Έρχεται η στιγμή που θες να κάψεις την Τροία, να γκρεμίσεις τα κάστρα παλάτια της αιχμαλωσίας σου.
Σου λείπει ο Οδυσσέας σου, εκείνος θα σου έφτιαχνε μανδύα λευτεριάς με ουρά αλόγου, και έπειτα κερί να μην ακούσεις τις σειρήνες.
Να πάψεις να θέλεις να μην θέλεις
και να μην θέλεις να θέλεις…
Το κουβάρι μπλέχτηκε με μιας και ο Μινώταυρος σε κυνηγά με άνισους όρους.
Κι εγώ ως άλλη Μήδεια σε ερωτεύτηκα παράφορα και θα ‘κανα τα πάντα
για να σε αποτρέψω από την ομορφιά κάθε κόρης Γλαύκης… μήπως και αποφύγουμε το πεπρωμένο.
Μα… το πεπρωμενο φυγείν αδυνατο Erina … έχει κι η αιχμαλωσία τη γοητεία της!
Καλημέρα
όταν είσαι ερωτευμένος ναι έχει μια κάποια αξία ! κάποιες φορές ίσως να την αναζητούμε …