6.07.2016

Το τρελό μπάρκο

night_boat

Γλαυκή παντιέρα σήκωσα σε μεσιανό κατάρτι

Και αγόρασα τον μπούσουλα με δανεικό παρά

Για προίκα φόρτωσα γιαλούς σ’ ένα σακί στην πλάτη

Πλώρη βάζω για θάλασσες στα μέρη του βορά

 

Απ’ τη στείρα στο ποδόσταμο έγνεφε η μπουκαδούρα

Ξέστηθοι οι ναύτες χόρευαν σαν να ‘χαν πυρετό

Πετούσαν τα εμπορεύματα και στοίβαζαν σαβούρα

Και φόρτωναν για καύσιμα βαρέλια με ποτό

 

Βραχνά σάλπισε η μπουρού το μπάρκο ν’ αποπλεύσει

Στην τιμονιέρα ο πλοίαρχος κρατήθηκε γερά

Μα άλλοι ζητούν να πάει δεξιά κι άλλοι κατά τη μέση

Και οι μαρνέροι εύχονται να πάει αριστερά

 

Έλυσε κάβους τελικά αυτό το τρελομπάρκο

Και ανέμελο ξανοίχτηκε σε απατηλά νερά

Στα πέλαγα αρμένιζε χωρίς να έχει ναύλο

Τη ρότα του τη χάραζε κατά που ο άνεμος φυσά

 

Ταξίδι δίχως προορισμό με κουζουλή πορεία

Στου καπετάνιου την αυλή γλεντούσαν φανερά

Οι επιβάτες και το πλήρωμα ρεμβάζαμε τοπία

Στην αμμουδιά όλοι χτίζαμε παλάτια με χαρά

 

Αίφνης μες τη νιρβάνα μας και μες την παραζάλη

Στον ουρανό κρεμάστηκαν δυο σύννεφα βαριά

Φωνές ψιθύρισαν δειλά -Πού πάει αυτό το χάλι…

-Στα βράχια είναι η πλώρη μας και κάνουμε νερά

 

Ο πλοίαρχος τρεκλίζοντας και με θολό κεφάλι

Ανέβηκε στη γέφυρα στητός καμαρωτός

Κοίταξε τον ορίζοντα μέσα απ’ άδειο μπουκάλι

Και απεφάνθη τελικά πως στράβωσε ο γιαλός

 

Ο καιρός μας έδεσε γερά μέσα σε τρικυμία

Το πλοίο μας βολόδερνε σε κύματα αλμυρά

Το πλήρωμα στασίασε κήρυξε ανταρσία

Και καπετάνιους άλλαζε τώρα με τη σειρά

 

Τα λόγια κούφιες άγκυρες ξεσέρνουν μ’ ευκολία

Τη μια πυξίδα έψαχναν την άλλη για εξάντα

Κοντολογίς υπόσχονταν μελλοντική ευφορία

Μα η θάλασσα ξεσήκωνε κύμα θεριό απ’ τη μπάντα

 

Σαν να μη έφταναν αυτά ήρθε κακό μαντάτο

Θα ζούμε λέει με νερό κι από φαΐ… ούτε μπουκιά

Γιατί τ’ αμπάρια είναι αδειανά κενά έως τον πάτο

Κι ολημερίς θα λάμνουμε δεμένοι στα κουπιά

 

Τα δάκρυα της που κύλισαν έσμιξαν με τ’ αλάτι

Η γοργόνα στο ακρόπρωρο έκλαιγε γοερά

Εκατό χρόνια λέει σκλαβιάς της έριξαν στην πλάτη

Και ο βασιλιάς της πέθανε μου το ‘πε καθαρά

 

Κάβο να ρίξω να πιαστώ θέλω απ’ τους αιώνες

Μα ο Ποσειδώνας που έστεκε στην κάθετη πλωριά

Μου είπε πως κι αν κάποτε ύψωσα Παρθενώνες

Τώρα τη λάμψη σκέπασε στα μάρμαρα η σκουριά

 

Κρέμασαν ξέφτια τ’ άρμενα και τρίζει το κατάρτι

Στο μπάρκο δίχως προορισμό δύο είναι πιθανά

Ή να με βγάλει στο βυθό στα άδυτα του χάρτη

Ή να μ’ αφήσει ξέμπαρκο στη μέση του πουθενά

 

_

γράφει η Βάσω Κώστογλου

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 24 – 25 Μαΐου 2025

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 24 – 25 Μαΐου 2025

Real News Καθημερινή Πρώτο Θέμα Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να διαγραφείτε με ένα κλικ και δεν θα...

