Το σπίτι που μικραίνει

Δημοσίευση: 1.06.2016

Ετικέτες

Κατηγορία

old_photo

Τα πόδια μου δε με βαστούν
κι όλα που αντικρίζω με διώχνουν.

Θαρρώ πως με μισεί
της φωτογραφίας ο ξένος
που κάποτε φίλος υπήρξε.

Σ’ ένα λίγο
βυθίστηκε το πολύ
και κατέληξε τίποτα.

Και τα δωμάτια που ήξερα μεγάλα
στένεψαν μες στα μάτια μου.

Πώς μεγεθύνεται ο χρόνος τελικά
και το σπίτι που μικραίνει
φωνάζει.

-

γράφει η Πόπη Κλειδαρά

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 09 – 10 Δεκεμβρίου 2023

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 09 – 10 Δεκεμβρίου 2023

Real News https://youtu.be/Q4q005OR_r0 Καθημερινή  Πρώτο Θέμα Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να διαγραφείτε με ένα...

Αυτό-θανάτωση ίσον Μοναξιά

Αυτό-θανάτωση ίσον Μοναξιά

Όλα άρχισαν από την μνήμη, εκεί όπου εσύ κατοικείς, και δεν κοιτάω πιά τις φωτογραφίες σου, τις έχω θάψει πρώτα μέσα μου, το μόνο αποδεικτικό στοιχείο πως κάποτε υπήρξες. Σκυφτός μου γράφω αυτό το γράμμα, σκυφτός θα πει, ελάχιστος χώρος να καταλαμβάνει το σώμα, αυτό...

Morituri me salutan

Morituri me salutan

Ένας χάρτης δεν αρκεί για να με σώσει από τη δίνη του ωκεανού Μέχρι και ο Θεός δε με λυπήθηκε! Ποιος θα με προδώσει; Παράφορος κυματισμός Δεν είναι τυχαίος… Κείνται άπασες οι φιλοδοξίες αναμένουσες τη βίαια αρπαγή τους Είναι αδίστακτες! Δάκρυα αγύμναστα, νόθα Ιαχές...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Επιμέλεια άρθρου

Διαβάστε κι αυτά

Morituri me salutan

Morituri me salutan

Ένας χάρτης δεν αρκεί για να με σώσει από τη δίνη του ωκεανού Μέχρι και ο Θεός δε με λυπήθηκε! Ποιος θα με προδώσει; Παράφορος κυματισμός Δεν είναι τυχαίος… Κείνται άπασες οι φιλοδοξίες αναμένουσες τη βίαια αρπαγή τους Είναι αδίστακτες! Δάκρυα αγύμναστα, νόθα Ιαχές...

Οι μέρες της νιότης μας

Οι μέρες της νιότης μας

Αποκαΐδια στην ποδιά του Χρόνου  οι μέρες της νιότης μας  σκόρπισαν στο πρώτο τίναγμα.  Διαβατάρικα πουλιά που έχασαν την άνοιξη  απ’ του χειμώνα τις κορφές αγναντεύουν  ηλιόλουστα σκιρτήματα αλλοτινών ερώτων.  Παραδομένες στις ρυτίδες του καιρού  άλλες στεριές και...

Οι μέρες της νιότης μας

Άνθρωπος

Κι άλλοι πέρασαν τα τείχη, Άλλοι με δάφνες, Άλλοι με βάγια και άλλοι γκρεμίζοντας τα. Και εμείς παραμέναμε δίπλα τους εκεί  και τους δοξάζαμε. Τι και αν οι ύμνοι δεν γραφόταν για αυτούς. Τι και αν υμνούνταν φωναχτά για εμάς. Για εκείνους που ακολουθούμε πιστά,  Για...

22 σχόλια

22 Σχόλια

  1. Αφροδιτη Κρεμμύδα

    Πολύ ο.όμορφο!

