Η Άρτεμις γελάει. Στέκεται μπροστά στο παράθυρο κοιτάζει τον ακάλυπτο και γελάει. “Γεια σου ρε φίλε μου ντουβάρι τι χαμπάρια; Ωραία μέρα σήμερα εεε;” και γελάει. Δυνατά. Σχεδόν υστερικά. Σχεδόν βίαια. Σχεδόν βάναυσα. Το γέλιο της φιδίσιο, ύπουλο και δηλητηριώδες. Θα την σκοτώσει λες, μα όχι ιδέα σου είναι. Απλώς ξεκαρδίζεται με κάτι που εσένα ίσως σου φαίνεται παράξενο και ακατάληπτο. Μα τι σε νοιάζει; Είναι χαρούμενη και γελάει. Είναι όμορφη και γελάει, αυτό μόνο. Αν σε ενδιαφέρει.
Η Άρτεμις κλαίει. Μα πριν από λίγο γελούσε. Ακουμπάει στην κλειδωμένη πόρτα και κλαίει. Δυνατά. Σπαρακτικά. Κάποιος χτυπάει την πόρτα με μανία. Θα τη σπάσει, μα η Άρτεμις δεν ανοίγει. Μόνο κλαίει. Κλαίει και ουρλιάζει. Το ουρλιαχτό της εκκωφαντικό, ανατριχιαστικό. Αντηχεί σαν συριγμός φιδιού στο ντουβάρι.
Η Άρτεμις τώρα ούτε γελάει ούτε κλαίει. Έβγαλε μια αποφασιστική κραυγή και πέταξε στον ακάλυπτο σαν αρπακτικό πουλί. Για να σκοτώσει αυτό το φίδι. Που την πότιζε μία με βάλσαμο μία με δηλητήριο. Πετούσε με τα μάτια της κλειστά και ήταν πολύ όμορφη. Αν σε ενδιαφέρει.
_
γράφει η Άννα Ρουμελιώτη
Αννα σου πάνε πάρα πολύ και τα πεζά κείμενα. Δυνατά συναισθήματα που γλιστράνε ανάμεσα στο γέλιο και το κλάμα. Η γραφή σου είναι κάτι παραπάνω από καθηλωτική, χωρίς κοιλιά, χωρίς κενά, χωρίς να κουράζει με επαναλήψεις, τίποτα περιττό. Κάθε λέξη και κάθε πρόταση είναι προορισμένη για την εξέλιξη της υπόθεσης.Τρία πεζά σου διάβασα, μου άρεσαν πάρα πολύ, περιμένω και τα επόμενα. Καλή σου μέρα!
Χριστίνα μου δεν βρίσκω πραγματικά να πω τίποτα περισσότερο από ένα μεγάλο ευχαριστώ. Με τιμας και με το παραπάνω. Να είσαι καλά!!!!
Άννα μου…θα συμφωνήσω με την Χριστίνα ότι σου πάνε πάρα πολύ και τα πεζά!!! Δυνατό το κείμενο σου όπως και όσα μας αφήνει πίσω του. “Με νοιάζει” να σε διαβάζω γιατί φεύγω πάντα με γεμάτες τις αποσκευές μου…Ευχαριστώ!!! Να έχεις μια όμορφη εβδομάδα!!!
Αυτό το νοιαξιμο .. αυτή η αγκαλιά .. αυτή σου η συντροφικότητα Σοφία μου με ενθαρρύνει πολύ και σε ευχαριστώ για αυτό. Καλή μας εβδομάδα!!
Η Άρτεμις μέσα από τον κλαυσίγελό της βρήκε το κουράγιο να πετάξει για να σκοτώσει αυτό που τη δηλητηρίαζε. Αποφασιστική και δυναμική η ηρωίδα σου Άννα μου, όπως και η γραφή σου. Καλή σου μέρα.
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια Βάσω μου, να είσαι καλά!Καλημέρα!!
Τ’όσο σαν θεματολογία όσο και σαν υφος γραφής (κυρίως αυτή)το ίδιο ενδιαφέρον το πεζό με τα ποιήματά σου Μούαρέσει πολύ Άννα.Η αρχή σου υπόσχεται πολλά …
Η ενθάρρυνση σου με τιμά Λένα. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ!! Καλό βράδυ!!
Μία όμορφη εναλλαγή συναισθημάτων, δοσμένη τόσο έντονα…και στο τέλος η αποφασιστικότητα της ηρωίδας! Πολύ όμορφο κείμενο!
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για το πέρασμα Χαρούλα να είστε καλά!!