γράφει η Κατερίνα Σιδέρη

–

Την Κωνσταντίνα Τασσοπούλου την γνώρισα μέσα από βιβλία της, τα οποία έχω παρουσιάσει στο παρελθόν. Η γραφή της, οι ιδέες της που γίνονται ιστορίες και τα μηνύματα που καταφέρνει να περνάει στα μικρά αλλά και τα μεγάλα παιδιά, την ξεχώρισαν πολύ γρήγορα στις προτιμήσεις μου.

Σήμερα, με το βιβλίο της τρεις και ο Ηρακλής, έρχεται να με επιβεβαιώσει για όλα όσα ανέφερα, ακόμη μια φορά.

Θα πάρει στα χέρια της τους άθλους του Ηρακλή και θα μας ταξιδέψει στην ελληνική μυθολογία μέσα από μια άλλη διάσταση. Κρατώντας την αυθεντικότητα των πρώτων υλών, η Κωνσταντίνα θα πλάσει ένα βιβλίο προσαρμοσμένο στους νέους της εποχής και στο σήμερα. Έχοντας αναμοχλεύσει παρελθόν και παρόν, το αποτέλεσμα που δημιουργείται είναι τόσο προσιτό που το βιβλίο της διαβάζεται γάργαρα, αβίαστα, ευχάριστα και με ξέχειλο ενδιαφέρον.

Αρκετά όμως με τον πρόλογο. Πάμε να γνωρίσουμε τους ήρωές της και την ιστορία που έχουν να μας διηγηθούν.

Τρεις φίλοι, εξόν και ο τίτλος, η Ρέα, ο Άρης και ο Ηλίας, στα πλαίσια μιας σχολικής εργασίας με θέμα τον Ηρακλή, θα συναντηθούν στο σπίτι του Ηλία για να αντλήσουν πληροφορίες από το διαδίκτυο και το βιβλίο της μητέρας του τελευταίου, με σκοπό να στοιχειοθετήσουν όσο καλύτερα μπορούν το γραπτό τους.   

Μέσα από τον απολαυστικό διάλογο των τριών φίλων, θα ξαναδιαβάσουμε τους άθλους του Ηρακλή με μια άλλη ματιά, πιο ανάλαφρη και πιο νεανική και πιστέψτε με θα αρέσει ακόμη και σε πολύ απαιτητικούς αναγνώστες.

Θυμάστε τους 12 άθλους;

Το λιοντάρι της Νεμέας

Η Λερναία Ύδρα

Το γοργό ελάφι της Κερύνειας

Ο Ερυμάνθιος κάπρος

Οι στάβλοι του Αυγεία

Οι στυμφαλίδες όρνιθες

Ο ταύρος της Κρήτης

Τα άγρια άλογα του Διομήδη

Η ζώνη της Ιππολύτης

Τα βόδια του Γηρυόνη

Τα χρυσά μήλα των εσπερίδων

&

Ο Κέρβερος του Άδη

Με την ιδιαίτερη ματιά της συγγραφέως, και έχοντας ολοκληρώσει την ανάγνωση, κατέληξα στα παρακάτω συμπεράσματα, ικανά να αποτελέσουν εφαλτήριο για όλους.

# ο καθένας από εμάς, πρέπει να χρησιμοποιεί τα όπλα του αντιπάλου του υπέρ του.

# βοηθάει πολύ να θυμόμαστε πάντα κάθε μας επιτυχία και να μην την αφήνουμε στα χέρια της λήθης.

# καλό είναι να ζητάμε βοήθεια, έστω κι αν θεωρούμε τον εαυτό μας άτρωτο και δυνατό. Δεν είναι ντροπή, αλλά γνώση του εαυτού μας.

#μπορούμε πάντα να επωφεληθούμε από τα ‘όπλα-εργαλεία’ που διαθέτει η φαρέτρα μας και χρησιμοποιώντας επιδεξιότητα, εφευρετικότητα, εξυπνάδα και την καλή γνώση του αντιπάλου, έχουμε πολλές πιθανότητες να καταφέρουμε να επικρατήσουμε στην αρένα. Όμως, μην παρεξηγηθώ, με τη λέξη αρένα ή παραπάνω με τη λέξη αντίπαλος, μη πάει το μυαλό σας στη βία! Κάλλιστα η αρένα μπορεί να είναι μια αθλητική αναμέτρηση και ο αντίπαλος να είναι ένας συμμαθητής σε ένα παιχνίδι γνώσεων.

