Κυλάει η σιωπή σαν δάκρυ
κι εκεί στο πέτο πάνω απ΄ την καρδιά
σταλάζει λίγη αγάπη.
Λίγη αγάπη χρυσή
λίγη αγάπη κρυφή
λίγη ξεχασμένη αγάπη.
Την είχε ο νους από παιδί
σαν φυλακτό και σαν πληγή
πληγή μικρή πληγή βαθιά
πληγής καθρέφτης τα μάτια τα θολά
κι από τα μάτια μέχρι την καρδιά
αγάπης δάκρυα μαγικά
νεράιδας χάδι και άγγιγμα
άγγιγμα αγάπης τρυφερό
αγάπης χάδι παιδικό
και της σιωπής το χρώμα κατακόκκινο.
_
γράφει η Άννα Ρουμελιώτη
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Ακολουθήστε μας
Αναλυτικά, όλες οι προσφορές των εφημερίδων του Σαββάτου και της Κυριακής συγκεντρωμένες σε ένα και μόνο σημείο!
Μη με κρατάς! Θέλω να πάω κοντά. Τυφλώνομαι απ’ την ομορφιά της. Πρέπει να την αγγίξω κι ας γίνω ανάμνηση στη δίνη της. Είναι η σωτηρία μου. Η αρχή και το τέλος των πάντων.Καρδιά από πέτρα, χέρια και πόδια φτιαγμένα από χαλάζι. Τί να σου κάνουνε κι αυτά;...
Σκιάχτρα μορφές Έρχονται και ταράζουν τα όνειρά μου Η διέξοδος μέσα μου Ομίχλη απέραντη Ταξίδια ανείπωτα Ανατριχιάζουν στο βλέμμα μου Ψιλά γράμματα οι λέξεις Στη συμφωνία θανάτου Σιωπή απόλυτη Συμπαραστάτης στο πλάι μου Και βήματα μετρημένα...
Τα θυμάμαι εκείνα τα τραγούδιαόνειρα καλοκαιρινά, αγκαλιές κάτω από τ' άστρα.Θυμάμαι την μελωδία, το στίχο, τον ρυθμόθυμάμαι, θυμάμαι την ζεστασιά και το σ' αγαπώ. Να τ' οι δίσκοι, να και τα όνειρα μαςκάθε μελωδία ξεχωριστή, όπως και κάθε μέραμια μελωδία...
Μεγάλη παρηγοριά φίλε μου το γράψιμο. Σου κρατάει απίστευτη συντροφιά. Έτσι και γράψεις στο χαρτί - ή όπου αλλού δεν έχει σημασία- αυτά που σου βαραίνουν το μυαλό και την καρδιά, πάει περίπατο η όποια μοναξιά σου. Αν δε παράλληλα, τα όσα σου...
Πόσες ημέρες να έχουν περάσει που η Θεανώ δεν έχει ανταλλάξει δυο ανθρώπινες λέξεις με συνάνθρωπό της; Μια εβδομάδα, δυο; “Και να δεις που, έτσι όπως πάει το πράμα, θα ξεχάσω πώς μιλάνε οι άνθρωποι, αφού εισπράττω μόνο ήχους και δεν...
Ακολουθήστε μας στο Google News
Ακολουθήστε μας στο Google News
Διαβάστε κι αυτά
Πόσες ημέρες να έχουν περάσει που η Θεανώ δεν έχει ανταλλάξει δυο ανθρώπινες λέξεις με συνάνθρωπό της; Μια εβδομάδα, δυο; “Και να δεις που, έτσι όπως πάει το πράμα, θα ξεχάσω πώς μιλάνε οι άνθρωποι, αφού εισπράττω μόνο ήχους και δεν...
Δεμένος χειροπόδαρα πάνω στο χωρίς στρώμα σιδερένιο κρεβάτι, και ακριβώς πάνω από το κεφάλι του κρεμασμένο, ένα βρυσάκι σαν εκείνο του παλιού καιρού που είχαμε στους νιπτήρες μας, όχι σαν υπό απειλή Δαμόκλειας σπάθας αλλά κυριολεκτικά σπάθας εν δράση....
Ερημιά προκαλεί ο πόλεμος και η φτώχεια. Και μια πόλη κατάστρεψε ολοσχερώς μια βόμβα Δίχως παιδιά, δίχως χαρά μόνο με πόνο και σκλαβιά. Δίχως διασκέδαση και καλοπερασιά μόνο με πόλεμο που προκαλεί ζημιά _ γράφει ο Ευθύμιος-Ραφαήλ...
Όμορφο, τρυφερό, λυρικό!!! Τι άλλο να πω, τα έχει όλα και ο τελευταίος στίχος μου άρεσε πολύ.Συγχαρητήρια Άννα.
Μάρθα σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια!Αυτός ο τελευταίος στίχος μου άρεσε κι εμένα πολύ. Καλή σου μέρα!!
Άννα μου από τα πιο τρυφερά ποιήματα που έχω διαβάσει!!!Μπράβο σου!!!!!
Σε ευχαριστώ τόσο για την τρυφερή σου συντροφιά Σοφία μου!Την καλημέρα μου!
Εξαιρετικό!!! Βγάζει τόσο συναίσθημα. Συγχαρητήρια Άννα.
Σε ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ Βάσω!Καλημέρα!
όμορφο χρώμα… Καλή σου μέρα φιλενάδα
Καλό είναι 😉 Καλημέρα Μάχη μου!!
Το χρώμα σύμβολο της αγάπης, του έρωτα, της φιλίας, της θυσίας ,της μέθης, του ηλιοβασιλέματος…
Πόσο όμορφα στόλισε τη σκέψη σου!
ΜΠΡΑΒΟ!
Πάντα ενθαρρυντική!!!Σας ευχαριστώ πάρα πολύ κυρία Χρυσούλα!!
“…και της σιωπής το χρώμα κατακόκκινο…”
Κι όταν έχει και η σιωπή χρώμα κατακόκκινο, καταλαβαίνεις τι γίνεται με την αγάπη!!!!!!!!!!!!!!!!
Πολύ όμορφο και σ’ ευχαριστώ!!!!!!!!!!!!!!
Σε ευχαριστώ Αθηνά μου…. πάρα πολύ!!!
Τρυφερή μου και αγαπημένη ποιήτρια Άννα καλημέρα!!
Καλή σου μέρα ωραία μου Ελενα με τα γλυκά σου λόγια!! ?