Θέλω βρε ζωή πολύ να σε παινέψω
τα καλά σου να διαλαλήσω,
με άνθη αμυγδαλιάς, με κρίνους
και φύλλα ελιάς να σε στολίσω.
Μα δεν στεριώνει λόγος γλυκός, ούτε χάδι τρυφερό
Σε δέρνουν βάσανα πολλά,
τρικυμίες
καταιγίδες
Ψηλές θερμοκρασίες
αρρώστιες φοβερές
πόλεμοι
πείνα
φτώχεια
κάθε λογής τρομοκρατία
Κι εγώ, ένα τετραγωνικό μέτρο σε απόσταση ασφαλείας τρέχω να κρυφτώ
Πώς να σε παινέψω, τι χάδι να σου δώσω,
που ‘γινες χαρτονόμισμα και με αυτό παίρνεις αξία,
που σε ξεφτίλισε η κάθε λογής εξουσία και σ άφησαν γυμνή,
χωρίς ουσία, λάφυρο για κάθε εγκληματία
_
γράφει η Νατάσα Λουκά
0 Σχόλια