Βιογραφικά στοιχεία

Χρήστος Γκόλιαρης

Ο Χρήστος Γκόλιαρης, γεννήθηκε στις Σέρρες το 1947 και από το 1981 ζει με την οικογένειά του στο Κιλκίς. Είναι συνταξιούχος δάσκαλος και διετέλεσε για πολλά χρόνια Σχολικός Σύμβουλος Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, καθώς και Προϊστάμενος της Π.Ε. Ν. Κιλκίς. Έχει συγγράψει βιβλία παιδαγωγικού-ερευνητικού περιεχομένου και ένα σημαντικό αριθμό αντίστοιχων άρθρων σε παιδαγωγικά, φιλολογικά και λογοτεχνικά περιοδικά.

Από το 1978 ασχολήθηκε και με το συνδικαλισμό, συνέγραψε δε έναν αριθμό άρθρων και μελετών συνδικαλιστικού περιεχομένου και θεμάτων οργάνωσης της Παιδείας, τα οποία δημοσιεύτηκαν σε αντίστοιχα έντυπα. Τελευταία ασχολείται με δοκίμια, μελέτες και έρευνες κοινωνιολογικού και ιστορικού περιεχομένου, που κυκλοφορούν ως βιβλία σε έντυπη και ψηφιακή μορφή, ως άρθρα εφημερίδων, περιοδικών κ.λπ.

Το βιβλίο του “Κύπρος (1945-1974) Κρυφές Πικρές Αλήθειες” κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ελκυστής.

Ερωτηματολόγιο για Συγγραφείς

Το βιβλίο σας, από τον τίτλο του,  καταφαίνεται ότι είναι ιστορικού περιεχομένου. Το είδος της γραφής όμως είναι  λογοτεχνικό. Σας ενδιαφέρει να πειραματίζεστε ή δοκιμάζετε κάτι διαφορετικό;

ΑΠ. Το βιβλίο είναι ιστορικού περιεχομένου. Σαν εκπαιδευτικός  γνωρίζω  τα είδη του λόγου και θεώρησα πιο άμεσο να το παρουσιάσω σε διαλογική μορφή. Επιγραμματικά είναι ένα ιστορικό βιβλίο με  διαλογική μορφή. Στόχος μου ήταν να γράψω κάτι με ελκυστικό τρόπο προς τον απλό αναγνώστη και πράγματι δοκίμασα κάτι διαφορετικό,  του οποίο  όμως γνώριζα καλά.

Η περίοδος που αναφέρεστε 1945-1974, είναι η πλέον «καυτή» για το Κυπριακό. Για ενημέρωση των αναγνωστών μας μπορείτε να μας καταγράψετε  ένα μέρος τα γεγονότων που αναφέρετε;

ΑΠ. Στο βιβλίο παρουσιάζονται γεγονότα, απόψεις, αναλύσεις, ξεκινώντας από την διασκεπτική του 1948 και συνεχίζοντας με το δημοψήφισμα του 1950, τη συζήτηση στον ΟΗΕ το 1954, την ΕΟΚΑ,  τις συμφωνίες Ζυρίχης- Λονδίνου, την τουρκανταρσία (1963-64), την άφιξη της ελληνικής μεραρχίας στην Κύπρο, τα γεγονότα του Αγίου Ιλαρίωνα και της  Τηλλυρίας, το σχέδιο Άτσεσον, τον Ασπίδα,  την 21^η Απριλίου και τη συνάντηση στον Έβρο, την επιχείρηση Κοφίνου, τον Παναγούλη, την απόπειρα εναντίον του Μακαρίου το 1970, τη δολοφονία Γιωρκάτζη, το Εθνικό Μέτωπο, την ΕΟΚΑ Β΄ και καταλήγοντας με  το πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή. Ενδιάμεσα αναφέρονται  σημαντικές διπλωματικές λεπτομέρειες, συνωμοτικές κινήσεις, παραστρατιωτικές ενέργειες, κατασκοπίες, δολοπλοκίες, πολεμικές συρράξεις, διάφορα  κυκλοφορούντα σενάρια κ.λπ.

