Αλλάζω συνεχώς τραγούδι στη λίστα μου. Τα αυτιά μου έχουνε τρυπήσει από τους ίδιους ήχους. Μονότονα κυλά η μουσική στα αυτιά. Όλα έχουνε δημιουργηθεί, σκέφτομαι. Όλα έχουνε εκτελεστεί με νότες και παύσεις και κλειδιά. Όλα έχουνε γραφτεί στο πεντάγραμμο. Όλα έχουνε τραγουδηθεί. Όλα υπάρχουν ήδη. Και εγώ ήδη υπάρχω. Το ξέρω. Σε εκατό και ένα εαυτούς γνήσιο και αντίγραφα μπερδεμένα με ένα σωρό κλώνους. Όλοι εμείς οι ίδιοι σε έναν κόσμο φωτοτυπικό.
Παίζω στους σταθμούς του ραδιοφώνου μήπως και βρω τη σωτηρία μου τούτο το ενοχλητικό βράδυ. Κονσερβοκούτι επιλογών. «Καινούρια» τραγούδια που παίζουν συνεχώς την πρεμιέρα τους με τις ευλογίες των παραγωγών. Αλίμονο, τούτη η μουσική ρουτίνα κοντεύει να τρυπήσει τα χέρια μου. Άλλο ένα αποτυχημένο τραγούδι να ακούσω και θα σπάσω το πληκτρολόγιο, σκέφτομαι.
Το κλείνω και το πετώ το έξυπνο μουσικό μαραφέτι μου και ξεβουλώνω τα αυτιά από τις καλωδιωμένες μου ωτασπίδες. Τίποτα δε μπορεί να ξεκλειδώσει τις σκέψεις μου. Τίποτα δε φτιάχνει μια αρχή. Μια αρχή καλύτερη από τούτο το τέλος. Ή έστω ένα τέλος καλύτερο από τούτη την αρχή…
Βγαίνω θυμωμένη στο μπαλκόνι και αχνίζω στη βραδιά με την ανάσα μου. Μου λείπει ένα τσιγάρο γαμώτο! Ναι, πράγματι μου λείπει τρελά ένα τσιγάρο, από εκείνα τα βαριά που κάπνιζα χρόνια πριν σε ένα στενότερο μπαλκόνι με σκουριασμένα κάγκελα τραγουδώντας μπαλάντες και προφέροντας με cine δάκρυα το όνομά του…
Παίρνω μια τζούρα από τον αέρα της νύχτας και τον αναπνέω. Σχηματίζω μια μορφή προκλητική, ένα βλέμμα μελαγχολικό και βήματα απαλά. Μπορώ ακόμα να τον βλέπω να περνά κάτω από εκείνο το μπαλκόνι και να με κοιτάζει φευγαλέα. Να του γελάω και εκείνος να το βάζει στα πόδια. Να γράφω το καλύτερό μου ποίημα εκείνο το βράδυ. Μέχρι να έρθει το επόμενο που θα πάρει τη θέση του κάποιο άλλο.
Ο αέρας γεμίζει χορταστικές αναμνήσεις, εικόνες από ένα τρυφερό παρελθόν. Όλη μου η αλήθεια σε ρετρό ιστορίες γραμμένη. Ξαφνικά μια μουσική απλώνει στη νύχτα και τα αστέρια τη χορεύουν. Τη γνωρίζω καλά αυτή τη μελωδία. Ένας έρωτας τελειωμένος από καιρό χωρίς σκοτεινά σημάδια, φωτίζει την καρδιά μου. Είναι εκείνο το φως που κάποτε καταχώρησα εκεί μέσα για πάρτη σου για να μην το ξεχάσω. Το ξέρω. Είναι ετούτη η μουσική που έφτιαξα για σένα που δε την έπαιξε κανένας σταθμός και δεν την έγραψε κανένας συνθέτης.
Σηκώνω μηχανικά το χέρι με τα δυο δάχτυλα παράλληλα και αρπάζω το τσιγάρο από το στόμα και ξεφυσάω απαλά με όση ηθοποιία διαθέτω. Μια καρδιά σύννεφο καπνού απλώνει στον αέρα και ταξιδεύει. Μια καρδιά αλλοτινή φθινοπωρινή γεμάτη από κίτρινα ξερά φύλλα. Ακόμα ακούγεται ο ήχος της σαν την περπάταγες… Τόσο παιδικός. Τόσο ερωτικός. Τόσο αναγκαίος. Μια καρδιά ταξιδεύει. Εκεί που ξέρεις και ξέρω. Στα μέρη εκείνα που ξεσηκώσαμε κάποτε μια μουσική παρθένα…
«Όλα τα κυπαρίσσια δείχνουνε μεσάνυχτα
Όλα τα δάχτυλα σιωπή
Έξω από τ’ ανοιχτό παράθυρο του ονείρου
Σιγά σιγά ξετυλίγεται
Η εξομολόγηση
Και σαν θωριά λοξοδρομάει προς τ’ άστρα!»
“Επτά νυχτερινά επτάστιχα” (Προσανατολισμοί)
Οδυσσέας Ελύτης
[…]Ή έστω ένα τέλος καλύτερο από τούτη την αρχή[..] ωραίο το άγγιγμά σου Μάχη μου … δυνατό.. Καλημέρα!
Με πόση αλήθεια ομορφιά η παλιά σου όραση φέγγει! Την καλημέρα μου Μάχη.
Το πρώτο πρώτο σκίρτημα π’ αισθάνεται η καρδιά μας…
θα έρχεται ακάλεστο στα πιο κρυφά όνειρά μοας..
