Μια μικρή μικρή χαρά – Έχασε τα δυο φτερά
Κίνησε ουρανό και γη – Για να ψάξει να τα βρει
Ρώτησε το αηδόνι – Που περνούσε απ’ το μπαλκόνι
«Μήπως είδες τα φτερά μου – Τα ‘χα πάντοτε κοντά μου
Μα ένα βράδυ σκοτεινό – Είπα φεύγω θα χαθώ
Μόνα τα άφησα στο σπίτι – Κι έτρεξα πίσω απ’ τη λύπη
Μα στο δρόμο που ‘χα πάρει -Μου μιλούσε το φεγγάρι
Αν αλλάξεις διαδρομή – Θα νικήσεις την ορμή
Που δραπέτισσα σε κάνει – Και σε κλάματα σε βάνει
Κι έτσι γύρισα σε λίγο – Κι είπα δε θα ξαναφύγω
Μα το σπίτι μου αδειανό – Πουθενά μικρό φτερό
Πάνε μέρες που τα ψάχνω – Και τραγούδια πάω και φτιάχνω
Να τα ακούσουν να γυρίσουν – Και τους ώμους μου να ντύσουν»
Το αηδόνι στο μπαλκόνι – Την κοιτούσε να παγώνει
Με το ράμφος πα’ και σχίζει – τα φτερά του της χαρίζει
Με τα πόδια περπατάει – Μα της μοιάζει πως πετάει
Κι έχει τώρα η χαρά – Δύο ολόμαυρα φτερά
Περπατάει στο σκοτάδι – Και γυρεύει μες στο βράδυ
Τους ανθρώπους που πονάνε – Στα φτερά της ακουμπάνε
Τους διαβάζει παραμύθια – Να αντέχουν την αλήθεια
Και καμιά φορά δανείζει – Τα φτερά της και γυρίζει
Με τα πόδια περπατάει – Μα σου μοιάζει πως πετάει…
(Στη Μ/Ν)
Να αυτό…είναι μαγεία!!! Δάνεισε τα φτερά σου και περπάτα… για μένα πάντα θα πετάς!!! Να είσαι πάντα καλά!!!
Καλημέρα Σοφία μου. Ναι έτσι είναι…
Θα το λέω στην εγγονή μου!
Με τιμά… σε ευχαριστώ πολύ!
Μαγικό το παραμύθι σου Μάχη μου!!! Συγχαρητήρια.
Να ‘σαι καλά Βάσω μου. Καλή σου μέρα!
Πανέμορφο και λίγα λέω!!!Καλημέρα Μάχη μου!!
Σε ευχαριστώ φιλενάδα! Καλημέρα και καλή εβδομάδα!
Πάρα πολύ ωραίο, με λυρισμό, μουσικότητα και φαντασία. Μπράβο Μάχη μου. Δυστυχώς δεν έχω πολύ χρόνο και βλέπω τις δημοσιεύσεις με καθυστέρηση. Την καλημέρα μου.
Μάρθα μου σε ευχαριστώ που βρίσκεις λίγο χρόνο να περάσεις. Κι εγώ το ίδιο πρόβλημα έχω. Αργώ να δω τα όμορφ έργα όλων. Καλή σου μέρα