Φανερά – Μυστικά
Αχ ζωή
Στον ιστό της αράχνης
Ακουμπά το μαζί
Σε παγίδα
Κρεμιέται η καρδιά
Και γεννά την ελπίδα
Ορκισμένο φιλί
στο ρολόι σου τάζω
των αιώνων στιγμή
Σε κερί
μία φλόγα ζεσταίνει
μια ευχή δροσερή
Το μετά
το φοβούνται μονάχα
τα σπασμένα φτερά
Ψιθυρίζω γλυκά
Τολμηρά και δειλά
Φανερά μυστικά…
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Φανερά μυστικά! όπως τα βλέμματα που δεν μπορούν να κρυφτούν…
Ναι Ερίνα μου… Την καλημέρα μου!
Πόσο δίκιο έχεις… για το μετά που το φοβούνται μονάχα
τα σπασμένα φτερά. Πολύ όμορφο!!! Την καλημέρα μου.
Σας ευχαριστώ πολύ! Ετσι είναι πράγματι…αν σπάσουν τα φτερά…είναι πιο δύσκολα όλα μετά… όμως κάτι γίνεται και ξαναρχίζουμε τις πτήσεις…Την καλημέρα μου!
Πολύ όμορφο Μάχη μου γεμάτο ζεστασιά!!!Καλημέρα 🙂
Σε ευχαριστώ πολύ Άννα μου. Την καλημέρα μου!
Πόση ομορφιά έχει αυτή η πέννα, που βουτά στο μελάνι της ψυχής για να κεντήσει με το φως της την άβυσσο που μας περιβάλει. Πόσο τρυφερή μένει η καρδιά και αντιστέκεται με πείσμα στα εύκολα, υψώνοντας τις λέξεις χελιδόνια σε άλλους πνευματικούς ορίζοντες. Μάχη, ας έχεις την ευλογία να γράφεις.
Τα λόγια μου είναι φτωχά μπροστά στο τόσο όμορφο σχόλιό σας.
Θερμά σας ευχαριστώ και σας στέλνω την αγάπη μου!
Πολύ όμορφο Μάχη και αυτό σου το ποίημα! Είναι βγαλμένο από την καρδιά σου και φαίνεται!
Σε ευχαριστώ Ιφιγένειά μου. Είναι βγαλμένο πράγματι από την καρδιά και αφιερωμένο επίσης.. 🙂
… το μετά
το φοβούνται μονάχα
τα σπασμένα φτερά …
Ομορφιά …
Σε ευχαριστώ Παναγιώτη… στέκεσαι πάντα στην ουσία …
Μάχη μου όμορφες σκέψεις!!!
Λόγια μελωδικά!!!!
Μπράβο σου! Ωραιότατο το ποίημα σου!!!!
Σε ευχαριστώ Ελένη μου για τα καλά σου λόγια. Την καλησπέρα μου