Η Σοφία ταξιδεύει στη Βιέννη για επαγγελματικούς λόγους και βλέπει έναν άντρα που μοιάζει στον Δημήτρη, τον πρώτο της έρωτα. Αυτό είναι η αφορμή για να ξαναθυμηθεί από την αρχή τη ζωή της, τις στιγμές με τον Δημήτρη, την καριέρα της, το κατεδαφισμένο πλέον ξενοδοχείο των γονιών της, με τους πιστούς πελάτες και ενοίκους.

Το κείμενο είναι βατό, ρέει ανεμπόδιστα. Η κυρία Πιπίνου είναι σα μια φίλη που σε επισκέπτεται απόγευμα Κυριακής να πειτε τα νέα σας. Δε σε κουράζει, δεν κουτσομπολεύει, αντίθετα εξομολογείται, ανακαλεί, νοσταλγεί χωρίς να κατηγορεί τις αλλαγές στην εποχή που περνάει και χάνεται. Υπέροχες προτάσεις, πλούσιο λεξιλόγιο, χιούμορ και ρομαντισμός, όλα σωστά μοιρασμένα και τοποθετημένα. Η πένα της συγγραφέως με έπεισε να διαβάσω ολόκληρο το μυθιστόρημα κι ας περιέγραφε παραπάνω απ’ όσο χρειαζόταν αναλυτικά διάφορα συναισθήματα, καταστάσεις, περιστατικά, άσχετα με την πλοκή. Ήταν όλα τόσο μα τόσο καλογραμμένα που δεν ήθελα να σταματήσω. Ακριβώς όπως με μια φίλη που, αν περνάω καλά μαζί της, δε θέλω να τη διακόψω και συνεχίζω να ρουφώ τα λόγια της.

Η ζωή της Σοφίας ξεκινάει από τη Ρόδο, συνεχίζει στην Αθήνα των πανεπιστημιακών της χρόνων (μένει στην Κυψέλη και συγκεκριμένα στη Σπετσών, μετά στα Εξάρχεια), ακολουθούν ένα σωρό γεγονότα ευχάριστα και δυσάρεστα. Κι όμως, η σκέψη του Δημήτρη είναι πάντα εκεί, μέσα της και μπροστά της. Με μια έξυπνη ανατροπή, η συγγραφέας στο τέλος του βιβλίου μας περιγράφει και του Δημήτρη τη ζωή, κάτι που με βοήθησε να δω ολοκληρωμένα την ιστορία του βιβλίου. Και το φινάλε, μα τι έξυπνο, όμορφο και ανατρεπτικό!

Ξενοδοχεία είναι οι ζωές μας, κτήρια που παλιώνουν με τους ενοίκους τους ώσπου η αντιπαροχή του σήμερα μας δώσει μια και γκρεμιστούμε, αν δεν έχουμε προλάβει να ανακαινιστούμε. Ξενοδοχεία πολυόροφα, γεμάτα κλάματα, χαρές, απογοητεύσεις, λύπες, ελπίδες, αναμνήσεις, ανάσες, πόνο. Επιπλωμένα με τις απλίκες της χαράς, τα καρυδένια τραπέζια των οικογενειακών συγκεντρώσεων, τις καρέκλες των αγαπημένων ανθρώπων που τρέμεις μην αδειάσουν. Πρωινό στα πρώτα χρόνια σου, μεσημεριανό όταν είσαι μεσήλικας και ένα άνοστο βραδινό κοντά στο τέλος της ζωής σου, all inclusive σε προπληρωμένο πακέτο διακοπών. Υπάλληλοι, καλεσμένοι, μάγειρες, καθαρίστριες, καμαριέρες, ο καθένας με τον δικό του ρόλο στο ξενοδοχείο μας.

Ένα αξιοπρεπέστατο γυναικείο μυθιστόρημα που θα συντροφέψει πολλά μοναχικά βράδια και θα ταξιδέψει τον αναγνώστη στα κτήρια των ανθρώπων που συνάντησε η κυρία Πιπίνου. Ανυπομπνώ για το επόμενο βήμα της!