Σκορπάω στίχους για το καλοκαίρι
Στα φθινοπωρινά περάσματα του ανέμου
Απρόσκλητη μπαίνω στην εποχή
Σφίγγοντας στο στήθος μου μιαν άλλη
Ο υγρός νοτιάς περνάει ασφυκτικά
Μέσα απ’ το ασπρόμαυρο φόντο μου
Γκρίζες οι δροσοσταλίδες του σ’ όνειρο αχνό
Μ’ αγκαλιάζουν, μητρικά, τα γυμνά κλαδιά των δέντρων·
Αποκαλύπτομαι.
Ξαπλώνω στη γη
Τα χέρια μου συντροφιά στα ξερά φύλλα
Θ’ αγγίξει το σώμα μου η πρώτη βροχή·
Ξεπλένομαι.
Αντίο, χελιδόνια μου
Αντίο, διαβάτες των ευχών
Φεύγετε για τόπους μακρινούς
Φτερά μικρού παιδιού η αγάπη μου
Πετάει μαζί σας και λυτρώνομαι.
_
γράφει η Άννα Ρουμελιώτη
Στρωτή κλιμάκωση των εικόνων και ομαλή κύλιση των λέξεων από κάποια που είναι γνώστης της γλώσσας και την αγαπά.
Ταξίδεψα. Τώρα πια οι απαιτήσεις μου από την ποίηση είναι πολλές. Με αντάμειψες. Ευχαριστώ!
Εγώ σας ευχαριστώ!Με τιματε αφάνταστα. Μεγάλη μου χαρά που σας ταξίδεψαν οι στίχοι μου.Να είστε καλά!!
Θα συμφωνήσω με τον κ. ΠΑΡΕΛΗ μας ταξίδεψες!!! Ευλογία οι εικόνες και οι εναλλαγές της φύσης, μαγικός ο τρόπος που τις έπλασε η πένα σου!!! Την καλημέρα μου αγαπημένη μου Άννα και μια όμορφη εβδομάδα!!!
Πολύ χαίρομαι που ταξίδεψες Σοφία μου ..η μαγεία της φύσης είναι καταλυτική .. μας εξημερώνει… Καλή εβδομάδα!!!