Αχ ζωή
Στον ιστό της αράχνης
Ακουμπά το μαζί
Σε παγίδα
Κρεμιέται η καρδιά
Και γεννά την ελπίδα
Ορκισμένο φιλί
στο ρολόι σου τάζω
των αιώνων στιγμή
Σε κερί
μία φλόγα ζεσταίνει
μια ευχή δροσερή
Το μετά
το φοβούνται μονάχα
τα σπασμένα φτερά
Ψιθυρίζω γλυκά
Τολμηρά και δειλά
Φανερά μυστικά…
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Ακολουθήστε μας
Αναλυτικά, όλες οι προσφορές των εφημερίδων του Σαββάτου και της Κυριακής συγκεντρωμένες σε ένα και μόνο σημείο!
Απρίλης, Μάης καθοδόν. Κορίτσια στου έρωτα το ρουν. Έχουν το ένστικτο των λουλουδιών: να μην ανθίσουν δε μπορούν. _ γράφει ο Σπύρος...
Στην ωραία Ελένη μας -Στη μνήμη της συμμαθήτριας Ελένης Μ.- Γλυκούλα και ονειρική, οι δυο σε ένα θρανίο. Δεν ήσουν καν ομηρική, μα άγγιζες το Θείο. Δεν ήσουνα του Μενελά*, βασίλισσα της Σπάρτης. χωριατοπούλα, που γελά και τη γελάει ο Μάρτης....
Είμαστε όλοι σε μια αρένα, όπου τέρατα κάθε λογής ορμάνε. Το κοινό ζητωκραυγάζει με την πρώτη σταγόνα αίματος, με το πρώτο σημάδι ήττας. Κρατώντας ένα μικρό σπαθί τι να καταφέρεις; Εχθροί τέτοιας ρώμης πάντα κερδίζουν. Ποιος ο λόγος να αγωνίζεσαι; Ποιος ο λόγος να...
Ξέρεις, μου μοιάζει όλο αυτό σαν βαρκάδα. Στη μέση του σύμπαντος. Κουκίδα ασήμαντη. Να θες να βγεις να ξεσκάσεις. Να πας μια βόλτα στα μαγαζιά. Να μυρίζεις τον αέρα στην Αιόλου, Τα ασβεστωμένα παρτέρια της παλιάς πόλης, Τα πεύκα του Σειχ - Σου, Το μοναστήρι της...
Σε μιαν άλλη εποχή, σε ένα παλιό ξεχασμένο βιβλίο, βρέθηκε μια ιστορία. Πεταμένες λέξεις σε σελίδες που ξεθώριασαν βρέθηκε σε ένα κουτί σκονισμένο. Το βρήκες και το σκούπισες, το άνοιξες και το ξεφύλλισες, την σκέφτηκες στο λεπτό. Όσο Ιστορία μύριζε και το...
Ακολουθήστε μας στο Google News
Ακολουθήστε μας στο Google News
Διαβάστε κι αυτά
Σε μιαν άλλη εποχή, σε ένα παλιό ξεχασμένο βιβλίο, βρέθηκε μια ιστορία. Πεταμένες λέξεις σε σελίδες που ξεθώριασαν βρέθηκε σε ένα κουτί σκονισμένο. Το βρήκες και το σκούπισες, το άνοιξες και το ξεφύλλισες, την σκέφτηκες στο λεπτό. Όσο Ιστορία μύριζε και το...
Αγαπημένη μου Μούσα Ξύπνησα νωρίς το πρωί στο δωμάτιό μου Δεν πρόκειται να πλύνω τα μαλλιά μου ή να ξυριστώ Πρέπει να πακετάρω γρήγορα και να φύγουμε Εγώ και εσύ σε ένα μακρινό μέρος Όμορφη μου Μνήμη καταγράφεις τη λαμπερή θάλασσα και τον καταρράκτη που πέφτει...
Φειδίας και ζωφόρος του Παρθενώνα Δύο αιώνες βίαιης αποκοπής το μέλλον μια αρχαίας άγνωστης χώρας Άγνωστος ο πλαστουργός Φειδίας ανύπαρκτος ο Παρθενώνας Ο Δυτικός πολιτισμός λησμόνησε την μήτρα του τη χρήση των Μουσείων ως χώρων αφιερωμένων στις Μούσες Ελληνίδες...
Φανερά μυστικά! όπως τα βλέμματα που δεν μπορούν να κρυφτούν…
Ναι Ερίνα μου… Την καλημέρα μου!
Πόσο δίκιο έχεις… για το μετά που το φοβούνται μονάχα
τα σπασμένα φτερά. Πολύ όμορφο!!! Την καλημέρα μου.
Σας ευχαριστώ πολύ! Ετσι είναι πράγματι…αν σπάσουν τα φτερά…είναι πιο δύσκολα όλα μετά… όμως κάτι γίνεται και ξαναρχίζουμε τις πτήσεις…Την καλημέρα μου!
Πολύ όμορφο Μάχη μου γεμάτο ζεστασιά!!!Καλημέρα 🙂
Σε ευχαριστώ πολύ Άννα μου. Την καλημέρα μου!
Πόση ομορφιά έχει αυτή η πέννα, που βουτά στο μελάνι της ψυχής για να κεντήσει με το φως της την άβυσσο που μας περιβάλει. Πόσο τρυφερή μένει η καρδιά και αντιστέκεται με πείσμα στα εύκολα, υψώνοντας τις λέξεις χελιδόνια σε άλλους πνευματικούς ορίζοντες. Μάχη, ας έχεις την ευλογία να γράφεις.
Τα λόγια μου είναι φτωχά μπροστά στο τόσο όμορφο σχόλιό σας.
Θερμά σας ευχαριστώ και σας στέλνω την αγάπη μου!
Πολύ όμορφο Μάχη και αυτό σου το ποίημα! Είναι βγαλμένο από την καρδιά σου και φαίνεται!
Σε ευχαριστώ Ιφιγένειά μου. Είναι βγαλμένο πράγματι από την καρδιά και αφιερωμένο επίσης.. 🙂
… το μετά
το φοβούνται μονάχα
τα σπασμένα φτερά …
Ομορφιά …
Σε ευχαριστώ Παναγιώτη… στέκεσαι πάντα στην ουσία …
Μάχη μου όμορφες σκέψεις!!!
Λόγια μελωδικά!!!!
Μπράβο σου! Ωραιότατο το ποίημα σου!!!!
Σε ευχαριστώ Ελένη μου για τα καλά σου λόγια. Την καλησπέρα μου