Τικ τακ

Κρέμομαι

Από έναν λεπτοδείκτη και σήμερα

Τικ τακ

Το χάρβαλο

Τικ τακ

Αργά αργά

Σπάει τη σιωπή το τρέμουλο

Τικ τακ

Τικ τακ

Οι χαμένες ώρες

Ξεπετάγονται μέσα απ΄το κρανίο μου

Μπροστά στα μάτια σας

Τικ τακ

Τικ τακ

Θα ξεχυθούν αναστάσιμες

Οι σβησμένες μνήμες

Τικ τακ

Τικ τακ

Θα ξεκοιλιάσουν τη λήθη σας

Έφτασε η στιγμή

Εμβατήριο γιορτής

Και ύμνος στον χρόνο

Τικ τακ

Τικ τακ

Η ζωή στο ρολόι

Τικ τακ και φεύγει

Κρέμομαι

Απ΄τα τελευταία λεπτά

Απ΄ τη στερνή επιθυμία

«Ή τώρα ή ποτέ»

Μα ποιος μου φωνάζει;

Δεν έχω πια καιρό

Τικ τακ

Τικ τακ

Δεν έχω πια...

_

γράφει η Άννα Ρουμελιώτη

Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!