16.04.2020

Εκ των υστέρων τι;

Τόσα χρόνια κουβαλούσε η Άνοιξη τη ζωή μας,

Με δίποδο ένα αμάλγαμα αγιότητας και αιδημοσύνης.

Σήμερα άνθισαν ματωμένα γιασεμιά και γεράνια,

Καθώς δεν άντεχαν στις υψηλές θερμοκρασίες.

Όταν ο ήλιος έκαιγε την ψυχή

Και μύριζε λιωμένη ρητίνη.

Εκ των υστέρων τι;

Ροκανίστηκαν οι πολύτιμες στιγμές

Στον τόπο που μεγαλούργησε ο έρωτας μας.

Στέκουμε αχάριστοι ατενίζοντας τον ουρανό που μας στέρησαν.

Αυτό δεν το’ χαμε προβλέψει.

Μαδούσαμε τις μαργαρίτες ανεκπλήρωτοι,

Ώσπου πέρασαν τα χρόνια,

Ώσπου προσπέρασαν οι άνθρωποι,

Ώσπου μας φλεβοτόμησαν τα συναισθήματα.

Αυτό δεν το΄ χαμε προβλέψει…

 

_

γράφει η Φωτεινή Πεσματζόγλου

Ακολουθήστε μας

Νιώθω

Νιώθω

Νιώθω μια σταγόνα Να κυλά αργά στο μάγουλό μου Νιώθω τον αέρα να φυσά Νιώθω τα μαλλιά μου να χορεύουν, Νιώθω σαν να με βλέπουν από εκεί ψηλά Από έναν όμορφο κήπο με κάθε λογής λουλούδια και ομορφιά Νιώθω το έδαφος που φιλούν γόνατά μου Μα το έδαφος δε με αφήνει να...

Mαρμαρυγή

Mαρμαρυγή

Στην αμμουδιά που μ’ έφερες στάθηκα για λίγο Να θυμηθώ τον χτύπο της καρδιάς Και το φτερούγισμα εκείνο το ανεξήγητο Που ούτε ο γιατρός δεν μπορεί να περιγράψει Και την ταχύτητα των χτύπων της Έτοιμη να σπάσει η καρδιά Τραβώντας μέ απαλά και με χειρουργική ακρίβεια...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Mαρμαρυγή

Mαρμαρυγή

Στην αμμουδιά που μ’ έφερες στάθηκα για λίγο Να θυμηθώ τον χτύπο της καρδιάς Και το φτερούγισμα εκείνο το ανεξήγητο Που ούτε ο γιατρός δεν μπορεί να περιγράψει Και την ταχύτητα των χτύπων της Έτοιμη να σπάσει η καρδιά Τραβώντας μέ απαλά και με χειρουργική ακρίβεια...

Κόκκινη καρδιά από ήλιους

Κόκκινη καρδιά από ήλιους

Στις βροχερές μεγαλουπόλειςτης Ευρώπης,χρόνια και χρόνια πέρασε,περπάτησε και γέρασε.Μα η καρδιά δεν γέρασε!Τον έρωτα αναζητά,χρόνο μετρά και στα κρυφά.Σκιές παραληρούν,χτυπώντας ρυθμικά τα χέρια.Έχασε το παιδί με το μπαλόνι!Στους ουρανούς να περπατά,να χαίρεται και...

Μνημόσυνο στη Χαμένη Άνοιξη

Μνημόσυνο στη Χαμένη Άνοιξη

Μες την κοιλάδα των Τεμπών, πάνω σε ράγες προδοσίας, ένα τρένο νεκρών προσευχών σε πομπή πουλιών θρηνωδίας.   “Είναι παιδιά, είναι φωνές, έχουν φτερά να ανοίξουν. Τρέξτε, σφραγίστε τις γραμμές έχουν σε αγάπες να γυρίσουν.”   Μα οι δείκτες μένουνε βουβοί, τα...

4 σχόλια

4 Σχόλια

  1. Ελένη Τριτογένεια Ιωαννάτου

    Φωτεινή πάρα πολύ όμορφο!!!

    Απάντηση
    • Ιουλια

      Πολύ γλυκό και στοχευμένο Φωτεινή μου! Συγχαρητήρια!

      Απάντηση
      • Φωτεινή Πεσματζόγλου

        Ιουλία μου! Κάθε σχόλιο σας και ένα ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ !!

        Απάντηση
  2. Φωτεινή Πεσματζόγλου

    Ευχαριστώ πολύ Ελένη. Με τιμά το σχόλιο σου και ο χρόνος σου!

    Απάντηση

Υποβολή σχολίου