Πράγματα αγνότητας καιρών κι όλα λησμονημένα
της παιδικής μου κάμαρας ασάλευτες ψυχές
την προσοχή μου αποζητούν στα μάτια μου, καημένα
κι από το μέρος τους ακούς φωνές που εκλιπαρούν.
Θύμισες όμορφων στιγμών στην άκρη πεταμένα
αγάπες που θαμπώσανε στου χρόνου τη φθορά
φαντάσματα απογίνανε στη σκόνη τους θαμμένα
απομεινάρια μιας ζωής που δεν θα ‘ρθει ξανά.
Της παιδικής μου κάμαρας όλα τα αγαπημένα
που άφησα πίσω, μνήματα άταφων παιδιών
πάντα θα με αντικρίζουνε στα μάτια λυπημένα
και πάντα θα ανασταίνουνε το όμορφο παρελθόν.
από την ποιητική συλλογή “Κίρκης φιλί”
0 Σχόλια