Το τρελό μπάρκο

Δημοσίευση: 6.07.2016

Ετικέτες

Κατηγορία

night_boat

Γλαυκή παντιέρα σήκωσα σε μεσιανό κατάρτι

Και αγόρασα τον μπούσουλα με δανεικό παρά

Για προίκα φόρτωσα γιαλούς σ’ ένα σακί στην πλάτη

Πλώρη βάζω για θάλασσες στα μέρη του βορά

 

Απ’ τη στείρα στο ποδόσταμο έγνεφε η μπουκαδούρα

Ξέστηθοι οι ναύτες χόρευαν σαν να ‘χαν πυρετό

Πετούσαν τα εμπορεύματα και στοίβαζαν σαβούρα

Και φόρτωναν για καύσιμα βαρέλια με ποτό

 

Βραχνά σάλπισε η μπουρού το μπάρκο ν’ αποπλεύσει

Στην τιμονιέρα ο πλοίαρχος κρατήθηκε γερά

Μα άλλοι ζητούν να πάει δεξιά κι άλλοι κατά τη μέση

Και οι μαρνέροι εύχονται να πάει αριστερά

 

Έλυσε κάβους τελικά αυτό το τρελομπάρκο

Και ανέμελο ξανοίχτηκε σε απατηλά νερά

Στα πέλαγα αρμένιζε χωρίς να έχει ναύλο

Τη ρότα του τη χάραζε κατά που ο άνεμος φυσά

 

Ταξίδι δίχως προορισμό με κουζουλή πορεία

Στου καπετάνιου την αυλή γλεντούσαν φανερά

Οι επιβάτες και το πλήρωμα ρεμβάζαμε τοπία

Στην αμμουδιά όλοι χτίζαμε παλάτια με χαρά

 

Αίφνης μες τη νιρβάνα μας και μες την παραζάλη

Στον ουρανό κρεμάστηκαν δυο σύννεφα βαριά

Φωνές ψιθύρισαν δειλά -Πού πάει αυτό το χάλι…

-Στα βράχια είναι η πλώρη μας και κάνουμε νερά

 

Ο πλοίαρχος τρεκλίζοντας και με θολό κεφάλι

Ανέβηκε στη γέφυρα στητός καμαρωτός

Κοίταξε τον ορίζοντα μέσα απ’ άδειο μπουκάλι

Και απεφάνθη τελικά πως στράβωσε ο γιαλός

 

Ο καιρός μας έδεσε γερά μέσα σε τρικυμία

Το πλοίο μας βολόδερνε σε κύματα αλμυρά

Το πλήρωμα στασίασε κήρυξε ανταρσία

Και καπετάνιους άλλαζε τώρα με τη σειρά

 

Τα λόγια κούφιες άγκυρες ξεσέρνουν μ’ ευκολία

Τη μια πυξίδα έψαχναν την άλλη για εξάντα

Κοντολογίς υπόσχονταν μελλοντική ευφορία

Μα η θάλασσα ξεσήκωνε κύμα θεριό απ’ τη μπάντα

 

Σαν να μη έφταναν αυτά ήρθε κακό μαντάτο

Θα ζούμε λέει με νερό κι από φαΐ… ούτε μπουκιά

Γιατί τ’ αμπάρια είναι αδειανά κενά έως τον πάτο

Κι ολημερίς θα λάμνουμε δεμένοι στα κουπιά

 

Τα δάκρυα της που κύλισαν έσμιξαν με τ’ αλάτι

Η γοργόνα στο ακρόπρωρο έκλαιγε γοερά

Εκατό χρόνια λέει σκλαβιάς της έριξαν στην πλάτη

Και ο βασιλιάς της πέθανε μου το ‘πε καθαρά

 

Κάβο να ρίξω να πιαστώ θέλω απ’ τους αιώνες

Μα ο Ποσειδώνας που έστεκε στην κάθετη πλωριά

Μου είπε πως κι αν κάποτε ύψωσα Παρθενώνες

Τώρα τη λάμψη σκέπασε στα μάρμαρα η σκουριά

 

Κρέμασαν ξέφτια τ’ άρμενα και τρίζει το κατάρτι

Στο μπάρκο δίχως προορισμό δύο είναι πιθανά

Ή να με βγάλει στο βυθό στα άδυτα του χάρτη

Ή να μ’ αφήσει ξέμπαρκο στη μέση του πουθενά

 

_

γράφει η Βάσω Κώστογλου

Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 09 – 10 Δεκεμβρίου 2023

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 09 – 10 Δεκεμβρίου 2023

Real News https://youtu.be/Q4q005OR_r0 Καθημερινή  Πρώτο Θέμα Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να...