Θα βλέπεις να χορεύουνε οι νότες στο παρτέρι …
εκεί όπου περπάτησες…κρατώντας του το χέρι…
κι αν πάλι αργήσει να φανεί στ’ ονειροδρόμιό του…
είναι γιατί δεν άκουσε Τ’ ΑΝΤΙΟ το δικό σου!
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΑΧΗ ΜΟΥ!! ΠΑΛΙ ΜΑΣ ΤΑΞΙΔΕΨΕΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΜΠΡΑΒΟ!!!!!!!!!!!
Πολύ πολύ όμορφο. Γεμάτο εικόνες και συναισθήματα. Καλημέρα Μάχη!
Έχεις δίκιο . όλα έχουν επιπωθεί όλα έχουν γραφτεί όλα έχουν παιχτεί Ουδέν καινόν υπό τον ήλιο. ΈΝΑΣ έρωτας μεγάλος όμως, μια μεγάλη αγάπη, πώς σε κάνει και τα βλέπεις όλα ξαναγεννημένα για σένα, όλοκαίνουρια και πανέμορφα. Η ομορφιά Μάχη μου έχει τούτο το ιδιαίτερο Βλέπεται με τα μάτια της ψυχής και της καρδιάς και όλα μοιάζουν Ανοιξιάτικα και φρέσκα όταν είσαι ερωτευμένος. Ούτε και αυτό που λέω είναι καινούριο μα είναι τόσο αληθινό…Καλημέρα και από δω. κΑΙ ΜΌΝΟ ΠΟΥ ΕΊΝΑΙ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΔΕΝ ΟΜΟΡΦΑΊΝΕΙ ΤΑ ΠΡΆΓΜΑΤΑ;
¨Είναι ετούτη η μουσική που έφτιαξα για σένα που δε την έπαιξε κανένας σταθμός και δεν την έγραψε κανένας συνθέτης!!!¨ Δεν τελειώνουν οι μουσικές… ούτε τα λόγια και οι αγάπες!!! Συνεχίσουν σε πείσμα των καιρών και των κύκλων της ζωής. Συνεχίσουν μαζί μας… όπως και πριν, όπως και μέτα απο μας!!! Δυνατό το κείμενο σου Μάχη μου… γιατί δυνατή είναι η καρδιά σου και ο τρόπος που κοιτάς και αγγίζεις!!! Την αγάπη μου…να έχεις-έχετε ένα όμορφο Σαββατοκύριακο!
Γιατί ο έρωτας είναι στίχοι και μουσική, ένα και μοναδικό τραγούδι για τον καθένα, για την καθεμιά και μας κάνει να νιώθουμε πράγματα που δεν ξεχνιούνται ποτέ. Καταπληκτικό Μάχη μου!
Άννα μου σε ευχαριστώ… Καλό βράδυ
Ζωή μου σε ευχαριστώ..είναι αλήθεια η παλιά όραση φέγγει τρυφερά..και χαρίζει γλυκές αναμνήσεις! Καλό βράδυ
Κυρία Χρυσούλα πολύ χαίρομαι που ταξιδέψατε μαζί μου… Σας ευχαριστώ..
Χριστίνα μου σε ευχαριστώ πολύ! Καλό Σαββατοκύριακο
Γλυκιά μου Λένα…ναι η Παρασκευή από μόνη της ομορφαίνει τα πράγματα…και ναι η ερωτευμένη καρδιά…τα βλέπει όλα καινούρια και αληθινά…από την αρχή και διαφορετικά… Καλό σου βράδυ!
Σοφία μου ναι…δεν τελειώνουν… Σε ευχαριστώ πολύ πολύ για τα τόσο τρυφερά λόγια.. Να έχετε όλοι σας ένα πολύ ομορφο Σαββατοκύριακο!!!
Ετσι είναι Πόπη μου όπως όμορφα τα λες.. Να σαι καλά! Καλό βράδυ!
Ένα ταξίδι ψυχής στις μουσικές που δεν ακούει κανείς παρά μόνο ο ευατός μας. Εύγε Μάχη!
Σε ευχαριστώ Ελενά μου. Ναι ο εαυτός μας όμως αρκεί για να κάνει ολόκληρη ορχήστρα…. Καλή Κυριακή!
Η θύμιση της Αγάπης που βιώσαμε είναι δυνατή και ομορφαίνει τη ζωή μας, ακόμα κι αν αποτελεί παρελθόν. Δίνει όμως την ελπίδα για ένα καινούργιο βίωμα, που εύχομαι, Μάχη, να το έχεις στη ζωή σου και να σε εμπνέει. Πολύ αξιόλογη η γραφή σου, γεμάτη συναισθήματα και εικόνες!!!!
Μάρθα σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια! Καλή σου εβδομάδα!
Και πάλι με χρονοκαθυστέρηση!!! Αλλά άξιζε τον κόπο! Θαρρώ πως μου’ κλεψες τις σκέψεις!!! Χιλιοειπωμένα, χιλιοτραγουδισμένα, και πάλι, να μην μπορείς να βρεις “εκείνη” τη μελωδία που θα σε ταξιδέψει, θα σε πάει αλλού ή και άλλοτε!!!
Σ’ ευχαριστώ για τις μνήμες!!!!!!!!!!
Αθηνά μου σε ευχαριστώ πολύ… Ταιριάζουμε πολλοί με τούτες τις σκέψεις και αυτό δίνει άλλη μουσικότητα στην καθημερινότητά μας… Καλό σου απόγευμα!