Τις ρώτησε: «Εσείς γιατί είπατε ότι είστε εδώ;» Η πρώτη απάντησε «ολική μαστεκτομή» με χαμηλωμένο το κεφάλι. «Τι είναι όλο αυτό;» ρώτησε με απορία. Τότε η άλλη κοπέλα με ένα απότομο, οργισμένο ύφος, της λέει: «Αυτό το οποίο έχεις προσθέσεις εσύ για να λάβεις μέρος σε διαγωνισμό ομορφιάς, αυτής της το έχουν αφαιρέσει για να μπορέσει να ζήσει, ενώ στη συνέχεια θα της προσθέσουν ένα ψεύτικο στο δικό της σώμα για να μπορέσει να είναι βιώσιμη και λειτουργική! Αυτή η γυναίκα, όπως και εγώ, δεν θα μπορέσουμε να εκπληρώσουμε το όνειρό μας να θρέψουμε θηλάζοντας από το δικό μας κορμί τα αυριανά νεογέννητά μας». Ήταν όλο οργή, έτοιμη να ορμήσει κατά πάνω της.
Ένα δωμάτιο μιας κλινικής γεμάτο αντιθέσεις και διαφορετικά συναισθήματα. Το σίγουρο ήταν ότι καμιά από τις τρεις γυναίκες δεν θα ήταν η ίδια όπως πριν. Και οι τρεις θα αποχωρούσαν με κάτι το ξένο πάνω στο σώμα τους, αλλά για τελείως διαφορετικούς σκοπούς. Άλλη για επιβίωση με συναισθήματα αγωνίας, θλίψης, οργής, χωρίς ίσως να μπορέσει να εκπληρώσει τα όνειρά της και άλλη με τελείως διαφορετικά συναισθήματα χαράς, ευτυχίας, ικανοποίησης, για να κυνηγήσει διεκδικώντας τα δικά τις όνειρα όπως αύτη πιστεύει και νιώθει με χαμόγελο και αισιοδοξία…

–

γράφει ο Φίλιππος Φιλίππου