
συλλογικό
libron εκδοτική
ISBN:978-618-82421-4-2
Η DeSalvo σημειώνει πως «γράφοντας για συγκεκριμένα εσωτερικά θέματα ανοίγουμε ένα παράθυρο στον έξω κόσμο»[1]. Αυτό ακριβώς το παράθυρο στον κόσμο αναζητούν και οι συμμετέχοντες της συλλογής «#εξω_φυλλα» (libron εκδοτική, 2016). Πρόκειται για ένα ιδιαίτερο εγχείρημα που υλοποιήθηκε για δεύτερη φορά στο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας των φυλακών Διαβατών, ανοίγοντας ένα παράθυρο στους κρατούμενους.
Από καιρό έχει γίνει φανερή στην Ψυχολογία και την Κοινωνιολογία η υποστηρικτική δύναμη που προσφέρει η γραφή στα άτομα. «Η δημιουργική γραφή απελευθερώνει τη δημιουργικότητα που μπορεί να ενεργοποιήσει τόσο την φαντασία όσο και να λειτουργήσει “θεραπευτικά”. Από τη δεκαετία του 1990 κι έπειτα ένας σημαντικός αριθμός εργασιών έχει αποδείξει ότι όταν άτομα γράφουν για συναισθηματικές εμπειρίες που έχουν βιώσει, προκύπτουν σημαντικά φυσιολογικά και ψυχικά οφέλη»[2].
Αξίζει να θυμίσουμε ότι τη δημιουργική γραφή αξιοποίησαν και Γιαπωνέζοι, ειδικά μετά την ξαφνική καταστροφή που έφερε στη χώρα ο σεισμός και το τσουνάμι του 2011. Χαρακτηριστική ήταν η περίπτωση της ποιήτριας Mayuzumi Madoka που ταξίδεψε στο βορειοανατολικό τμήμα της χώρας, το οποίο είχε πληγεί περισσότερο από το τσουνάμι, και διοργάνωσε επιτόπου συνεδρίες σύνθεσης χαϊκού με μερικούς από τους επιζώντες για θεραπευτικούς σκοπούς[3].
Τα κείμενα της συλλογής μεταδίδουν με ευκρίνεια τον ψυχοσυναισθηματικό κόσμο του έγκλειστων μαθητών με έναν σταθερό προσανατολισμό προς το άτομο και την ανάγκη χάραξης μίας νέας πορείας στη ζωή. Τα έργα σηματοδοτούν ακριβώς αυτή την εσωτερική ανάγκη τους για να ένα νέο ξεκίνημα μακριά από την παροντική κατάσταση εγκλεισμού.
Έτσι, η δημιουργική γραφή και το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας λειτουργούν ως μία διέξοδος, σαν μία εσωτερική ασπίδα απέναντι στον πάντα παρόντα κίνδυνο επιστροφής σε σωφρονιστικό κατάστημα. Και επίκεντρο ακριβώς αυτού του “δημιουργικού εξορκισμού” είναι η ελπίδα επιστροφής στην κοινωνική κανονικότητα.
Φοβίες, πόνοι και ελπίδες διασταυρώνονται με την ανακάλυψη της δημιουργικής ικανότητας να εκφράζουν τα συναισθήματα και τις ανάγκες τους μέσα από τον επιμελημένο λόγο, ενισχύοντας ακριβώς την αυτοεκτίμησή τους και ξεκινώντας το μακρύ δρόμο της κοινωνικής επανένταξης. Και τα «#εξω_φυλλα» είναι ακριβώς το παράθυρο που μας δείχνει τον ψυχικό κόσμο των εγκλείστων .Έτσι διαμορφώνεται ένα σύνθετος διάλογος μεταξύ κρατουμένων και αναγνωστών αποτυπώνοντας το εσωτερικό ταξίδι ανασκόπησης των ίδιων των μαθητών και των ελπίζων με τις οποίες ντύνουν το μέλλον τους για μία νέα αρχή.
Το βιβλίο είναι μία πρωτοβουλία της LIBRON Εκδοτικής και της ποιήτριας Καλλιόπης Πασιά, αλλά κυρίως είναι αποτέλεσμα συνεργασίας του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών «Δημιουργικής Γραφής» του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας (με επιστημονικά υπεύθυνο τον Αναπληρωτή Καθηγητή Δημιουργική Γραφή και Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, Τριαντάφυλλο Κωτόπουλο, και επιστημονικά υπεύθυνη της δράσης, την ποιήτρια Πασιά Καλλιόπη) και του 3ου Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας Θεσσαλονίκης (υπό τη διεύθυνση της Μαρίας Γκρίζου) που στεγάζεται στο Κατάστημα Κράτησης Διαβατών όπου κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους 2015-2016 υλοποιήθηκε για τέταρτη χρονιά πρόγραμμα δημιουργικής γραφής.
_________________
[1] Louise A. DeSalvo, Writing as a Way of Healing: How Telling Our Stories Transforms Our Lives,Beacon Press, 1999.
[2] Pennebaker, J.W., Writing about emotional experiences as a therapeutic process, Psycho-logical Science, 1997, 8, 162–166.
[3] βλ. σχετικά Δήμος Χλωπτσιούδης, Ένα “τσουνάμι” χαϊκού μετά την καταστροφή, τοβιβλίο.net (4.05.2016)
0 Σχόλια