Μέσα σε λίγα εκατοστά

Μέσα σε λίγα εκατοστά

  Πώς χωρούν όλες οι ομορφιές   όλη η ζωή μας πώς χωρά  μέσα σε λίγα εκατοστά;   Σε μια κάμαρη μικρή  σε ένα δωμάτιο φθηνό  σε ένα εύθραυστο κορμί  σε μια γωνιά    Πώς ο κόσμος μας όλος  η ευτυχία και η χαρά  μέσα από τα μάτια σου περνά;    Πόσοι βοριάδες και...

Το Αλάτι των Ονείρων

Το Αλάτι των Ονείρων

  Σε ένα ψαροχώρι γεννήθηκα,  εκεί, δίπλα στο κύμα και την αρμύρα, έχτισα τα όνειρά μου. Με το πρώτο φως άκουγα τις βάρκες  να σπάνε τη σιωπή του πρωινού  και τις φωνές των ψαράδων να μπλέκονται με το τραγούδι του ανέμου. Εκεί, έμαθα να διαβάζω τα σύννεφα,  να...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Το Αλάτι των Ονείρων

Το Αλάτι των Ονείρων

  Σε ένα ψαροχώρι γεννήθηκα,  εκεί, δίπλα στο κύμα και την αρμύρα, έχτισα τα όνειρά μου. Με το πρώτο φως άκουγα τις βάρκες  να σπάνε τη σιωπή του πρωινού  και τις φωνές των ψαράδων να μπλέκονται με το τραγούδι του ανέμου. Εκεί, έμαθα να διαβάζω τα σύννεφα,  να...

τα παιδιά που φύγαν

τα παιδιά που φύγαν

Εμείς αγαπημένη δε θα μάθουμε ποτέ για εκείνα τα παιδιά που ταξίδεψαν πάνω σε οβίδες όπως τα πουλιά ταξιδεύουν με ένα άχυρο στο στόμα αφήνοντας τον άνεμο να δεχτεί το σώμα τους και την ψυχή τους στα δάκρυα μιας μάνας Μήτε για εκείνα που σε ένα στενόχωρο δωμάτιο...

Αντανακλάσεις

Αντανακλάσεις

Απ’ την χερσόνησο του Σίτβε, μέρος εξωτικό μα όχι ξακουστό, από το πιο απόμερο σημείο, της τάφρου του ερωτικού μου πόθου, ξεκινά• Στο δέρμα του λαιμού μου, κοντά στο πιο διακριτό οστό του γυναικείου σώματος , εκείνο που τραβάει τα ανδρικά τα βλέμματα,αν η ματιά είναι...

7 σχόλια

7 Σχόλια

    • vaso kostoglou

      Καλημέρα Μάχη. Σ’ ευχαριστώ και γι’ αυτή την επιμέλεια.

      Απάντηση
  1. Σοφία Ντούπη

    Ωραίο θέμα αλλά και τόσο όμορφο γραμμένο από την πένα σου Βάσω μου!!!!Μπράβο άξια συγχαρητηρίων!!!!! Την αγάπη μου και την καλημέρα μου!

    Απάντηση
  2. vaso kostoglou

    Σας ευχαριστώ ειλικρινά και τις δύο και σας στέλνω τις καλύτερες ευχές μου !!!

    Απάντηση
  3. ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΠΛΟΚΑΜΑΚΗ

    Πολύ μεστό το αλληγορικό αυτό ποιήμα….

    Στην *Ελλάδα* , το γοργοτάξιδο σκαρί ανά τους αιώνες, σηκωσαν τις άγκυρες κάποιοι καπετάνιοι της κακιάς ώρας αλλά δεν έλυσαν τους κάβους ..!!!!
    Κι ενώ οι ναύτες του τραβούν με τον ιδρώτα τους κουπί , το σκαρί δεν κουνέται ούτε μια ίντσα…

    Μπράβο Βάσω…
    ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΣΟΥ!!!!

    Απάντηση
  4. Παναγιώτης Σκοπετέας

    Υπέροχο !

    Πολύ όμορφη προσπάθεια Κα Κώστογλου !

    Καλό βράδυ και εις άλλες έμμετρες αποκαλύψεις !

    Απάντηση

Υποβολή σχολίου