Ξέφυγα πάλι με τη σκέψη μου απόψε
σαν το ξυπόλυτο παιδί τρέχω στην άμμο.
-Της μοίρας, μου ’πες, τα χαρτιά πάρε και κόψε.
Μα κάστρα χτίζω που χαλάς και ξανακάνω.
Μανία που ’χει η ψυχή να σ’ ανταμώσει
μετρά αχτίδες και ζητάει να τις δαμάσει.
Είχες το φύλλο του Τρελού πριν ξημερώσει
και εγώ τους άσσους στο μανίκι είχα ξεχάσει.
-Θυμάσαι που είχαμε καθίσει στο ακρογιάλι;
Δίπλα σου θα ’μαι, μου είχες πει, μη μου φοβάσαι.
Κι ύστερα έστειλες φιλιά μ’ ένα μπουκάλι.
-Θα είμαι στα δάκρυα κάθε που με θυμάσαι.
-Κι όσο ο πόνος σου αντέχει μες στον χρόνο,
εγώ την τράπουλα της μοίρας θα μοιράζω.
Κράτησα πάνω μου το πιο καλό σου φύλλο
και την πορεία σου για πάντα θα χαράζω.
–
γράφει η Σοφία Ντούπη
…..σαν το ξυπόλητο παιδί τρέχω στην άμμο…
Η σκέψη πάντα στο γιαλό σε φέρνει …
εκεί που η θάλασσα τον ουρανό νταμώνει…Εκεί που ο νους στο δευτερόλεπτο…να αγριεύει το μπορεί…και να μερώνει….
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΟΦΙΑ ΜΟΥ…
ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ!!!
Ναι έτσι είναι αγαπημένη μου Χρυσούλα…Σπάνια γράφω δίχως την μυρωδιά και την εικόνα της θάλασσας!!!! Και έτσι ακριβώς λες και διαβάζεις την ψυχή μου έκει που μ αγριεύει εκεί και με μερώνει! Οι μέρες τρέχουν κι αυτές σαν τα ξυπόλητα παιδιά όπου να ναι θα ανταμώσουμε!!!!! Φιλιά πολλά!!!!!
… Κι ύστερα έστειλες φιλιά μ’ ένα μπουκάλι.
-Θα είμαι στα δάκρυα κάθε που με θυμάσαι …
Aγαπητή Κα Ντούπη,
κρατήστε το πιο καλό φύλλο από τον άνθρωπό σας,
κάντε το μία κρυστάλλινη προσευχή, και βάλτε μετά
την προσευχή, σε γυάλινη μποτίλια.
Η μποτίλια αυτή, θα ταξιδἐψει πολύ !
Θα διασχίσει τούς εφτά ουρανούς,
κι απ᾽ όπου περνά, με την πνοή της θ᾽ αγιάζει.
Θ᾽ αγιάσει γαλαξίες μορφονιούς,
τις κοιλάδες τις αστροκεντημένες,
πλανήτες λυγερόκορμους,
και φώτα άβλεφτα απ᾽ ανθρώπου μάτι …
Τότε τη μποτίλια εκεί ψηλά, άγγελος θ᾽ ανοίξει
και το θυμίαμα της προσευχής, σε βάλσαμο θα μετατρέψει, μέχρι να
ξαναστείλει πίσω στη γη, τη γυάλινη μποτίλια !
Για να᾽ βρει τελικά το βάλσαμο απάγκιο, σ᾽ εκείνο το δάκρυ θύμησης, και σαν νονός
να το ξαναβαφτίσει από δάκρυ νοσταλγικό και έμπονο
σε δάκρυ αιώνιας και σίγουρης ελπίδας !
Δάκρυ αιώνιας και σίγουρης ελπίδας!
Δάκρυ στέρεης ελπίδας …
που μπροστά του ο Νιαγάρας …
απλώς … νιάνιαρο χαριτωμένο !
Πολύ όμορφη ποιητική στιγμή,
που πάνω της όλοι μας βρίσκουμε λίγο πολύ και δικά μας κομμάτια !
Καλή συνέχεια εβδομάδας να έχουμε !
Αν ήταν να διαλέξω το ποίημα μου ή το σχόλιό σας θα διάλεγα χωρίς δεύτερη σκέψη να έχω γράψει το σχόλιό σας!!!! Μοιάζουν απαίδευτα τα λόγια μου μπροστά στα δικά σας!!!! Που θα τα λάβω σαν ευχή για ένα μόνο δάκρυ στέρεης ελπίδας που τόσο έχω ανάγκη!!!!!! Ευχαριστώ από καρδιάς!!!!Να είστε πάντα καλά!!!!!!
Μπράβο Σοφία! Πολύ ωραίο!
”Θα είμαι στα δάκρυα κάθε που θα με θυμάσαι ”
Είμαι σχεδόν σίγουρη ότι τούτο σου το στίχο κάπου τον έχω ξαναδιαβάσει βοήθησέ με να θυμηθώ.
