Το τελευταίο εμπόδιο, της Μαριλένας Παππά

Η  Αχώ μένει μόνη σ’ ένα νησί και ζει σ’ ένα περίεργα διαρρυθμισμένο σπίτι ενώ η μόνη της επικοινωνία με τον κόσμο είναι ένας ψαράς που της φέρνει προμήθειες κάθε  δύο εβδομάδες. Ποια είναι η σχέση αυτών των δύο ανθρώπων και τι κρύβει μέσα της αυτή η γυναίκα;

Η Μαριλένα Παππά στρέφεται στον χώρο του σουρεαλισμού, χαρίζοντάς μας μια διαφορετική νουβέλα γεμάτη υπερρεαλιστικές καταστάσεις και απρόσμενα φαντασιακά γεγονότα που σε κάποια σημεία δένουν με την πραγματικότητα. Οι πρώτες σελίδες με την καθημερινότητα της Αχούς στο απομονωμένο νησί ήταν γραμμένες με το γνωστό, αγαπημένο μου στυλ και ύφος. Μυστήριο καλύπτει την πραγματική σχέση της γυναίκας και του άντρα, οι λυρικές περιγραφές της φύσης γύρω από το σπίτι αλλά και το νησί αφθονούν, δωρικότητα κυριαρχεί στην περιγραφή των ίδιων καθημερινών κινήσεων.

Εντυπωσιακή είναι η ματιά της συγγραφέως απέναντι στα άψυχα. Πόσο διεξοδικά τα παρατηρεί και πόσο λυρικά περιγράφει όχι μόνο τα χαρακτηριστικά τους αλλά και την ψυχή τους! Για παράδειγμα: «Το ξέρει πως ένα τραπέζι είναι άψυχο, αλλά δεν παύει να αναρωτιέται πώς είναι κάποιος να πρέπει να στέκεται όρθιος για πάντα, για όλη του τη ζωή πάνω σε τέσσερα ξύλινα, άκαμπτα πόδια… Πώς υποδέχεται στις χαρακιές του τον χρόνο, τη σκόνη, τα ψίχουλα, τις λαδιές» (σελ. 8). Μοναξιά, θλίψη και ερημιά και πόση ησυχία! Εκκωφαντική ησυχία που λες και διαπερνά τις σελίδες και τυλίγει τον αναγνώστη! Χόρτασα όμορφες παρομοιώσεις και μεταφορές: «Κοίταξε το τραπεζομάντιλό της. Ο καφές είχε ξεραθεί, δημιουργώντας μια μεγάλη σκούρα λωρίδα πάνω του. Ένας βρόμικος δρόμος βίαζε την καθαρή βαμβακερή επιφάνεια» (σελ. 13).

Από ένα σημείο και μετά όμως ταξίδεψα στη σφαίρα της φαντασίας της συγγραφέως που, όσο κι αν αξίζει ως δείγμα σουρεαλισμού, δεν κατάφερε να μου φανερώσει πολλά από αυτά που ήθελε. Δεν παύω στιγμή να πιστεύω στις δυνατότητες και τις ικανότητες της Μαριλένας Παππά, απλώς στο νέο της κείμενο, μια πρωτότυπη και φρέσκια νουβέλα, δοκιμάστηκε κάπου όπου συνήθως εγώ δεν πατάω. Σίγουρα όμως όσοι αρέσκονται σε τέτοια κείμενα θα ταξιδέψουν με τη γραφή της και τα αισθήματα, με τους συμβολισμούς και τη δύναμη των εικόνων που ζωντανεύει με τέχνη και ταλέντο. «Το τελευταίο εμπόδιο» είναι ένα διαφορετικό κείμενο που με ταξίδεψε με σκαμπανεβάσματα αλλά άξιζε το κάθε λεπτό που του αφιέρωσα.

Ακολουθήστε μας

Μαύρο φλαμίνγκο, του Σταύρου Χριστοδούλου

Μαύρο φλαμίνγκο, του Σταύρου Χριστοδούλου

Ο Λεβάν είναι γιος μιας οικογένειας Ρωσοπόντιων που αναγκάστηκαν, μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και τις νέες οικονομικές συνθήκες, να έρθουν στην Ελλάδα για μια νέα αρχή. Φορτωμένοι μνήμες και νοσταλγία, οι γονείς του αφοσιώνονται στη δουλειά, αποξενώνονται κι ο Λεβάν...