# μέσα από τους άθλους του Ηρακλή, έμαθα ότι πολλές φορές η δύναμη του μυαλού μας υπερέχει εκείνης του σώματος. Η αξιολόγηση πληροφοριών και συμβουλών από φίλους είναι πάντα χρήσιμη και πρέπει να επιλέγουμε τον κατάλληλο τρόπο για να υπερισχύσουμε έναντι των καταστάσεων, που δεν είναι πάντα ο ίδιος.

# Τέλος, σας προτείνω να κρατήστε κατά νου ότι το κακό (όπως και το καλό άλλωστε) γυρίζει πίσω σε εκείνον που το δημιουργεί.

Τόσο τα παιδιά όσο και τους νέους, ο Ηρακλής είναι σε θέση να τους διδάξει πολλά, αρκεί να του δώσουν μια ευκαιρία και να έχουν την ανάλογη διορατικότητα. Πολλά συμπεράσματα που επωάζουν, με λίγη περισσότερη σκέψη μπορούν να ανθίσουν και να γίνουν εφαλτήριο για τη ζωή και τον χαρακτήρα τους.

Οδεύοντας πλέον προς το τέλος του άρθρου, θα μοιραστώ μαζί σας ένα μυστικό που δεν είναι και τόσο άγνωστο. Οι άθλοι του Ηρακλή δεν ήταν 12 αλλά περισσότεροι, μιας και ο μυθικός μας ήρωας ξεκίνησε τη δράση του από μωρό, οπότε κατέγραψε στο βιογραφικό του πολλά, μα πολλά κατορθώματα!

Το βιβλίο κλείνει με μια μικρή αναφορά στην ευρύτερη ζωή του, στην επιλογή του να ακολουθήσει τον δρόμο της Αρετής που μπορεί να είχε δόξα αλλά κυοφορούσε στους κόλπους του και πόμπολα εμπόδια και κλείνει με τον οικοδεσπότη Ηλία που νιώθει έντονη την έλλειψη της μητέρας του.

Από τα βιβλία που διαβάζω, επιλέγω μια φράση που μου κίνησε το ενδιαφέρον για να την μοιραστώ μαζί σας. Από το βιβλίο της Κωνσταντίνας Τασσοπούλου, ένα σύντομο βιογραφικό της οποίας θα βρείτε στο τέλος του άρθρου, επέλεξα την παρακάτω:

…η απώλεια είναι τέρας, η ζωή όταν χάνεται κάποιος που αγαπάς γίνεται άγρια και κανένας σήμερα δεν είναι ημίθεος σαν τον Ηρακλή, ώστε να μπορέσει με ευκολία να τα βγάλει πέρα…

Η αλήθεια είναι ότι πριν ξεκινήσω να διαβάζω για τα κατορθώματα του ημίθεου Ηρακλή, προσπάθησα να ανασύρω από τη μνήμη μου όσους περισσότερους άθλους μπορούσα. Δε θα πω ψέματα κάπου εκεί στο 5 άρχισα να έχω κενά μνήμης. Με λίγη προσπάθεια θυμήθηκα έναν ακόμη και έκανα το σύνολο 6, μα με παρονομαστή το 12, είχα καταφέρει να θυμηθώ μονάχα τους μισούς από τους ξακουστούς άθλους του Ηρακλή.  Θέλω να καταλήξω ότι το βιβλίο χωρίς να με κουράσει, ανατροφοδότησε τα κενά μνήμης μου με έναν τρόπο διαφορετικό που πολύ αγάπησα.

Μια προσέγγιση για τους νέους, ένα βιβλίο με γνώσεις γραμμένο στη δική τους αργκό, ένα βιβλίο με ιδιαίτερη εικονογράφηση που όλα συνάδουν σε ένα άρτιο και ευφάνταστο αποτέλεσμα!

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ίτανος.

Η εικονογράφηση έγινε από τη Βέρα Κολοκούρη.