Αυτό-θανάτωση ίσον Μοναξιά

Αυτό-θανάτωση ίσον Μοναξιά

Όλα άρχισαν από την μνήμη, εκεί όπου εσύ κατοικείς, και δεν κοιτάω πιά τις φωτογραφίες σου, τις έχω θάψει πρώτα μέσα μου, το μόνο αποδεικτικό στοιχείο πως κάποτε υπήρξες. Σκυφτός μου γράφω αυτό το γράμμα, σκυφτός θα πει, ελάχιστος χώρος να καταλαμβάνει το σώμα, αυτό...

Morituri me salutan

Morituri me salutan

Ένας χάρτης δεν αρκεί για να με σώσει από τη δίνη του ωκεανού Μέχρι και ο Θεός δε με λυπήθηκε! Ποιος θα με προδώσει; Παράφορος κυματισμός Δεν είναι τυχαίος… Κείνται άπασες οι φιλοδοξίες αναμένουσες τη βίαια αρπαγή τους Είναι αδίστακτες! Δάκρυα αγύμναστα, νόθα Ιαχές...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Επιμέλεια άρθρου

Διαβάστε κι αυτά

Morituri me salutan

Morituri me salutan

Ένας χάρτης δεν αρκεί για να με σώσει από τη δίνη του ωκεανού Μέχρι και ο Θεός δε με λυπήθηκε! Ποιος θα με προδώσει; Παράφορος κυματισμός Δεν είναι τυχαίος… Κείνται άπασες οι φιλοδοξίες αναμένουσες τη βίαια αρπαγή τους Είναι αδίστακτες! Δάκρυα αγύμναστα, νόθα Ιαχές...

Οι μέρες της νιότης μας

Οι μέρες της νιότης μας

Αποκαΐδια στην ποδιά του Χρόνου  οι μέρες της νιότης μας  σκόρπισαν στο πρώτο τίναγμα.  Διαβατάρικα πουλιά που έχασαν την άνοιξη  απ’ του χειμώνα τις κορφές αγναντεύουν  ηλιόλουστα σκιρτήματα αλλοτινών ερώτων.  Παραδομένες στις ρυτίδες του καιρού  άλλες στεριές και...

Οι μέρες της νιότης μας

Άνθρωπος

Κι άλλοι πέρασαν τα τείχη, Άλλοι με δάφνες, Άλλοι με βάγια και άλλοι γκρεμίζοντας τα. Και εμείς παραμέναμε δίπλα τους εκεί  και τους δοξάζαμε. Τι και αν οι ύμνοι δεν γραφόταν για αυτούς. Τι και αν υμνούνταν φωναχτά για εμάς. Για εκείνους που ακολουθούμε πιστά,  Για...

7 σχόλια

7 Σχόλια

    • vaso kostoglou

      Καλημέρα Μάχη. Σ’ ευχαριστώ και γι’ αυτή την επιμέλεια.

      Απάντηση
  1. Σοφία Ντούπη

    Ωραίο θέμα αλλά και τόσο όμορφο γραμμένο από την πένα σου Βάσω μου!!!!Μπράβο άξια συγχαρητηρίων!!!!! Την αγάπη μου και την καλημέρα μου!

    Απάντηση
  2. vaso kostoglou

    Σας ευχαριστώ ειλικρινά και τις δύο και σας στέλνω τις καλύτερες ευχές μου !!!

    Απάντηση
  3. ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΠΛΟΚΑΜΑΚΗ

    Πολύ μεστό το αλληγορικό αυτό ποιήμα….

    Στην *Ελλάδα* , το γοργοτάξιδο σκαρί ανά τους αιώνες, σηκωσαν τις άγκυρες κάποιοι καπετάνιοι της κακιάς ώρας αλλά δεν έλυσαν τους κάβους ..!!!!
    Κι ενώ οι ναύτες του τραβούν με τον ιδρώτα τους κουπί , το σκαρί δεν κουνέται ούτε μια ίντσα…

    Μπράβο Βάσω…
    ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΣΟΥ!!!!

    Απάντηση
  4. Παναγιώτης Σκοπετέας

    Υπέροχο !

    Πολύ όμορφη προσπάθεια Κα Κώστογλου !

    Καλό βράδυ και εις άλλες έμμετρες αποκαλύψεις !

    Απάντηση

Υποβολή σχολίου