Μοναχά γιατί σ’ αγάπησα, της Βάσως Γαλάνη

Μοναχά γιατί σ’ αγάπησα, της Βάσως Γαλάνη

- γράφει η Κατερίνα Σιδέρη - Στο μαγικό ταξίδι στον έρωτα και την αγάπη που θα μας προσφέρει το βιβλίο της Βάσως Γαλάνη, ένα ιδιαίτερο βιογραφικό της οποίας υπάρχει στο τέλος του άρθρου, κύριοι ήρωες της ιστορίας θα είναι η Δανάη και ο Πέτρος. Η Δανάη έχει χάσει τους...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Επιμέλεια άρθρου

Διαβάστε κι αυτά

Βιβλιοκριτικές
Μαύρο φλαμίνγκο, του Σταύρου Χριστοδούλου
Μαύρο φλαμίνγκο, του Σταύρου Χριστοδούλου

Μαύρο φλαμίνγκο, του Σταύρου Χριστοδούλου

Ο Λεβάν είναι γιος μιας οικογένειας Ρωσοπόντιων που αναγκάστηκαν, μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και τις νέες οικονομικές συνθήκες, να έρθουν στην Ελλάδα για μια νέα αρχή. Φορτωμένοι μνήμες και νοσταλγία, οι γονείς του αφοσιώνονται στη δουλειά, αποξενώνονται κι ο...

Βιβλιοκριτικές
Μοναχά γιατί σ’ αγάπησα, της Βάσως Γαλάνη
Μοναχά γιατί σ’ αγάπησα, της Βάσως Γαλάνη

Μοναχά γιατί σ’ αγάπησα, της Βάσως Γαλάνη

- γράφει η Κατερίνα Σιδέρη - Στο μαγικό ταξίδι στον έρωτα και την αγάπη που θα μας προσφέρει το βιβλίο της Βάσως Γαλάνη, ένα ιδιαίτερο βιογραφικό της οποίας υπάρχει στο τέλος του άρθρου, κύριοι ήρωες της ιστορίας θα είναι η Δανάη και ο Πέτρος. Η Δανάη έχει χάσει...

Βιβλιοκριτικές
Όλγα Καλύβα: ‘σοφίας άμητος’
Όλγα Καλύβα: ‘σοφίας άμητος’

Όλγα Καλύβα: ‘σοφίας άμητος’

σοφίας άμητος Όλγα Καλύβα _ γράφει ο Σίμος Ανδρονίδης - Το 2023 και πιο συγκεκριμένα τον Φεβρουάριο, από τις εκδόσεις Κέφαλος κυκλοφόρησε η ποιητική συλλογή της Όλγας Καλύβα που εν προκειμένω φέρει τον τίτλο ‘σοφίας άμητος΄. Μπορούμε να σταθούμε, θεωρητικώ τω...

ΒιβλιοκριτικέςΠαιδική λογοτεχνία
Ο φοβητσιάρης γίγαντας, του Δημήτρη Μπογδάνου
Ο φοβητσιάρης γίγαντας, του Δημήτρη Μπογδάνου

Ο φοβητσιάρης γίγαντας, του Δημήτρη Μπογδάνου

Στο Φοβητσοχώρι, ένα κατά τα άλλα όμορφο μέρος, κανείς δε ζει ευτυχισμένος γιατί όλοι φοβούνται! Κοιτούν συνέχεια γύρω τριγύρω ή πίσω από την πλάτη τους, προσέχουν τα παιδιά τους, γιατί είναι όλοι τους τρομαγμένοι από τον γίγαντα που ζει στο δάσος. Πότε κι από πού...

Βιβλιοκριτικές
Το φεγγαράκι και εγώ, της Αντρέα Πέκλαρ
Το φεγγαράκι και εγώ, της Αντρέα Πέκλαρ

Το φεγγαράκι και εγώ, της Αντρέα Πέκλαρ

- γράφει η Κατερίνα Σιδέρη - Ένα μικρό κοριτσάκι, αγαπάει το φεγγάρι. Μιλάει μαζί του, το ακολουθεί, της κρατά συντροφιά μέχρι να την πάρει ο ύπνος. Παίζει μαζί του και μαζί με τα ζώα του δάσους κρυφτό και μεταξύ τους υπάρχει για σχέση φιλική, γεμάτη στοργή και...

Βιβλιοκριτικές
Ήμουν έντεκα όταν πέθανα, του Πυθαγόρα Ελευθεριάδη
Ήμουν έντεκα όταν πέθανα, του Πυθαγόρα Ελευθεριάδη

Ήμουν έντεκα όταν πέθανα, του Πυθαγόρα Ελευθεριάδη

Η Σοφία ζει σε ένα ορφανοτροφείο στη Μακεδονία κάπου τη δεκαετία του 1950. Κανείς δεν την έχει υιοθετήσει ως τώρα κι η ίδια έχει παραιτηθεί από κάθε ελπίδα. Μια μέρα όμως η τύχη της αλλάζει και της ανοίγουν οι πόρτες του σπιτιού ενός πλούσιου και επιφανούς...

0 σχόλια

0 Σχόλια

Υποβολή σχολίου