Πολύ ωραίο και τούτο το ποίημα σου όπως όλα σου άλλωστε.
Καλό σου βράδυ Σοφία …
Λένα μου καλημέρα σ’ ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!!!Ναι αυτός ο στίχος είχε συνοδέψει μια ανάρτηση μου στο f.b. Να είσαι πάντα καλά!!!!!
Ευχαριστώ πολύ Χριστίνα μου! Χαίρομαι που σου άρεσε!!!!
Εξαιρετικό!!! Ο ένας στίχος καλύτερος από τον άλλον. Σε συνεπαιρνει, σε ταξιδεύει. Υπέροχο Σοφία.
Σ’ ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια Βάσω μου!!!!Να είσαι πάντα καλά την καλημέρα μου!!!!!!
Κάτι παραπάνω απο υπέροχο το ποίημα σου Σοφία μου. Τα δάχτυλά σου κεντάνε και θέλω να σε διορθώσω στο παραπάνω σου σχόλιο που έκανες στον Παναγιώτη… γιατί δεν είναι διόλου μα διόλου απαίδευτα τα δικά σου λόγια και πως η πένα σου είναι πολύ δυνατή! Ξεχωρίζεις για το ταλέντο σου αλλά και για την πολύ γλυκιά και ηθική σου παρουσία στη σελίδα που αγαπάμε όλοι μας…
Την καλημέρα μου και την αγάπη μου.
(Κι εμένα ο στίχος που διάλεξε η Λένα τρύπωσε στην καρδιά μου….)
Μάχη μου αγαπημένη δεν σου κρύβω ότι χάρηκα ιδιαίτερα τούτο το πέρασμα σου κι Όχι…Όχι για τα τόσο όμορφα λόγια σου!!! Όσο γιατί νιώθω και εισπράττω την αγάπη σου!!!!! Ευχαριστώ πολύ!!!!!Ευχαριστώ πολύ για όλα…!!!!!!!!
Σοφούλα μου…
Επειδή δεν έχω πολύ καλή σύνδεση και δεν βλέπω το προηγούμενο σχόλιό μου και πάλι σου γράφω ένα ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ ΜΠΡΑΒΟ!
ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΜΑΣ ΣΥΓΚΙΝΕΙΣ!
Ευχαριστώ και πάλι Χρυσούλα μου!!!!!Φιλιά πολλά σε όλους σας…κοντεύουν οι μέρες!!!!!!!
Παρά πολύ ωραίο Σοφία. Το ένα καλύτερο από το άλλο.
Καλημέρα Ευαγγελία μου ευχαριστώ πολύ!!!!Σε χάσαμε άντε να δροσίσει λιγάκι και να ανταμώσουμε!!!!!!
Ξεφεύγεις για ν’ ανταμώσεις, μπουκάλια με δάκρυα και φιλιά κι αυτή η άτιμη τράπουλα δεν μοιράστηκε και δεν μοιράζεται σωστά………..
Γράφε, γράφε, μήπως και γίνουμε σοφότεροι εμείς που σε διαβάζουμε!!!!!!!!!!!!!!
Σ’ ευχαριστώ και ξέρεις το λόγο!!!!!!!!!!!!
Φιλιά πολλά και καλή Παναγιά!!!!!!!!!!!!!
Αγαπημένη μου Αθηνά χρονιά πολλά!!!!! Να είμαστε γερές και όρθιες!!!!! Όσο για την τράπουλα ποιος ξέρει; Ίσως η μοιρασιά να είναι σωστή κι απλά εμείς οι ”μικροί” να μην το καταλαβαίνουμε!!!!!!Την αγάπη μου που την έχεις και το ξέρεις!!! Και εγώ αισθάνομαι τυχερή που νιώθω τη δική σου!!!!! Την ευλογία Της να έχουμε και τη δύναμη Της!!!!!
Τι όμορφο γλυκιά μου Σοφία!!
Έλενα μου σ’ ευχαριστώ πολύ!!!!!Να έχεις ένα όμορφο Σ.Κ.!!!!!!!
Εξαιρετικό και το θέμα και ο τρόπος γραφής! Συγχαρητήρια!
Ευχαριστώ πολύ Μάρθα μου…καλό Σ.Κ.!!!!!!!!
-Δίπλα σου θα ’μαι, μου είχες πει, μη μου φοβάσαι…..
-Θα είμαι στα δάκρυα κάθε που με θυμάσαι……
-Κράτησα πάνω μου το πιο καλό σου φύλλο και την πορεία σου για πάντα θα χαράζω.
Κράτησε πάνω του το πιο καλό σου φύλλο
Σοφία μου, που μέσω της μαγικής σου πένας βουτηγμένης στο μελάνι της ψυχής και του ταλέντου σου, ξεδιπλώνεται εμπρός μου και
με συνεπαίρνει κάθε που σε διαβάζω!!!
Σ’ ευχαριστώ και σε φιλώ. ?