    Απάντηση
  2. Lena Mavroudi Mouliou

    ”…Θαρρώ πως με μισει ο ξένος της φωυτογραφίας που φίλος κάποτε υπήρξε…” Μάλιστα . Μία κατάσταση δηλαδή που λίγο πολύ την έχουμε βιώσει οι περισσότεροι . Πώς μπορείς Πόπη και γράφεις τόσο μεστά αν και είσαι μικρό κορίτσι (αλήθεια σαν πόσο μικρό;;;)όπως έλεγε τις προάλλες η φίλη μας η Κατρίνα Κίσσσα ;

    Απάντηση
  3. Πόπη Κλειδαρά

    Χαίρομαι που σου άρεσε Αφροδίτη! Να είσαι καλά.

    Απάντηση
  4. Πόπη Κλειδαρά

    Κυρία Λένα μου, σας είχα απαντήσει για την ηλικία μου, αν πάτε ξανά στα “Προδιαγεγραμμένα”, θα δείτε την απάντηση μου. Απλά αντί να πατήσω στην απάντηση, έκανα το λάθος και έκανα καινούργιο σχόλιο. Το αντιγράφω όμως εδώ:
    Κυρία Λένα, έχω γεννηθεί το 1987. Δεν είμαι και στην εφηβική ηλικία. Είμαι παντρεμένη και έχω μια κόρη. Στη ζωή μου είμαι αρκετά αισιόδοξη, στο γραπτό λόγο προτιμώ τη μελαγχολία, αυτή όμως που οδηγεί σε μια λύτρωση ή σε ένα αποτέλεσμα που έχει ψυχή. Κάθε άνθρωπος βλέπει τον κόσμο μέσα από τα δικά του μάτια, είτε είναι 20, είτε 30, είτε παραπάνω. Σας ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο και για το ενδιαφέρον. Να είστε καλά.
    Αυτή ήταν η απάντηση μου. Τώρα αν γράφω μεστά όπως λέτε, δεν ξέρω να σας απαντήσω τι ευθύνεται γι’ αυτό, όλους στη ζωή μας καθορίζουν και μας σημαδεύουν γεγονότα και μάλλον η ίδια η ζωή μας κάνει να είμαστε αυτό που είμαστε. Αυτά. Και σας ευχαριστώ από καρδιάς.

    Απάντηση
  5. Πόπη Κλειδαρά

    Κυρία Λένα, απάντησα αλλά δε βλέπω το σχόλιο μου. Αν δεν εμφανιστεί θα σας ξαναγράψω μετά.

    Απάντηση
  6. ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΠΛΟΚΑΜΑΚΗ

    Μπιμπελό…
    Ποίηση miniature που κλείνει μέσα της το άρωμα της έμπνευσης!!!!!
    Ένα πανάκριβο άρωμα…σε λίγες αράδες….
    ΜΠΡΑΒΟ!!!!!!!!!!!!!!

    Απάντηση
  7. Πόπη Κλειδαρά

    Κυρία Χρυσούλα, σας ευχαριστώ πάρα πολύ για το τόσο ωραίο σχόλιο. Καλό βράδυ!

    Απάντηση
  8. Μάχη Τζουγανάκη

    Πόπη μου μπράβο…ωραία αποδοση του τίτλου…. Λίγοι στίχοι…δυνατά συναισθήματα… Μπράβο σου!

    Απάντηση
  9. Lena Mavroudi Mouliou

    Πόπη καλημέρα Αυτό με τη μη εμφάνιση του σχολίου μού συμβαίνει και μένα συχνά πυκνά , το ξαναγράφω και μετά το έχω εις διπλούν! Συγγνώμη που σε έβαλα σε κόπο να ξαναγράψεις , δεν ήξερα ότι στο ΄΄λόγω γραφής”μπορεί το σχόλιο που κάνουμε να έχει απάντηση /οπως κάνουμε εδώ…
    Είσαι λοιπόν νέα μανούλα. Να σού ζήσει το παιδάκι σου . Σε χαιρετώ.

    Απάντηση
  10. Άννα Ρουμελιώτη

    Πόπη μου οι τόσο δυνατοί σου στίχοι με εκφράζουν απόλυτα!!Την καλημέρα μου να είσαι καλά!!

