3.07.2015

Το κάλεσμα, του Φοίβου Μανωλούδη

Το φεγγάρι πέθανε απόψε, και έπεσε στη θάλασσα·

πάντα επιθυμούσε τον μπλε μανδύα να ντυθεί.

Συγγνώμη, λατρεμένε, αν τ’ όνειρο σου χάλασα,

μα έτσι το θέλαν οι Θεοί.

 

Η Νοσταλγία, η Λύπη-

η αφέντρα Μοίρα.

Κοίτα πέρα, πως άνθισαν οι κήποι,

από κει πόρφυρα ρόδα πήρα,

 

γιορταστικό στεφάνι να φορέσω

στο κεφάλι σου, αγαπημένε,

για όταν νεκρός θα πέσω,

να με φιλήσεις, αιματοβαμμένε,

 

με το δροσάτο αίμα των ρόδων,

να δεις, θα μπορώ πάλι να αντέξω

την ορμή των ερωτικών σου εφόδων.

Στο πρώτο κάλεσμα σου, Αγάπη, θα τρέξω.

 

_

γράφει ο Φοίβος Μανωλούδης

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 29 – 30 Μαρτίου 2025

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 29 – 30 Μαρτίου 2025

Real News Καθημερινή https://youtu.be/lUs1F7LToqA?si=WDPWDsG2NUS35UCs https://youtu.be/PcICb7hjRtM?si=PQFZsVYt1RXMcIAp Πρώτο Θέμα Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων [mailpoet_form...

Αισθήσεων τύμβος

Αισθήσεων τύμβος

Ζήλεψα…τις κόρες των ματιών σου,όπως παιχνίδιζαν ατίθασα αντίκρυ στο χρωματιστό γυαλί,σαν σε πρώτο εαρινό ραντεβού. Θαύμασατα μήλα των δαχτύλων σου,που πληκτρολογούσαν με έντασηόσα ξέχασε η αφή σου να διαβάζει σε ομιλητικά αγγίγματα. Αφουγκράστηκατην ηχητική θαλπωρή...

Νιώθω

Νιώθω

Νιώθω μια σταγόνα Να κυλά αργά στο μάγουλό μου Νιώθω τον αέρα να φυσά Νιώθω τα μαλλιά μου να χορεύουν, Νιώθω σαν να με βλέπουν από εκεί ψηλά Από έναν όμορφο κήπο με κάθε λογής λουλούδια και ομορφιά Νιώθω το έδαφος που φιλούν γόνατά μου Μα το έδαφος δε με αφήνει να...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Νιώθω

Νιώθω

Νιώθω μια σταγόνα Να κυλά αργά στο μάγουλό μου Νιώθω τον αέρα να φυσά Νιώθω τα μαλλιά μου να χορεύουν, Νιώθω σαν να με βλέπουν από εκεί ψηλά Από έναν όμορφο κήπο με κάθε λογής λουλούδια και ομορφιά Νιώθω το έδαφος που φιλούν γόνατά μου Μα το έδαφος δε με αφήνει να...

Mαρμαρυγή

Mαρμαρυγή

Στην αμμουδιά που μ’ έφερες στάθηκα για λίγο Να θυμηθώ τον χτύπο της καρδιάς Και το φτερούγισμα εκείνο το ανεξήγητο Που ούτε ο γιατρός δεν μπορεί να περιγράψει Και την ταχύτητα των χτύπων της Έτοιμη να σπάσει η καρδιά Τραβώντας μέ απαλά και με χειρουργική ακρίβεια...

Κόκκινη καρδιά από ήλιους

Κόκκινη καρδιά από ήλιους

Στις βροχερές μεγαλουπόλειςτης Ευρώπης,χρόνια και χρόνια πέρασε,περπάτησε και γέρασε.Μα η καρδιά δεν γέρασε!Τον έρωτα αναζητά,χρόνο μετρά και στα κρυφά.Σκιές παραληρούν,χτυπώντας ρυθμικά τα χέρια.Έχασε το παιδί με το μπαλόνι!Στους ουρανούς να περπατά,να χαίρεται και...

3 σχόλια

3 Σχόλια

  1. Ελένη Ιωαννάτου

    Πολύ όμορφο το ποίημα σου Φοίβο!!!
    Εικόνες αισθητικές, λυρικές!!
    Πλημμυρισμένο με ευαισθησία και πάθος!!!

    Καλή σου ημέρ

    Απάντηση
  2. drmakspy

    Τα πιο σπουδαία τα είπε η Ελένη και συμφωνώ…
    Ωραίος ρυθμός, έντονο συναίσθημα…

    Απάντηση
  3. Χριστίνα Γαλιάνδρα

    Υπέροχο!!!!

    Απάντηση

Υποβολή σχολίου