Η Βέρα Κολοκούρη έδειξε την τάση της για δημιουργική έκφραση ήδη από το Δημοτικό. Σπούδασε Γραφικές Τέχνες στο 4ο Τεχνικό Λύκειο Αθηνών και Γραφιστική στη Σχολή Βακαλό, ενώ εργάστηκε για 16 χρόνια στο περιοδικό «ELLE» και σε άλλα έντυπα της εκδοτικής εταιρείας Πήγασος. Τρέφει μεγάλη αγάπη για τις εφαρμοσμένες τέχνες, το κολάζ και τα γκραφίτι. Ο Φάρος Τυφλών, στην Καλλιθέα, βρίσκεται δίπλα στο πατρικό της σπίτι. Η συγγένεια με μέλος του οίκου την έκανε από μικρή να έχει γνώση πάνω σε θέματα τυφλότητας και να θαυμάζει τη συνεχή προσπάθεια των μελών του.

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα του βιβλίου.

Η Κωνσταντίνα Τασσοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1977. Έχει δημοσιογραφικές και μουσικές σπουδές, είναι κάτοχος Πτυχίου Πιάνου και Πτυχίου Αρμονίας της Μουσικής και παίζει πιάνο συνοδεύοντας θεατρικές παραστάσεις, χορωδίες, γιορτές, πανηγύρια και οικογενειακές μαζώξεις.

Γράφει ιστορίες για παιδιά, μεγάλους, ζώα και κατσαρίδες.

Είναι μέλος της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς και της Αστικής Πολιτιστικής Εταιρείας «la Melena del Huachingo».

Κείμενά της έχουν βραβευτεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς και έχουν ανέβει σε θεατρικές παραστάσεις στο ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, στο Θέατρο Αργώ, στην Παραμυθοχώρα κ.ά.

Βιβλία της που κυκλοφορούν:

«Μαγειρεύοντας μ’ ένα ψάρι», «Κατσαριδολογίες», «Τυρολόγιον» και «για να πεις τα κάλαντα» / (Εκδόσεις Ίτανος)

«Στην Αριθμούπολη» και «Τα Κοινόχρηστα» / (Εκδόσεις Καστανιώτη)

«Σιγά τ’ αυγά… κι είναι και κόκκινα» και «Kidy & Φανούρης» / (Εκδόσεις Otherwise)

«Το καλοκαίρι του Ευκλείδη», «Όταν είναι Χριστούγεννα» και «Τι είναι τα Χριστούγεννα;»  / (Εκδόσεις Οσελότος)

«Σταγόνες» / (Εκδόσεις Άπαρσις)

«Ιστορίες Γάμου» / (Εκδόσεις Εντύποις) και

«Colorific Greece»/  (Εκδόσεις Αστερόπη).

Έχει συμμετάσχει σε συλλογικές εκδόσεις:

«Τα κείμενα» (Εκδόσεις Βιβλιόφιλων Εδέσσης),

«Επιστροφή στο χωριό» (Εκδόσεις Ά/συνέχεια),

«Λογοτεχνικό Μπιστρό ‘09-’10» (Εκδόσεις Literary Bistro),

«Τα παραμύθια του Οσελότου» (Εκδόσεις Οσελότος),

«Ιστορίες Βιβλίων» (Εκδόσεις Καστανιώτη).

Το οπισθόφυλλο του βιβλίου αναφέρει:

Τρεις έφηβοι κολλητοί δίνουν ραντεβού ώρα τρεις για να κάνουν μια εργασία για το σχολείο. O επιμελής Ηλίας, ο κυνικός Άρης και η ρομαντική Ρέα διαβάζουν ξανά τους άθλους του Ηρακλή κι έτσι, συστήνονται μαζί του ξανά. Είχαν να τον συναντήσουν από τότε που πήγαιναν στο Δημοτικό… Τώρα πια, θα τον δουν εντελώς διαφορετικά, όπως και εντελώς διαφορετικά θα τον καταλάβουν.

Οι άθλοι του Ηρακλή κρύβουν και ταυτόχρονα φέρνουν στην επιφάνεια αλήθειες πολύτιμες, τόσο για το νεανικό κοινό, όσο και για τον καθένα. Ένα βιβλίο με σύγχρονη αισθητική και γλώσσα, που ξεφυλλίζεται σαν περιοδικό και διαβάζεται μονορούφι.