Κρέμομαι
Από έναν λεπτοδείκτη και σήμερα
Τικ τακ
Το χάρβαλο
Τικ τακ
Αργά αργά
Σπάει τη σιωπή το τρέμουλο
Τικ τακ
Τικ τακ
Οι χαμένες ώρες
Ξεπετάγονται μέσα απ΄το κρανίο μου
Μπροστά στα μάτια σας
Τικ τακ
Τικ τακ
Θα ξεχυθούν αναστάσιμες
Οι σβησμένες μνήμες
Τικ τακ
Τικ τακ
Θα ξεκοιλιάσουν τη λήθη σας
Έφτασε η στιγμή
Εμβατήριο γιορτής
Και ύμνος στον χρόνο
Τικ τακ
Τικ τακ
Η ζωή στο ρολόι
Τικ τακ και φεύγει
Κρέμομαι
Απ΄τα τελευταία λεπτά
Απ΄ τη στερνή επιθυμία
«Ή τώρα ή ποτέ»
Μα ποιος μου φωνάζει;
Δεν έχω πια καιρό
Τικ τακ
Τικ τακ
Δεν έχω πια...
_
γράφει η Άννα Ρουμελιώτη
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
