Έτσι θα έλεγα τον κόσμο καθρέφτη ανάποδο,Ανάποδο καθρέφτηκαθρέφτηχωρίς τζάμι Τον εαυτό σου βλέπεις,άνθρωπε,άνθρωπε τι γυρεύεις;Ξέρει ο καθρέφτης Ο κόσμος έδειξε τι είσαιγιατί ότι κάνεις το δείχνειπονάει, μα δεν σπάειεδώ είναι ο καθρέφτης._γράφει ο...

 Κλέφτης ονείρων έγινες,καταστροφές του κόσμουέκλεψες και το δικό μου όνειροκαι ας μην το ξέρεις Γιατί όταν κλέβεις έναΧάνονται χίλιαΓίνονται στάχτη, τέρμαΈτσι όπως πας δεν θα απομείνει κανένα._γράφει ο Ευθύμιος- Ραφαήλ Αγγελής Μην ξεχνάτε ότι το σχόλιο...

Ποτέ δε θα ξεχάσει, το πρώτο τεστ που έγραψε στο δημοτικό. Ακόμη θυμάται το γραπτό του. Τα αποτελέσματα απογοητευτικά.Κανένας όμως δεν τον μάλωσε. Αντιθέτως, όλοι του είπαν να μη στεναχωριέται, γιατί στο δεύτερο θα τα πάει καλύτερα. Δεν τους πίστεψε....

  Τι να πουν κι άνθρωποι; Τι να κάνουν; Τους δίνουν την ζωή σε δόσεις μέχρι να τους ξεφτιλίσουν   Έπρεπε όμως να δεχτούν και ήρθε ο πόλεμος, και συνταγογράφησε συνταγογράφησε δυστυχία   Στην πρώτη δόση βομβαρδισμούς, στην δεύτερη μετανάστευση, στην Τρίτη...

Μπορεί η οικογένειά της να ήταν φτωχή όπως και το σπιτικό τους, αλλά όλοι είχαν να μιλάνε για το μεγάλο δέσιμο και την αγάπη που είχαν μεταξύ τους. Πέντε αδέρφια στο σύνολο και κανένα δεν επιβάρυνε την οικογένεια. Το αντίθετο, όλοι δούλευαν και προσέφεραν...

Μια γαλήνη απλώνεται στης νύχτας τα μυστικάτα εγκαταλελειμμένα βλέφαρα τρεμοπαίζουν στη σιγαλιάβάλσαμο στάζει στης νοσταλγίας το φιλίστην γκρίζα πολιτεία,ο κόσμος χορεύει, στων αστεριών τη μουσικήστα γυμνά ερείπια, παγερό περιδιαβαίνει τ' αγέριγέρνουν τ'...

Η Αγγελική έκλεισε το τηλέφωνο και με χορευτικές φιγούρες έφερε πάνω κάτω τη μικρή της γκαρσονιέρα, που ξαφνικά έγινε πιο φωτεινή κι ας είχε για θέα τον ακάλυπτο. «Αύριο το πρωί στις εννέα» έλεγε και ξαναέλεγε με μελωδικό οίστρο, αφήνοντας χαρούμενα...

Αναμμένο κάρβουνο η ψυχή προδόθηκε, παγιδεύτηκε στην πυρκαγιά έλιωσαν τα φτερά της σαν κερί, οι στάχτες της σκοτεινιασμένο σύννεφο στη γη Ένα πικρό παράπονο έδωσε τη θέση του στην αγάπη ο αποκαμωμένος ήλιος εξομολογήθηκε τη σκοτεινιά του και...

Κλέφτης ονείρων είναι ο πόλεμος ποιος ξέρει τι θα ήθελαν να κάνουν τόσο παιδιά που τα όνειρα τους έκλεψε και μετά τα έσκισε και τα κατέστρεψε. Μα τα παιδιά το καταλάβανε και έφτιαξαν άλλα όνειρα γιατί πάντα έπρεπε να ελπίζουν σε κάτι και τα κρύβουν καλά...

Οκτώ και μισή έδειξε το ρολόι, χειμώνας κρύο, μπήκανε στα σπίτια τους και καθίσαν στα τζάκια, μα κάποιοι ήταν ακόμα στα παγκάκια. Οκτώ και μισή έδειξε το ρολόι, και σηκώθηκαν για δουλειά μα κάποιοι ήταν ακόμα στα παγκάκια και ζητιάνευαν. Και το ρολόι έδειξε πάλι οκτώ...

Ήρθε το μαύρο και πήρε τη θέση του άσπρου. Ήρθε η μέρα και πήρε τη θέση της νύχτας. Ήρθε ο πόλεμος και πήρε τη θέση της ειρήνης. Έτσι όπως το μαύρο κάλυψε το άσπρο μια μέρα. Έτσι και η απανθρωπιά κάλυψε και έσβησε τα όνειρα εκατομμυρίων παιδιών στον κόσμο, και ήρθε το...

Δεν ζήτησε πολλά, ούτε ήταν μεγάλος άνοιξε την χούφτα του και είπε σιγανά, έτσι όπως ήταν κουρελιασμένος και χλωμός δώδεκα ευρώ και τέσσερα λεπτά.   Χωρίς δύναμη και πολλά πολλά τα πήρε σιγανά και πήγε για δουλειά. Χωρίς να αντέχει άλλο πια πόνεσε και είπε ότι θα...