Ποια η σχέση σας με την Κύπρο;

ΑΠ. Η επαφή μου με την Κύπρο ξεκίνησε όταν μικρό παιδί ακόμα παρακολουθούσα από το ραδιόφωνο τον αγώνα της ΕΟΚΑ. Αργότερα στα συλλαλητήρια για την Κύπρο. Αργότερα η τραγωδία του 1974. Μελετώ βιβλία αλλά άκρη δεν βγάζω! Επισκέπτομαι το 2012 την Κύπρο. Παντού σιωπή. Σε αποτρέπουν να μεταβείς στα κατεχόμενα, όπου έγιναν φοβερές μάχες  με χιλιάδες Ελληνοκύπριους  νεκρούς. Αυτό ήταν το έναυσμα. Πέντε χρόνια συγγραφική, μελετητική και ερευνητική δουλειά. Πέντε φορές επισκέφθηκα τα «θέατρα» των μαχών, όπου μελέτησα όλα τα δεδομένα. Από κοντά μου και ο άξιος συνεργάτης μου κ. Ανδρέας Πίγγουρας, Κύπριος, που τον γνώρισα εκεί και αποτέλεσε την «κυπριακή συνείδηση» στο έργο μου Γι’ αυτό και του αφιερώνω το βιβλίο. Έτσι προέκυψαν όλα!

Ποια είναι η δομή και το μοτίβο του έργου σας;

Έλαβα ως βάση τη ζωή του προαναφερθέντος φίλου μου Ανδρέα (Αντρίκου στο κείμενο) και διάφορες παρέες κατά εποχές συζητούν και καταγράφουν τα γεγονότα στην Κύπρο. Στο τέλος κάθε κεφαλαίου γίνεται διαλογική ανασκόπηση κατά τη διάρκεια της πενταετίας 2014-2019 και αναλύεται το Κυπριακό με βάση τα νέα διπλωματικά στοιχεία.

Πώς υποδέχθηκε το κοινό το βιβλίο σας;

ΑΠ. Δυστυχώς η έκδοσή του συνέπεσε με την εμφάνιση της πανδημίας (Μάρτιος 2020)  και δεν μπορέσαμε να κάνουμε παρουσιάσεις και μεγαλύτερη προώθησή του. Παρ’ όλα αυτά  υπάρχει μια σχετική κινητικότητα,  διότι τόσο ο Εκδοτικός οίκος ΕΛΚΥΣΤΗΣ όσο κι εγώ κινούμαστε σε μια δημιουργική τροχιά προώθησης του βιβλίου.

Υπάρχει κριτική για το έργο σας;

ΑΠ. Ναι. Αλλά είναι από φίλους μου που ενθουσιάστηκαν από το περιεχόμενό του. Υπόψην ότι εμείς στην Ελλάδα γνωρίζουμε ελάχιστα από τις λεπτομέρειες και τα παρασκήνια που αναφέρονται στο βιβλίο. Και βέβαια πιστεύω να υπάρξουν αρνητικές κριτικές, γιατί ακόμα σήμερα στην Κύπρο κυριαρχούν τα στερεότυπα Μακαριακών-Γριβικών και όσο αντικειμενικός να θέλεις να σταθείς κάποιους θα ενοχλήσεις…

Τι είναι για σας οι αναγνώστες; Πελάτες, κριτές ή συμβουλάτορες;

ΑΠ. Για μένα προσωπικά που δεν είμαι επαγγελματίας συγγραφέας και γράφω για μια εσωτερική μου ικανοποίηση είναι μόνο Κριτές. Με ενδιαφέρει τόσο η κρίση του απλού  ημιμαθούς πολίτη που κρίνει με το συναίσθημα και τη λογική όσο και του μορφωμένου με τις γνώσεις του, τα στερεότυπα του και τα …προσωπικά του συμφέροντα.