Χαμήλωμα του ήλιου
στο πίσω του βουνού,
στον
αφεδρώνα του βράχου.
Μια θάλασσα μνήμη-
σε γλείφω
σε ρουφώ
σ' αφαιμάζω.
Θροΐζω στην άπνοια
σα λεβάντα μικρή
κι αλμυρίκι της θάλασσας γίνουμαι.
Λεκιάζω το σεντόνι μου
θεριεύω τον ιδρώτα μου
κι είμ' εκεί
κι είμ' εκεί
κι είμ' εκεί.
_
γράφει ο Βαγγέλης Ντίνος
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Έντονα ερωτικό με όμορφες αλληγορίες!
έρωτας πλεγμένος με βελονάκι…έμπειρου χεριού…