Συναισθήματα

Δημοσίευση: 3.11.2016

Ετικέτες

Κατηγορία

woman_crying_b

Τις ρώτησε: «Εσείς γιατί είπατε ότι είστε εδώ;» Η πρώτη απάντησε «ολική μαστεκτομή» με χαμηλωμένο το κεφάλι. «Τι είναι όλο αυτό;» ρώτησε με απορία. Τότε η άλλη κοπέλα με ένα απότομο, οργισμένο ύφος, της λέει: «Αυτό το οποίο έχεις προσθέσεις εσύ για να λάβεις μέρος σε διαγωνισμό ομορφιάς, αυτής της το έχουν αφαιρέσει για να μπορέσει να ζήσει, ενώ στη συνέχεια θα της προσθέσουν ένα ψεύτικο στο δικό της σώμα για να μπορέσει να είναι βιώσιμη και λειτουργική! Αυτή η γυναίκα, όπως και εγώ, δεν θα μπορέσουμε να εκπληρώσουμε το όνειρό μας να θρέψουμε θηλάζοντας από το δικό μας κορμί τα αυριανά νεογέννητά μας». Ήταν όλο οργή, έτοιμη να ορμήσει κατά πάνω της.
Ένα δωμάτιο μιας κλινικής γεμάτο αντιθέσεις και διαφορετικά συναισθήματα. Το σίγουρο ήταν ότι καμιά από τις τρεις γυναίκες δεν θα ήταν η ίδια όπως πριν. Και οι τρεις θα αποχωρούσαν με κάτι το ξένο πάνω στο σώμα τους, αλλά για τελείως διαφορετικούς σκοπούς. Άλλη για επιβίωση με συναισθήματα αγωνίας, θλίψης, οργής, χωρίς ίσως να μπορέσει να εκπληρώσει τα όνειρά της και άλλη με τελείως διαφορετικά συναισθήματα χαράς, ευτυχίας, ικανοποίησης, για να κυνηγήσει διεκδικώντας τα δικά τις όνειρα όπως αύτη πιστεύει και νιώθει με χαμόγελο και αισιοδοξία…

-

γράφει ο Φίλιππος Φιλίππου

Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!

Ακολουθήστε μας

Ακόμα μια φορά…

Ακόμα μια φορά…

Το ρολόι σήμανε δώδεκα. Έβαλε το ψεύτικο χαμόγελό του και δέχτηκε για ακόμη μια φορά ευχές ουτοπικές για επιθυμίες που σκοντάφτουν στην ίδια την πραγματικότητα. Όσο περνούσαν τα χρόνια, άλλωστε, είχε αποδεχτεί την προσποιητή ευγένεια του κόσμου. Μοτίβο...

Βήματα στη γειτονιά

Βήματα στη γειτονιά

Τον φίλο από τα παλιά τον συνάντησα στη γειτονιά του πατρικού. Έμοιαζε φευγάτος. Δεν ξέρω τι είχε καταφέρει από όσα ζητούσε, όμως έμοιαζε να μην τον ενδιαφέρει πια το ρήμα. ''Ζω ανάμεσα στο παρελθόν και στο τώρα'' μου είπε και δεν πολυκατάλαβα. ''Με δένει ένα περίεργο...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Επιμέλεια άρθρου

Διαβάστε κι αυτά

Βήματα στη γειτονιά

Βήματα στη γειτονιά

Τον φίλο από τα παλιά τον συνάντησα στη γειτονιά του πατρικού. Έμοιαζε φευγάτος. Δεν ξέρω τι είχε καταφέρει από όσα ζητούσε, όμως έμοιαζε να μην τον ενδιαφέρει πια το ρήμα. ''Ζω ανάμεσα στο παρελθόν και στο τώρα'' μου είπε και δεν πολυκατάλαβα. ''Με δένει ένα περίεργο...

Δυο κουμπιά και μισό καρότο…

Δυο κουμπιά και μισό καρότο…

Μια μέρα μετά το χιόνι. Ήταν γκρίζα, ''κλεισμένη'' η προηγούμενη μέρα. Πολλοί δεν θέλησαν να μετακινηθούν, ο πάγος δεν αστειεύεται. Όπου δεν βλέπει ο ήλιος, ο χιόνι είναι πιο ''σκληρό'', πιο ''άγριο''. Οι πιτσιρικάδες προφανώς δεν καταλαβαίνουν από λογικές. Κάπου...

Υπολείμματα χαράς

Υπολείμματα χαράς

Περπατάς στην παραλία. Είναι ξεκούραση για το μάτι και για την ψυχή η θάλασσα κι ο ουρανός που αγκαλιάζονται κι ας είσαι δίπλα στην πόλη που αγκομαχάει τους πόνους της. Βήματα που τά ’χεις ξανακάνει φορές ατέλειωτες. Άμμος και πάλι άμμος και βότσαλα και κράσπεδα από...

0 σχόλια

0 Σχόλια

Υποβολή σχολίου