Έκλεισε η πόρτα πίσω μου βαριά
έστρωσε η θλίψη χαλί στη μοναξιά
σε μια γεύση πικρή του έρωτα
Οπλίστηκες με του ασημιού τη λόγχη
έγινες διάπυρη απειλή
μια φρίκη σκόρπισες
στο έλεος και οι χτύποι της καρδιάς
βρίσκουν καταφύγιο
στα μύχια μαξιλάρια της φαντασίας
Μια θολή παραφροσύνη
στο κάθυγρο μονοπάτι του πόνου
έριξες γυμνή στο βάραθρό σου
Ελεεινέ…
Πάνω στα τρομακτικά είδωλα
πάνω στην ωμή βία σου
έμαθα να σε νικώ
Έγινα εσύ…
Η Άτρωτη ποινή σου!
-
γράφει η Ασημίνα Λεοντή
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Η απόλυτη ποιητική περιγραφή του φόβου!!! Πολύ δυνατό Ασημίνα μου μπράβο!!!
Σοφια πολυ σε ευχαριστω . για τη στηριξη !!!
Ευχομαι καλο βραδυ!!!
Ευχαριστω και τη Ελενη Γκαμπουρα!!
Για την επιμελεια..και συγχωρεστε με για τους τονους αλλα δεν μου παρεχει το κινητο αυτην την πολυτελεια..το ειχα ανεφερει και στην Μαχη !!
Καλη σας συνεχεια!!!
ΌΤαν μιλούν οι ποιητές εγώ σιωπω. Μα αν είναι να μιλήσω θα πω ότι ωραία γράφεις Μίνα και συνέχισε μα όχι με ένα ποίημα το μήνα, μόνο,,,
Λενα ευχαριστω για ολα!!!
Καλο βραδυ!!!
είναι ωραίο να τον νικάς…Ασημίνα μου…ωραίο και το ποίημα σου
Πολυ σε ευχαριστω Μαχη πρεπει να νικαμε τετοιες Μαχες!!!!!
Νασαι καλα και ρο περασμα σου!!
Καλο σου βραδυ!
Χρειάζεται να σκύψουμε βαθιά μέσα μας,να τον αντιμετωπίσουμε στη ρίζα του,εκεί μπορούμε να τον νικήσουμε! Δυνατή η νοηματική περιγραφή Ασημίνα!
..Αννιω.με κσθυστερηση σου απαντω.η τεχνολογια βλεπεις..σε ευχαριστω πολυ κι απο εδω!!!
Τιμη μου!!!