    Απάντηση
  11. Μάρθα Δήμου

    Πολύ ωραίο, μελαγχολικό και αληθινό. Μπράβο!!!

    Απάντηση
  12. Μεταλίδης Κώστας

    Κύκλος η ζωή κι όλα ξαναγυρίζουν!
    Το σπίτι άνοιξε τις πόρτες και με καλεί.
    Σα σάλπιγγες νιώθω το κάλεσμα να ηχεί.
    Φτερά στα πόδια έβγαλα εισέβαλα.
    Το σπίτι θέριεψε ξανά
    κι ότι αντικρίζω με έλκει δυνατά.
    Ο ξένος χαμογέλασε
    Σα να τανε γνωστός απ’ τα παλιά.
    Από το τίποτα ένα λίγο φάνηκε.
    Μεγάλωσε ετράνινε.
    Ο χρόνος μεγεθύνεται η συρρικνώνεται;
    Ουφ… Ζαλίστηκα και έχω μπερδευτεί…
    Η μήπως αφουγκράστηκα Ανάσα Θεϊκή;

    Αχ βρε Πόπη μου… Αν απ’ τη δημιουργία σου εμπνέεται κάποιος που δεν είναι ποιητής, και γράφει αφθόρμητα ένα ποιήμα… Τότε, πως να χαρακτηρίσω αυτή σου τη δημιουργία; Θεική; Χωρίς καμιά αμφιβολία!

    Απάντηση
  13. Πόπη Κλειδαρά

    Σ’ ευχαριστώ πάρα πολύ Μάχη! Καλό βράδυ.

    Απάντηση
  14. Πόπη Κλειδαρά

    Κυρία Λένα, σας ευχαριστώ πολύ! Τα ξαναλέμε.. Καλό σας βράδυ.

    Απάντηση
  15. Πόπη Κλειδαρά

    Άννα μου σ’ ευχαριστώ!!!! Κι εσύ να είσαι καλά. Καληνύχτα.

    Απάντηση
  16. Πόπη Κλειδαρά

    Μάρθα σ’ ευχαριστώ πολύ! Χαίρομαι που σου άρεσε, που είδες τη μελαγχολία και την αλήθεια του. Καλό σου βράδυ.

    Απάντηση
  17. Πόπη Κλειδαρά

    Κώστα πραγματικά χαίρομαι που σου έδωσα έμπνευση και έγραψες αυτό το ποίημα που είναι άλλος ένας τίτλος σπουδής για τη σελίδα τοβιβλίο.net. Δεν είμαι ποιήτρια ούτε εγώ, απλά μ’ αρέσει να γράφω. Να είσαι καλά και σε ευχαριστώ πολύ για τα γεμάτα καλοσύνη λόγια σου. Καλό βράδυ.

    Απάντηση
  18. Πόπη Κλειδαρά

    Μάρθα, Κώστα σας απάντησα αλλά πάλι υπάρχει αυτό το πρόβλημα και δεν εμφανίζονται τα σχόλια. Ας κάνουμε υπομονή…

    Απάντηση
  19. Έλενα Σαλιγκάρα

    Καλησπέρα Πόπη, πολύ μου άρεσε!

    Απάντηση
  20. Πόπη Κλειδαρά

    Πολύ χαίρομαι Έλενα! Να είσαι καλά. Καλημέρα

    Απάντηση
  21. Sofia Kioroglou

    Υπέροχο Πόπη μου. Θα ήθελα να σε ευχαριστήσω και προσωπικά για το σχόλιο που άφησες στο ποίημα μου στον διαγωνισμό του Bonsaistories. Σου εύχομαι να είσαι πάντα δημιουργική!Τις ευχές μου

    Απάντηση
  22. Πόπη Κλειδαρά

    Σ’ ευχαριστώ πολύ Σοφία μου. Συγχαρητήρια για τη διάκριση στο διαγωνισμό, το ποίημα σου άγγιξε απόλυτα την εποχή μας, με συγκίνησε. Να είσαι πάντα καλά.

    Απάντηση

Υποβολή σχολίου