Μπράμη, Αθανάσιο Νικολόπουλο, Δημήτρη Oρφανίδη, Μαριάνθη Παγουτέλη, Παναγιώτη Παναγιωτόπουλο, Γεώργιο Παπαγεωργίου, Βασίλη Παπακώστα, Αλέξανδρο Τ. Σάββα, Ελένη Σκριβάνου, Μαρίζα Σουκαρά-Κατσικάδη, Οδυσσέα Σπαχή και Βασιλική Χριστούλη.

Ο δεύτερος τόμος της Ποιητικής συλλογής με τίτλο “Εν αμφιβολία ποιητές” κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ελκυστής.

Ερωτηματολόγιο για Ποιητές

• Για ποια λογοτεχνική εμπειρία αγωνίζεσαι την οποία και προσδοκάς να ζήσεις στο μέλλον;

Δημήτρης Ορφανίδης: Να πείσει ὀτι ο ἀνθρωπος κατά βάθος εἰναι ζήτημα φωτός.

• Ανάφερε ένα απόσπασμα 1-4 σειρών από βιβλίο ή λεγόμενα του αγαπημένου σου ομότεχνου λογοτέχνη.

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΔΑΒΒΕΤΑΣ:

«Όλα να ξέρεις είναι μια τεράστια φωτιά

Που δεν την άναψε κανείς ως τώρα

Κι όμως καίει στις αθάνατες

ωραίες χιλιετηρίδες».

(Νίκος Καρούζος, «Οιδίπους τυραννούμενος και άλλα ποιήματα», Ίκαρος Εκδοτική Εταιρία).

• Πιστεύεις πως οι περισσότεροι ομότεχνοί σου γράφουν από εσωτερική ανάγκη ή επιδιώκουν αποκλειστικά το χρήμα και την δόξα;

Βάια Ζαρχανή: Προφανώς υπάρχουν λογοτέχνες οι οποίοι επιθυμούν δόξα και χρήματα, και καταλήγουν έτσι να γράφουν «εμπορικά» βιβλία. Ωστόσο, θεωρώ ότι οι περισσότεροι λογοτέχνες, γράφουν από μια εσωτερική παρόρμηση, που πολλές φορές αγγίζει τα όρια της ανάγκης. Η «ανάγκη» αυτή, μοιάζει σαν πετρέλαιο θαμμένο βαθιά στην σκληρή γη, που περιμένει -σαν άλλο γεωτρύπανο- την έμπνευση για να ξεχυθεί σαν πίδακας και να τους γαληνέψει…

• Τι είναι για εσένα οι αναγνώστες; Πελάτες, κριτές ή συμβουλάτορες;

Βασίλης Παπακώστας: Πελάτες ίσως είναι για τους εκδοτικούς οίκους, για μένα δεν είναι ποτέ. Δεν προσδοκώ να εισπράξω χρήματα, ούτε εισέπραξα μέχρι σήμερα από τα πέντε βιβλία που έχω εκδώσει. Κριτές είναι πάντα. Καλοί ή κακοί. Καλόπιστοι ή κακόπιστοι. Συμβουλάτορες εάν γίνουν, θα είμαι ευτυχισμένος…

• Γιατί γράφεις;

Ελένη Σκριβάνου: Γράφω, αρχικά, διότι και να θέλω δεν μπορώ να κάνω αλλιώς. Από μια αδήριτη ανάγκη να εκφραστώ. Μια ‘’κραυγή’’ θα χαρακτήριζα κάθε ποίημα, που σιγά σιγά παίρνει μορφή. Και βέβαια ο απώτερος στόχος, είναι η επικοινωνία, η απεύθυνση προς το άλλο πρόσωπο, αυτόν ο οποίος θα διαβάσει τα ποιήματά μου και θα αισθανθεί ίσως ότι τον αφορούν.

• Ποιον συγγραφέα ή ποιητή θα ήθελες να συναντήσεις;

Λίτσα Καποπούλου: Ο πιο αγαπημένος μου συγγραφέας-ποιητής παραμένει ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης. Βέβαια να τον συναντήσω στην πραγματικότητα δεν γίνεται, οπότε αφήνω το πνεύμα του να με φωτίζει στα λογοτεχνικά δρώμενα. Ωστόσο μια και μιλάμε για συνάντηση στο σήμερα θα ήθελα να συναντήσω και να συνομιλήσω με τον Θεόφιλο Γιαννόπουλο, διότι μου έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον ο τρόπος σκέψης και αποτύπωσης των ιδεών του.

• Γιατί γράφεις;

Βασιλική Χριστούλη: Άρχισα να γράφω από ηλικία δεκατριών ετών. Το πρώτο ποίημα το εμπνεύσθηκα σε εθνική επέτειο και το απήγγειλα στο σχολείο μου. Από τότε θυμάμαι ότι στις καθιερωμένες σχολικές γιορτές απήγγελα πάντα δικά μου ποιήματα. Παράλληλα μου άρεσε από τα γυμνασιακά μου χρόνια να απομονώνομαι και να φιλοσοφώ, αποτυπώνοντας τις πιο ενδιαφέρουσες σκέψεις μου σε σύντομα δυνατά κείμενα.

• Ανάφερε ένα απόσπασμα 1-4 σειρών από βιβλίο ή λεγόμενα του αγαπημένου σου ομότεχνου λογοτέχνη.

ΔΟΜΝΙΚΗ ΛΑΣΠΑ:

«Ω θα γυρίσουμε στην ομορφιά μια μέρα… Με τη θυσία του γύρω φαινομένου θα ανακαταλάβει, η ψυχή τη μοναξιά της.»

ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΟΥΖΟΣ Διάλογος πρώτος. Τα ποιήματα Α΄( 1961-1978), ΙΚΑΡΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ.

…κι όταν γυρίσουμε σ΄ αυτή –γιατί αυτό είναι το θέμα-

ας καταλάβει μια θέση στη ψυχή μας… Η ομορφιά.

• Γιατί γράφεις:

Γιάννης Ευαγγελάτος: Από πολύ μικρός κατάλαβα ότι η ένωση των γραμμάτων, ο σχηματισμός λέξεων και προτάσεων, χτίζει νέους, συναρπαστικούς κόσμους! Ξεκίνησα, λοιπόν, να γράφω ποιήματα, στίχους, διηγήματα, νουβέλες… Το γράψιμο, όμως για μένα πλέον είναι κυρίως ένα μέσο, ένας τρόπος -με τη συνδρομή του εκδότη και των αναγνωστών- προσφοράς στους φορείς παιδικής προστασίας. Για αυτό γράφω…

• Ποιον συγγραφέα ή ποιητή θα ήθελες να συναντήσεις;

Αθανάσιος Δ. Νικολόπουλος: Τον Όμηρο , για να καταλάβω πως ξεκίνησαν όλα, για να νιώσω την μαγεία της έναρξης του έμμετρου λόγου, για να γνωρίσω το μυαλό και να νιώσω την ψυχή του μέγιστου αυτού γλωσσοπλάστη, για να νιώσω το θαύμα των αιωνίων έργων του, που κανένας ποτέ δεν θα πλησιάσει. Και μετά θα έψαχνα για τον Κάλβο και Καβάφη, που για κάποιο αδιόρατο λόγο, όταν σκέφτομαι τον Όμηρο, αμέσως σκέφτομαι και αυτούς.

• Γιατί γράφεις;

ΜΑΡΙΑΝΘΗ ΠΑΓΟΥΤΕΛΗ: Γράφω γιατί έτσι νοιώθω ότι αδειάζω από μέσα μου κάθε τι που με βαραίνει και έτσι αισθάνομαι ότι μοιράζομαι το βάρος της ψυχής μου και επικοινωνώ με όσους θα με διαβάσουν. Γράφω για να μοιραστώ όχι μόνον το βάρος αλλά και όσα με χαροποιούν, με προβληματίζουν, με συγκινούν, με θυμώνουν ή με παροτρύνουν να δραστηριοποιηθώ για κάτι χρήσιμο και καλό. Το γράψιμο για μένα είναι ανάγκη της ψυχής μου.

• Γιατί γράφεις;

Οδυσσέας Σπαχής: Είναι κοινός τόπος πως η γραφή ενός βιβλίου είναι μια διαδικασία αυτογνωσίας κι αναζήτησης επικοινωνίας. Η συγγραφή, λοιπόν, είναι μια επιστολή προς τους φίλους, μια προσπάθεια ανάσχεσης της ροής τους χρόνου, ένα αποτύπωμα της «εδώ και τώρα» σκέψης για να παραμείνει ζωντανή στο «εκεί και τότε». Εν τέλει, το βιβλίο είναι ένα δώρο προς τον εαυτό σου και προς τους άλλους, υπό την αυτονόητη προϋπόθεση ότι δεν είναι μια σκηνή αυτοπροβολής, αλλά ένας ειλικρινής στοχασμός απέναντι στο αίνιγμα της ζωής.

• Ποια είναι η γνώμη σου για τους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς:

Στέλλα Μπλέτα: Μετά από προσωπική αρνητική εμπειρία έχω καταλήξει ότι δεν προσφέρουν κάτι θετικό στους διαγωνιζόμενους καθώς τα αποτελέσματα απηχούν τις απολύτως προσωπικές γνώμες της κριτικής επιτροπής και όχι του αναγνωστικού κοινού, η γνώμη του οποίου και μόνον ενδιαφέρει.

• Γιατί γράφεις;

Σοφία Λιγνού:

ΦΙΛΟΔΟΞΙΕΣ

Δεν ονειρεύτηκα τα ποιήματά μου

σε πλάκες χάλκινες να χαραχτούν

και να τις περιφέρουν οι προφήτες (της Ποίησης )

προς παίδευση των υπολοίπων.

Δεν φιλοδόξησα τα όσα γράφω

σε διεθνείς διαγωνισμούς να βραβευτούν

ούτε να δίνω συνεντεύξεις και αυτόγραφα

σε πλήθη παραζαλισμένων θαυμαστών.

Να ξαλαφρώσω λίγο την ψυχή μου

με λέξεις αχθοφόρους αισθημάτων,

ζωγράφους καταστάσεων και συναισθημάτων

μονάχα τούτο αδέξια τόλμησα.

Κι άμα στο διάβα των δικών μου στίχων

ψυχές απαντηθούν κι αγαπηθούνε

κι αν ξαποστάσουν κι αν λιγάκι υψωθούνε

μονάχα τούτη είναι η φιλοδοξία μου.

Ευχαριστώ.

• Ανάφερε ένα απόσπασμα 1-4 σειρών από βιβλίο ή λεγόμενα του αγαπημένου σου ομότεχνου λογοτέχνη.

Φώτης Μουζάκης:

“Ήξερα πως δεν είχα τίποτα να περιμένω

μα δεν βρισκόμουν πια στην πρώτη νιότη μου

κι η σύνεση γινόταν μια πολυτέλεια δυσβάσταχτη.”

(Από το ποίημα του Τίτου Πατρίκιου, “Το μήνυμα”, συλλογή “Θάλασσα επαγγελίας”, εκδ. Θεμέλιο, 1977)